اهمیت وجود هر مخلوق و نقش آن در زندگی

وادی دوم به ما یادآور می‌شود که هیچ مخلوقی به‌منظور بیهودگی پا به حیات نگذاشته است. این وادی به ما می‌گوید هر مخلوقی که به این هستی قدم گذاشته، بیهوده نیست و همه دارای نقش و عملکرد خاص خود هستند که هیچ چیزی نمی‌تواند جای آن را بگیرد. این وادی به ما می‌گوید ناامید نباشیم؛ زیرا ناامیدی باعث توقف در حرکت و فقدان انگیزه می‌شود. باید توانایی‌هایی که در وجودمان هست را شناسایی کرده و به آن‌ها بها دهیم. اگر به تفکر و دانایی برسیم؛ حتی اگر به دکتر مراجعه کنیم و او بگوید که سرطان داریم، نباید ناامید شویم. همه ما در نهایت می‌میریم، چه با سواد باشیم و چه پیر؛ بنابراین، سعی کنیم همیشه به چیزهای مثبت فکر کنیم. تفکرات غلط می‌تواند به ساختارهای نادرست؛ مانند بیماری‌های قلبی و سرطان منجر شود. اگر به تمام هستی نگاه کنیم، می‌بینیم که اگر لاشخورها نباشند، همه جا بوی تعفن می‌گیرد و بیمار می‌شویم. نباید بگوییم این موجود بیهوده آمده است. هیچ چیز بیهوده نیست. 

خداوند روشنایی و تاریکی‌ها را آفرید تا ما انتخاب کنیم به کدام سمت حرکت کنیم. اگر تاریکی‌ها را تجربه کنیم، به عظمت روشنایی پی می‌بریم؛ اما برای بیرون آمدن از تاریکی‌ها باید تلاش بسیار کنیم. هر کسی که افکار و اندیشه دارد، می‌تواند جسم خود را کنترل کند. وادی دوم امید و امیدواری را به من نوید می‌دهد و واقعاً اگر به درستی تفکر کنم و اجازه ندهم افکار و اندیشه‌های مخرب به درونم راه یابند، هیچ‌گاه احساس ناامیدی به من دست نخواهد داد. امیدوارم هر چه بیشتر بتوانم در صراط مستقیم قدم بردارم و فرد مفیدی برای خود، خانواده و جامعه باشم. خدا را شکر که در مسیر آموزش‌های کنگره۶۰ هستم و از زندگی لذت می‌برم. امیدوارم که نیروهای مثبت را روزبه‌روز در درونم برای رسیدن به موفقیت قوی‌تر کنم.

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون‌دوم)
ویرایش: همسفر مرضیه دبیر سایت
ارسال: همسفر مریم نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بیرجند