انسان سرنوشت خود را خلق می‌کند

جلسه هفتم از دوره دوازدهم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ ویژه مسافران و همسفران نمایندگی صادق قم با استادی دیدبان محترم آقای اصغر منصوری و نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر وحید با دستور جلسه "وادی دوم و تاثیر آن رو من"سه‌شنبه ۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ساعت ۱۷ آغاز بکار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان اصغر هستم یک مسافر 

مثل همیشه خداوند را شاکر و سپاسگزاریم که اذن و اجازه می‌دهد که در کنگره ۶۰ حضور پیدا کنیم و از آموزش‌های آقای مهندس بهره‌مند شویم،بسیار خوشحال هستم که در خدمت شما عزیزان هستم، دستور جلسه وادی دوم است فکر می‌کنم که وادی دوم خیلی راه را برای ما مشخص کرده و خیلی از انسان‌های روی زمین این مشکل را دارند که چرا ما به دنیا آمده‌ایم خدا برای چه ما را آفریده ،مخصوصاً زمانی که ناامید می‌شویم و یک مشکلی بر سر راه ما قرار می‌گیرد تنها کاری که می‌کنیم مشکلات را گردن خداوند می‌اندازیم و می‌گوییم خداوند چرا ما را آفریده و همیشه طلبکارهستیم،این باعث می‌شود که سردرگم باشیم. زمانی که ما آمدیم کنگره ۶۰ و با وادی دوم آشنا شدیم متوجه شدیم که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به حیات نمی‌گذارد و این را فهمیدیم که خداوند حتی یک کرم را بر حسب نیاز و حساب آفریده و انسان را اشرف مخلوقات قرار داده و جانشین خودش در زمین است و تمام مخلوقین را در اختیار انسان قرار داده که راحت زندگی بکند. در وادی می‌گوید ما هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم ،اگر خودمان هم فکر کنیم چیزی نیستیم و فایده‌ای نداریم اما اینگونه نیست و فایده‌های بسیاری داریم آقای مهندس درون ما را به ما نشان می‌دهد، ۳۸ هزار تیلیارد سلول درون بدن شما است که قرآن می‌فرماید هر سلول مانند یک کهکشانی است، ما چقدر بزرگ هستیم و چه کارهای بزرگی می‌توانیم انجام دهیم،ما خالقیم ما خلق می‌کنیم چه چیزی را خلق می‌کنیم؟سرنوشت خودمان را،ما قادر هستیم تغییر دهیم و این‌ها را نمی‌دانستیم. می خواستیم شب راحت بخوابیم و صبح مشکلات حل بشود اما آمدیم کنگره و فهمیدیم خیلی قدرتمندهستیم و می‌توانیم خودمان بسازیم و تغییر دهیم، در ابتدا ما یاد گرفتیم که ما با مسئولیت به دنیا آمده‌ایم مسئولیت را پذیرفته‌ایم،یک مسئولیت ما قبول کرده‌ایم یک مسئولیت خداوند که در قرآن سوره بقره می‌فرماید آیا من پروردگار شماهستم همه گفتیم بله و گفتند بروید در زمین زندگی کنید و وقتی آمدیم در زمین برای زندگی خداوند ابزارها را در اختیار ما قرار داد.در آفرینش همه ماها یکسان هستیم هیچ کدام ما با یکدیگر فرق نمی‌کنیم اما در مسیری که پا گذاشتیم تفاوت‌ها ایجاد شده‌اند واین تفاوت هاهم توسط خودمان ایجاد شده ،بعد می‌نشینیم با خودمان و خدا می‌گوییم چرا به فلانی فلان داده‌ای به ما نداده‌ای، این‌ها قبل از کنگره برای ما سوال بود اما بعد از کنگره متوجه شدیم که همه چیز دست خودمان است.خداوند به ما وقت داده تا جبران کنیم و برسیم به مسیر صراط مستقیم،اینجا دانستیم که هیچ نفسی بار نفس دیگری را نمی‌کشد، پس مسیر حرکتی مبدا تا مقصد تعیین کننده تفاوت ماها است که ما در چه جایگاه‌هایی هستیم،آیا ناامید شده‌ایم آیا با خودمان می‌گوییم که من به هیچ دردی نمی‌خورم و مدام چرا چرا می‌کنیم. ما قدرت تغییر خودمان را داریم اگر من ۱۵ سال پیش بلند نشده بودم و حرکت نمی‌کردم این حال خوش را نداشتم،من آمدم به کنگره چه اتفاقی افتاد؟ فهمیدم که خودم هستم بیخودی به دنیا نیامده‌ام ،من برای یک کاری به دنیا آمدم اما یادم نیست چه کاری، آقای مهندس یادم آورد که برای چه کاری آمده‌ام فهماند که مسئولیت اول من آموزش است و بعد خدمت کردن و در این ۲ لذت وجود دارد،در ابتدا پذیرفتن این موضوع دشوار بود که آیا من بنشینم وادی ها را بیاموزم و بنویسم لذت ببرم یک صندلی جابجا کنم لذت ببرم،زمانی که من حرکت کردم و حرکتم با تفکر بود و متوجه شدم که بهترین لذت‌ها همین ها است بهترین لذت در خدمت است در آموزش است. زمانی که در کنگره می‌گوییم خدمت کنیم و آرامش بگیریم به دلیل این است که مانند او نیست وقتی شما در مسیر دانایی قرار بگیرید و خدمت کنید حس خوب سراغ شما می‌آید و تا زمانی که آن حس خوب به سراغ شما نیاید حس بد قبلی از شما بیرون نمی‌رود به دلیل این است که این مسیری که وجود دارد حساب شده است الگوبرداری شده.

