باید بدانم من بخشی از وجود هستی و آفرینش هستم

مشارکت مکتوب خدمت‌گزاران سایت؛

همسفر فرحناز:
وادی دوم می‌گوید؛ هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به زمین نمی‌نهد حتی اگر به‌ هیچ فکر کند؛ هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم.

به نظر من دیدگاه انسان خیلی به اینکه من درباره خودم چگونه فکر کنم، بستگی دارد؛ آیا خودم را با ارزش می‌دانم یا بی‌ارزش؟ چه اتفاقی می‌افتد که من خودم را با ارزش یا بی‌ارزش می‌دانم؟

مطمئنا خیلی موارد موجب می‌شود که بدانم تا چه حد ارزشمند هستم؛ هر موجودی در زندگی با شرایط مختلف بزرگ می‌شود و زندگی را سپری کرده است اما باید به یاد که داشت که انسان تکه‌ای از وجود قدرت‌مطلق است.

همه در ذهن من یاخته و پرداخته می‌شوند و حقیقت این است؛ که افکار من حمله‌ور می‌شوند و من را تخریب می‌کنند؛ اما باید بدانم من بخشی از وجود هستی و آفرینش هستم، فراتر و قدرتمند‌تر از افکارم هستم، آن را بیابم و زندگی کنم.

همسفر آرزو:
من در وادی دوم آموختم؛ که هیچ مخلوقی چه انسان و چه هر مخلوق دیگر بیهوده پا به هستی نگذاشته‌اند و خداوند در خلقت هر موجودی یک حکمت و یک فلسفه قرار داده است.

منِ آرزو خدا را شاکر هستم که کنگره هست تا من بشنوم و به فکر فرو بروم، من که قبل از ورود به کنگره فکر می‌کردم یک موجود اضافه هستم و باعث دردسر شده‌ام و حتی توانایی حل مشکل خودم را ندارم، پس من چه فایده‌ای دارم؟ با آشنا شدن با این وادی و با آشنا شدن با کنگره یاد گرفتم که نباید به خیلی چیزها فکر کرد، چون فکر کردن به مسائل پوچ و بیهوده باعث از دست دادن انرژی می‌شود و غافل می‌شوم از مواردی که به من انرژی می‌دهند، یاد گرفتم که درست فکر کنم تا بتوانم درست زندگی کنم و در نتیجه کسانی که با من زندگی می‌کنند هم زندگی درستی خواهند داشت.
منِ آرزو باید آنقدر آموزش بگیرم تا خوب و بد را از هم تشخیص بدهم و به قول معروف؛ در ذهن خودم یک کنکاش داشته باشم تا به تشخیص درست برسم و خودم را آماده رسیدن به عظمت روشنایی‌ها بکنم و اینکه ما در این جهان هستی تنها نیستیم و یک نیروی مافوق به نام قدرت مطلق همیشه در کنار ما هست و اگر من ایمان قوی به خداوند داشته باشم و با گوشت و پوست و استخوان وجود خداوند را در کنارم درک کنم و بدانم اگر مشکلی هم سر راه من قرار گرفت خودش پشت و پناه من است، اگر من به زندگی امیدوار بشوم حتما زندگی خیلی زیباتر از چیزی هست که دیده می‌شود و حتی اگر بدترین اتفاقات هم برای من بیفتد دلم قرص است که خدا هست و من در این مسیر تنها نیستم.

تاریکی‌ها همیشه دنبال ما می‌باشند و من اگر تاریکی‌ها را تجربه نکنم نمی‌توانم به روشنایی‌ها برسم و نمی‌شود بگوییم ای کاش دروغ، غیبت و بدی‌ها...نبود چون اگر تاریکی نباشد روشنایی‌ها مشخص نیست.

تنظیم و ارسال: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر مولود (لژیون یازدهم) دبیر سایت

همسفران نمایندگی اروند آبادان