همسفر شیما و مسافرشان با آنتی ایکس متادون و شیشه وارد کنگره شدند. به مدت یازده ماه و چهار روز با متد DST و داروی OT با راهنمایی همسفر بنفشه و مسافر حسین کرمانی سفر کردند و هم‌اکنون مدت دو سال و دو ماه است که با دستان پر توان آقای مهندس آزاد و رها هستند.
ورزش در کنگره: دارت و پیاده‌روی
چه چیزی باعث می‌شود، یک فرد احساس پوچی و بیهودگی کند؟
در وادی دوم گفته شده که هیچ انسانی به بیهودگی خلق نشده است، حتی اگر خود چنین احساسی داشته باشد.
همه ما زمانی که وارد کنگره شدیم، در نهایت ناامیدی بودیم و احساس پوچی داشتیم. همین احساس، ما را بیشتر به عمق تاریکی‌ها می‌کشاند و موجب می‌شود در آن‌ها غرق شویم؛ اما هنگامی که صورت خود را به سمت نور برگردانیم و عظمت روشنایی را درک کنیم، یک جرقه امید در دل ما روشن می‌گردد. همین نور امید، ما را از آن تاریکی‌ها نجات می‌دهد.
در نهایت، قرار گرفتن در صراط مستقیم و دوری از ضد ارزش‌ها باعث می‌شود که ناامیدی‌ها محو شوند.
ما آموخته‌ایم که در جهان هستی تنها و بدون پشتیبان نیستیم و همیشه قدرت الهی یا حضور خداوند حضور دارد. شما چگونه این حضور را حس می‌کنید؟
وجود خداوند در همه ابعاد زندگی ما از جمله درمان شدن مسافران ما، پررنگ است. زمانی که وارد کنگره شدیم در اوج ناامیدی، غم و اندوه بودیم؛ اما با ورود و حرکت در مسیر، راه برایمان نمایان شد و توانستیم از تاریکی‌ها نجات پیدا کنیم.
آقای مهندس در سی‌دی چالش ۲ بیان کردند: «ما آن چیزی هستیم که تصور می‌کنیم». اگر احساس کنیم که انسان‌هایی بیهوده و پوچ هستیم، این پوچی، گریبان‌گیر ما خواهد شد؛ اما اگر باور داشته باشیم که بیهوده به دنیا نیامده‌ایم و در پشت این خلقت، نیرویی عظیمی نهفته است، قطعاً از آن نیرو، توان و قدرت خواهیم گرفت.
برای تبدیل دنیای درون خود به یک شهر آباد، چه مسیری را باید طی کنیم؟
راه رسیدن به این هدف، همان حرکت در مسیر ارزش‌ها و قرار گرفتن در صراط مستقیم است. یکی از نعمت‌های بزرگی که خداوند به انسان عطا کرده، قدرت اختیار است که می‌تواند به کمک آن مسیر خود را انتخاب کند و در راه ارزش‌ها گام بردارد یا در مسیر ضد‌ارزش‌ها قرار گیرد، در این میان الهام فجور و تقوا می‌تواند در هر دو مسیر اثرگذار باشد؛ حتی زمانی که فرد در مسیر ضد ارزش‌ها قرار گرفته باشد، باز الهامی به او می‌رسد تا راه درست را به او نشان دهد و در مسیر صحیح هدایتش کند.
آیا می‌توانید، نمونه‌ای از تغییر مثبتی که در اثر عمل به وادی دوم در زندگی شما رخ داده است، ذکر کنید؟
یکی از مهم‌ترین تغییرات، همان درمان مسافرانمان است. پیش از ورود به کنگره، بسیاری از ما احساس می‌کردیم که بیهوده به دنیا آمده‌ایم، پوچ هستیم و هیچ ارزشی نداریم. اما زمانی که وارد مسیر شدیم، حرکت کردیم و راه برایمان مشخص شد، دریافتیم که این‌گونه نیست، ما آموزش گرفتیم.
یکی از اساسی‌ترین آموزه‌های کنگره این است که انسان باید آموزش ببینیم، سپس تجربه و تفکر نماییم. آقای مهندس در سی‌دی‌های اخیرشان بیان کردند: «ما برای بیهودگی خلق نشده‌ایم؛ بلکه در پس این خلقت، نیرویی عظیم نهفته است که ما را یاری می‌کند». ما باید در مسیر ارزش‌ها حرکت کنیم و مشکلات خودمان را رفع نماییم و آموزش بگیریم. سپس آموزش‌هایی که دریافت می‌کنیم را باید در عمل، به کار بگیریم و زمانی که عملی شدند، می‌توانیم به دیگران نیز منتقل کنیم.
برخی افراد با این که مدت‌ها است که در کنگره حضور دارند، هنوز راه خود را پیدا نکرده‌اند. به نظر شما دلیل آن چیست؟ و به عنوان یک فرد خدمتگزار چه توصیه‌ای برای آن‌ها دارید؟
می‌گویند در سکون هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد و هیچ زایشی در آن وجود ندارد؛ بنابراین برای یافتن مسیر درست، باید حرکت کرد. زمانی که خودم در اوج ناامیدی بودم و تازه وارد کنگره شده بودم، احساس پوچی داشتم، مسافرم نیز به خوبی سفر نمی‌کرد؛ اما کم‌کم آموزش گرفتم، تجربه کردم و خدمتگزار شدم؛ حتی اگر در ابتدا تنها یک صندلی را جابه‌جا می‌کردم، همان خدمت کوچک به من انرژی داد. این روند باعث شد، کم‌کم مسیر خود را پیدا کنم و در مسیر درست قرار بگیرم.
کلام آخر:
خدا را شکر می‌کنم که فرصت حضور در کنگره۶۰ را پیدا کردم. از آقای مهندس، اساتید بزرگوار ایشان، استاد امین، خانواده محترم ایشان، همچنین از ایجنت، مرزبانان، نگهبان سایت همسفر منصوره، مصاحبه‌گر همسفر حمیده و مسافرم سپاسگزارم؛ چراکه اگر ایشان نبودند، هرگز نمی‌توانستم، قدم به این جای مقدس بگذارم و آموزش بگیرم.
از همه شما با تمام وجود سپاسگزارم.
عکاس: همسفر هیلدا رهجوی راهنما همسفر لیلی (لژیون نوزدهم)
مصاحبه کننده: همسفر حمیده رهجوی راهنما همسفر فرزانه (لژیون بیستم )
ویراستاری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر طیبه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر منصوره (لژیون هشتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خواجو
- تعداد بازدید از این مطلب :
151