ماهیت اعتیاد این است که انسان را رو به نابودی و نا امیدی می برد

ششمین جلسه از دوره ی شصت ونهم سری کارگاه‌های آموزشی ، عمومی کنگره۶۰ به نمایندگی ابن‌سینا ، به استادی راهنمای محترم مسافرمحمد ، نگهبانی مسافرعلی و دبیری مسافر حسین با دستور جلسه ( وادی دوم وتاثیر آن روی من ) در روز شنبه  6 اردیبهشت ۱۴۰۴ در ساعت ۱۶:۳۰آغاز بکار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر
ابتدا خدای خودم را شکر می کنم که نگاه ویژه ای به من دارد . از جناب مهندس و خانواده ی محترمشان سپاسگزارم . از همه ی خدمتگذاران شعبه ، ایجنت مرزبانان سپاسگزارم . از علی عزیز سپاسگزارم که به واسطه ی تولدش باعث شد در این جایگاه باشم . یک نکته همین ابتدای کار بگویم که زمانی راهنما خستگی اش کنار می رود که تخریب های رهجو را دیده و حال خوبش را هم می بیند و کیف می کند . خدا را برای همه ی این زیبایی ها و خوبی ها شکر می کنم . دستور جلسه ی امروز طبق معمول شنبه ها دو قسمت دارد ، دستور جلسه هفتگی وادی دوم و دیگری تولد علی عزیز است . تیتر وادی دوم می گوید هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی نهد هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.
این هیچ فکر کردنم یعنی نا امیدی این هیچ فکر کردن یعنی نیستی ، انسان اصولا تاریکیها را تجربه می کند برای پی بردن به عظمت روشناییها خوب من هم این تاریکی را تجربه کردم یادم میاد در زمان شروع مصرف مواد مخدر یک روز میکشیدم و یک روز نمی کشیدم و همین طور ادامه داشت و چون ماهیت مواد و اعتیاد را نمی شناختم و آگاهی نداشتم البته این به این معنی نبود که من معلمها یا پدر مادر خوبی نداشتم . منتها خود من کله شق بودم . در ابتدای مصرف فکر می کردم بدن من فرق می کند .ژن من فرق می کند . غرور و منیتی من را گرفت . همین غرور و منیت نقطه ی اصلی سقوط من شد . نمی دانستم چه اتفاقی برایم داشت می افتاد . در ادامه وقتی گرفتارش شدم فکر میکردم که بدن من با بقیه فرق میکند یا ژن من با دیگران متفاوت است و یک غرور و منیتی همه وجود من را فرا گرفت
و همین غرور و منیت نقطه اصلی سقوط من گردید و در ادامه که من گرفتار اعتیاد شدم روز به روز مصرف موادم بیشتر گردید به طوری که
در اواخر مصرف روزانه تا بیست و پنج گرم شیره مصرف میکردم
و مصرفم در ماه چیزی حدود هشتصد تا نهصد گرم مواد مصرف میکردم
و این باعث میگردید که از نظرمالی دچار مشکل بشوم واز نظری شغلی
هم از کار بی کار گردم وبه دنبال آن مشکلاتی که برای من پیش می آمد
خدا را  شکر میکنم که نگاه من بطرف نور و روشنایی برگشت.
زمانی که به این تخریب بالا رسیدم در من تلنگری ایجاد گردید که من پا
در مسیر خطرناکی نهاده ام و به فکر ترک کردن افتادم و در ابتدا روشهای
متعددی را امتحان کردم که هیچکدام به نتیجه نرسید وبدترین قسمت ماجرا این بود هر بار که ترک میکردم و در مدت ترک شکنجه های زیادی را تحمل میکردم و بعد از چندین ماه به ظاهر حال خودم را خوب میدیدم اما
برعکس بود چون هر بار شرایطم بدتر میشد وآنجا بود که آن ناامیدی برمیگشتم و به خودم میگفتم محمد تو هیچ چاره ای  نداری و یک روز تو تمام می شوی. چون من پایان تاریکی ها را دیده بودم همان کور سوی نور هم برای من امیدی بود و الهاماتی بود که به من شد و راه کنگره را پیدا کردم و آمدم و نزدیک تر و نزدیک تر شدم  و پا به سفر گذاشتم و یواش یواش به منبع نور نزدیک تر شدم و خدا را شکر می کنم اما هنوز راه زیادی مانده تا به منبع اصلی نور نزدیک تر شوم.
ماهیت اعتیاد این است که انسان را رو به نابودی و نا امیدی می برد.
نقطه عطف و نقطه خوب این است که کنگره وجود دارد و خدا راشکر می کنم که در عصری هستیم که کنگره وجود دارد و همیشه با خود فکر می کنم که اگر کنگره وجود نداشت چه اتفاقاتی می افتاد؟ و چکار باید می کردم؟ سپاسگزارم و قسمت دوم جلسه تولد علی عزیز است.
به علی عزیز تبریک می گویم و به مادر ایشان تبریک می گویم به راهنمای همسفر ایشان سرکار خانم مینا تبریک می گویم به راهنمای سیگارشان آقای ایمانی تبریک می گویم به راهنمای تازه واردین ایشان آقای کریمی تبریک می گویم. به آقای حمید عباسی که بخش عمده سفر اول علی آقا را انجام داده اند. به خانواده محترم آقای مهندس تبریک می گویم.
علی آقا هم مانند من با یک حال خرابی وارد کنگره شد.امروز اما علی حال خیلی خوبی دارد که علت آن هم خدمت در سفر دوم است و حالش بهتر و بهتر و بهتر شد.در حال حاضر در قسمت اوتی در حال خدمت است و به تمام خدمتگزاران او تی تبریک و خسته نباشید می گویم.



 

تهیه، نگارش و تنظیم: مسافر محسن لژیون شانزدهم
تایپ:مسافر مهزیار لژیون بیست و یکم
عکس:مرزبان خبری