من بی هدف خلق نشده ام.

_{جلسه چهاردهم از دور دوازدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه مسافران آقا کنگره ۶۰ نمایندگی امام‌قلی‌خان به استادی مسافر مجید، نگهبانی مسافر پدرام و دبیری مسافر علی؛ با دستورجلسه‌ی «وادی دوم و تاثیر آن روی من» در روز سه شنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به‌کار نمود.}

سلام دوستان مجید هستم یک مسافر. خداوند را شاکر و سپاسگزارم که به من فرصت داد تا در جمع شما دوستان پر مهر و محبت قرار بگیرم. از جناب مهندس و خانواده محترم ایشان برای فراهم کردن چنین بستری برای رهایی از بند تاریکی‌ها تشکر می‌کنم. از ایجنت، گروه مرزبانی و همینطور از راهنمای محترم خود تشکر می‌کنم که به من اجازه‌ی خدمت دادند، تا این جایگاه را لمس کنم و آموزش بگیرم.

و اما دستورجلسه امروز؛ وادی دوم و تاثیر آن روی من. وادی دوم می‌گوید: «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد؛ هیچکدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم».

زمانی که ما وارد کنگره شدیم و سفر خودمان را آغاز کردیم، در وادی اول آموختیم؛ هر کاری که ما انجام می‌دهیم و یا قصد آن را داریم، یک ساختار است. وادی اول می‌گوید: با تفکر ساختارها آغاز می‌گردد، بدون تفکر آنچه هست، رو به زوال می‌رود. به این ترتیب با تفکر وارد کنگره ۶۰ شدیم و دانستیم که برای درمان اعتیاد یک مثلث وجود دارد؛ که با رعایت این سه ضلع می‌توان به تعادل رسید. ۳ ضلع آن عبارت است از؛
۱- جسم
۲- روان
۳- جهانبینی
ما با تخریب‌هایی فراوان بر روی جسم و روان خود و همچنین تخریب‌های مادی و معنوی وارد کنگره شدیم. با وجود این تخریب‌ها، در اعماق تاریکی‌ها به سر می‌بردیم و امیدی بر درمان و به تعادل رساندن خود نداشتیم.

بعنوان مثال؛ خود من با وجود شکست‌های پیاپی که در اثر مصرف مواد بدست آورده بودم و از آنجاییکه هیچ امید و انگیزه‌ای برای ادامه زندگی نداشتم، و مدام از زمین و زمان گلایه می‌کردم که اصلا خداوند چرا من را خلق کرده؟ اصلا من به چه دردی می‌خورم؟ آیا این همه مشکل برای من لازم است؟ مگر چندسال دیگر زنده‌ام که بخواهم مواد را ترک کنم؟ و از این قبیل شِکوه‌ها؛ در ادامه سفر جواب تمامی سوال‌های خود را بواسطه‌ی وادی دوم از جناب مهندس دریافت کردم و دانستم که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.

خوب وقتی یک موجود تک سلولی مثل آمیب که فقط با میکروسکوپ قابل مشاهده است، در این چرخه‌ی حیات، در اکو سیستم طبیعت دارای شرح وظایف است و وجودش برای هستی لازم و ضروری است، من که یک انسانم و طبق کلام خداوند اشرف مخلوقات هستم با حدود ۴۰ هزار میلیارد سلول، چگونه بی هدف و بدون مسئولیت در این جهان هستی رها شده‌ام. اگر برای آن موجود تک سلولی دلایل و اهدافی تعیین شده که من از آن‌ها اطلاعی ندارم، دلیل بر پوچی و بی هدف بودن آن نیست. این دلیل بر عدم دانش و آگاهی من نسبت به آن موجود و یا موضوع است. یا وجود لاشخورها و یا کرکس؛ که به نظر بعضی ها زشت هم هستند، اما برای چرخه‌ی حیات لازم و ضروری است، برای اینکه طبیعت را از آلودگی ها و لاشه های حیوانات مرده پاکسازی کند و چرخه‌ی حیات در تعادل باشد.

زمانی که این مسائل را دریافت کردم، دانستم که من هم بی هدف خلق نشده‌ام. من هم یک‌سری وظایفی دارم؛ در قبال خودم، در قبال جامعه و خانواده و در قبال قدرت مطلق و خالق خودم.
به این ترتیب به ادامه‌ی سفر و درمان خود امیدوار شدم. حال به اعماق تاریکی رفته‌ام و ضدارزشها جزئی از شخصیت من شده‌اند. بایستی کم کم با روش دی اس تی از این تاریکی‌ها و اعمال ضدارزشی دوری کنم تا به تعادل حال خوب برسم. دیگر احساس پوچی و ناامیدی نکنم. بدانم که با مرگ هم خواسته‌ی فرد مصرف کننده‌ی مواد مخدر از بین نمی‌رود؛ چون مصرف مواد مخدر جزو خواسته‌ی نفس است، این خواسته با مرگ شخص نیز از بین نمی‌رود و در حیات‌های دیگر با او به‌همراه است.

اکنون وظیفه‌ی من در قبال خودم این است که در کنگره ۶۰ گوش به فرمان راهنما باشم، تا بواسطه‌ی علم، دانش و کمک‌های او، بتوانم از گذرگاه‌های سخت زندگی به سلامت عبور کنم. اول جسم خود را بازسازی کنم. از قدیم گفته‌اند؛ عقل سالم در جسم سالم. این گذرگاه‌های سخت چه هستند؟
اعتیاد، سیگار و کارهای ضدارزشی؛ از قبیل دروغ گفتن، غیبت کردن، تجسس، قضاوت کردن و بسیاری از صفات زشت دیگر، که در من به مرور زمان شکل گرفته اند. بایستی این‌ها را رها کنم تا بتوانم صفات خوب و پسندیده را جایگزین کنم. برای بدست آوردن فقط باید حرکت کنم. به فرمان راهنما. به سمت ارزش‌ها و دوری از ضدارزش‌ها. ان شاءالله که همه‌ی ما بتوانیم به آن حال خوش پایدار و تعادل همیشگی برسیم و یک زندگی با کیفیت را تجربه نماییم. ممنون که با سکوت زیبا به صحبت‌های من گوش کردید. خودتان و آقای مهندس را تشویق کنید.

مرزبان کشیک: مسافر علی

گزارش تصویری انتخابات نگهبانی دوره دوازدهم:

عکاسی: مسافر سعید لژیون 16
تایپ: مسافر علی لژیون 17
تنظیم و ارسال مطلب: مسافر بهمن لژیون 15