با تلاش خود، به بالاترین نقطه روشنایی می‌رسیم

امواج چون گردباد بر زمین فرود می‌آیند و آنچه برداشتنی باشد با خود به امانت می‌برند و این جز فرمان حاصل نمی‌گردد. پس با شما که پیمان می‌بندید در اندیشه‌ها آن باشید که از زمین برخواسته و به آن مکانی که فرمان است رهسپار شوید.

وادی دوم اشاره دارد به این‌که هیچ مخلوقی  جهت بیهودگی، قدم به حیات نمی‌گذارد؛ هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خودمان به هیچ فکر کنیم.

در وادی اول آموختیم که برای انجام هر کاری باید تفکر کرد و این وادی به ما می‌گوید امیدوار باش و ناامید نشو. ما باید برای هر کاری روی خودمان حساب کنیم و هنگامی که در صراط مستقیم باشیم، دست‌های آسمانی ما را یاری می‌کنند. اگر در پایین‌ترین نقطه‌ تاریکی هم باشیم؛ باید بدانیم که بیهوده خلق نشده‌ایم و با تلاش خود می‌توانیم به بالاترین نقطه‌ روشنایی برسیم.

من، مریم، در هر جایگاهی که هستم، دستاورد خودم است. نمی‌توانم بگویم خداوند من را دوست نداشته که مثلاً فلان خانه یا فلان ماشین را به من نداده است. من به اندازه‌ تلاش‌هایی که کرده‌ام و تفکری که در گذشته داشته‌ام، امروزم را ساخته‌ام. خداوند به انسان اختیار داده است که مسیر زندگی خود را تعیین کند و آموزش بگیرد؛ برای این‌که از حمایت خداوند و یا قدرت مطلق برخوردار باشیم؛ باید از ضدارزش‌ها دوری کنیم و به ارزش‌ها بپردازیم.

اکنون اگر بخواهیم فرد یا فرمانروای لایق و باشهامتی باشیم که بر شهر وجودی خود، یعنی جسم، حکم‌رانی می‌کند، باید آرام‌آرام سازندگی را تا زمانی که زنده‌ایم و حیات داریم، در جسم، روان و جهان‌بینی خود به وجود آوریم.

امیدوارم بتوانم در هر جایگاه خدمتی که هستم، به بهترین شکل خدمت کنم و آموزش بگیرم. در پایان از راهنمایم همسفر سکینه، سپاسگزارم که فرصت خدمت و آموزش را در اختیارم قرار دادند.

نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سکینه (لژیون ششم)
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم) دبیر سایت
ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زال‌پارس