وادی دوم مطالب بسیار زیادی دارد که بسیار مفید هستند،زمانی که از وادی اول نگذریم وادی دوم برای ما آشکار نمی‌شود اگر وادی اول را درست عمل نکنیم و او را درست ننوشته باشیم وادی دوم هم کلماتش برای ما سخت می‌شود هم انجامش همیشه باید تفکر کنیم،زمانی که وادی اول را خوب آموختیم در وادی دوم متوجه می‌شویم که ما بیهوده نیستیم تفکر یک خلق بزرگ است ما می‌توانیم سرنوشت و آینده خودمان را رقم بزنیم نه فقط در این حیات انسان هرچه هست در حیات های دیگر هم همان است ،زمین یک مهد است یک دانشگاهی است که ما می‌توانیم در آن خودمان را ارتقا بدهیم می‌توانیم کوله پشتیمان را پر کنیم که در آن جا کوله پشتیمان خالی نباشد،در کنگره ۶۰ همه چیز را ما آشکار می‌بینیم مبدا ما مشخص است مقصد هم مشخص است. باید قوانین کنگره را رعایت کنیم سر وقت سی دی بنویسیم، در سیستم آموزشی کنگره هم آموزش وجود دارد و هم پرورش در اینجا جهانبینی کاربردی وجود دارد اینجا اگر چیزی را گفتن انجام بده باید انجام بدهیم اگر گفتند ساعت ۱۱ شب بخواب باید ساعت ۱۱ شب بخوابیم،بعضی وقت‌ها هم اگر آموزش‌هایی که ما یاد می‌گیریم صحیح و در آن عمل نباشدبرعکس عمل می کند در آخر انشالله سعی کنیم که در مسیرکنگره به دنبال جایگاه نباشیم و جایگاه برایمان تفاوت نداشته باشد و من خودم همیشه این را از خداوند می‌خواهم که برای جایگاه نیامده باشم هیچ تفاوتی بین انسان ها وجود ندارد تفاوت دراین است که چه حرکتی انجام می‌دهیم عمل سالم و یا ناسالم۰ از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید متشکرم.

بازدید دیده‌بان محترم از دفاتر سی دی راهنمایان

تایپ خبر: همسفر امیرمحمد 

ارسال خبر:همسفر امیرمحمد 

عکاس:همسفر امیرمحمد