با تجربه تاریکی به عظمت روشنایی پی ببریم

هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمی‌نهد؛ هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. وادی دوم عظمت فلسفه وجودی و خلقت را یادآوری می‌کند که ما انسان‌ها به ذره‌ای از شناخت آن‌ پی نبرده‌ایم. اگر با دید وسیع و‌ با تفکر درست به هستی نگاه کنیم، امکان ندارد چیزی پیدا کنیم که جهت بیهودگی پا به هستی گذاشته باشد؛ حتما قدرت مطلق، هدفی از آفرینش آن داشته است. ممکن است بر اثر تفکرات خود تصور کنیم چیزی بیهوده پا به هستی گذاشته است که قطعاً این برداشت بر اثر تصورات و پندار نادرست ما می‌باشد و  در این  صورت ما به فلسفه وجودی و هسته درونی آن پی نبرده‌ایم.

در کنگره یاد گرفتیم وجود مشکلات و زیاد شدن آن‌ها در زندگی، نشان‌‌دهنده این است که ما در گذشته درست فکر نکرده‌ایم و زندگی خود را بدون تفکر یا با تفکر غلط ادامه داده‌ایم؛ در این صورت هم برای خود و هم برای دیگران مشکل ایجاد کرده و از آرامش برخوردار نخواهیم بود. تفکرات غلط و به اجرا درآوردن آن‌ها که باعث حرکت ما در مسیر‌‌ ضد‌ارزش‌ها شده بر روی ساختار جسم، تخریب ایجاد کرده و خود را به‌صورت انواع بیماری‌های جسمی و روانی نشان می‌دهد. حال اگر به هر دلیلی از مسیر مستقیم خارج شده و در تاریکی و جهنم قرار گرفته باشیم، قرار نیست همیشه در آن جهنم بمانیم، بلکه می‌توانیم با تجربه تاریکی‌ به عظمت روشنایی پی ببریم. اگر در تاریکی فرو رفته‌ایم باید از گذرگاه‌های سخت عبور کنیم.برخی افراد ممکن است با فرو رفتن در تاریکی‌، اعتماد‌به‌نفس خود را از دست داده و بگویند زندگی اهمیتی ندارد، چرا ما به این دنیا آمده‌ایم؟ حتی ممکن است خود را کوچک شمرده و بگویند ما اصلا رقمی نیستیم و از زمین و آسمان شکایت دارند که درواقع، این‌ها توجیهی برای از دست دادن اعتمادبه‌نفس ما می‌باشد و باعث تسلیم شدن ما در مقابل نابودی محض و عدم تلاش ما برای حل مشکلات می‌شود.

در وادی دوم یاد گرفتیم که قدرت مطلق از آفرینش هر کدام از ما هدفی داشته است؛ نکته بسیار مهم که باعث ایجاد امیدواری و اعتمادبه‌نفس ما می‌شود این است که ما تنها و بدون پشتیبان نیستیم؛ قدرت مطلق به‌عنوان یک نیروی عظیم ما را یاری می‌کند. درواقع با دوری از ضدارزش‌ها، پرداختن به ارزش‌ها و قرارگرفتن در مسیر مستقیم، مورد حمایت قدرت مطلق قرار می‌گیریم. انسان در شرایط عادی و متعادل بر جسم خود حکومت دارد و ممکن است دانسته یا ندانسته مرتکب خطایی (مصرف مواد مخدر) شده باشد و از مسیر مستقیم خارج شود؛ در این صورت، حکومت و فروانروایی که بر جسم خود داشته از او گرفته می‌شود و مواد بر جسم او حکومت می‌کند؛ ولی می‌تواند دوباره با انتخاب مسیر درست و با عقل و ایمان، حکومت را از مواد گرفته و خود، حکومت را در دست بگیرد. در این شرایط باید سازندگی را در جسم، روان و جهان‌بینی خود به وجود آورد؛ زیرا در هر سه قسمت، تخریب ایجاد شده است و باید هر سه مولفه با هم و به موازات هم  به تعادل برسند. باید به خودمان ایمان داشته باشیم و با استفاده از تجربیاتی که از گذشته و تاریکی به دست آورده‌ایم، برای آینده برنامه‌ریزی کنیم، به آینده امیدوار باشیم و یقین داشته باشیم که آفرینش ما بیهوده نبوده و حکمت و هدفی در آن نهفته است.

نویسنده: همسفر لاله، رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون اول) رشته ورزشی شطرنج
رابط خبری: همسفر فاطمه، مرزبان خبری پارک پردیس ابهر هیدج (رشته ورزشی آمادگی جسمانی)
ارسال: راهنما همسفر بنفشه، نمایندگی خواجو اصفهان، دبیر سایت
گروه ورزش همسفران کنگره۶۰