سلام دوستان افسانه هستم همسفر
این وادی با عنوان «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمینهد؛ هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم» شروع میشود. موضوع اصلی این وادی امید و ناامیدی است. همه اعمال و رفتار ما با تفکر آغاز میشود. زمانی که ما به ضدارزشها فکر میکنیم مسیرمان را گم میکنیم و تا جایی پیش میرویم که ضدارزشها برای ما تبدیل به ارزش میشود. نیروهای درون همه ما مانند یک کوه آتشفشان نهفته است که در صورت ظهور میتوانند انسان را تغییر دهند. تفکر ما در انتها تبدیل به یک تصویر ذهنی میشود که این تصویر میتواند صحنههایی زیبا از زندگی سالم را در بر داشته باشد و یا صحنههایی از حال خراب و افسردگی را در پیش داشته باشد که اولی انسان را به سمت ارزشها و خواستههای معقول سوق میدهد و دومی به طرف ضدارزشها. برخی انسانها زمانی که در موقعیتی مشابه حالت دوم قرار میگیرند در عمق ناامیدی و تاریکی فرو میروند و با خود میگویند همه چیز تمام شده، زندگی دیگر اهمیتی ندارد و بیخودی به این دنیا آمدهایم؛ اینها همه در مرحله اول توجیه است و سپس تسلیم شدن در مقابل نابودی محض و عدم تلاش برای آزادی و رهایی. برای درک بیشتر و بهتر این مطلب باید آگاهی و دانایی خود را افزایش دهیم و بدانیم که ما در این جهان تنها و بدون پشتیبان نیستیم، قدرت مطلق یاریرسان و پشتیبان ما است. درنهایت لازم است که انسان ابتدا خود را بشناسد تا بتواند نیروی مافوق را درک کند که در اینجا برای آغاز مبارزه و رسیدن به شناخت نیروی مافوق باید در سه بخش عمده سرمایهگذاری کنیم که این سه بخش شامل: ۱- جسم، ۲ـ روان و ۳ـ جهان بینی است که برای رسیدن به آرامش و تعادل در زندگی باید روی هر سه مورد کار کنیم.
سلام دوستان اسما هستم همسفر
در جهان هستی هیچچیز بیهوده خلق نشده است یا اینکه بگوییم خداوند چشم را برای دیدن، گوش را برای شنیدن، بینی را برای بوییدن و بدن یک انسان را برای کاری خلق کرده است. ما بعد از وادی اول که وادی تفکر است به وادی دوم میرسیم که میگوید «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمینهد؛ هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم» حرکت در مسیر ضدارزشها و روی آوردن به مسائل منفی و از صراط مستقیم خارج شدن حس منفی در انسان ایجاد میکند، مانند ناامیدی. من قبل از اینکه به کنگره بیایم خیلی انسان ناامیدی بودم و از انجام دادن خیلی از کارها ترس داشتم. طلبکار خداوند بودم و میگفتم؛ چرا من باید با یک مصرفکننده زندگی کنم؟ زندگی برایم بیمعنا شده بود و احساس پوچی میکردم و با خودم میگفتم چرا من به دنیا آمدهام؟ وقتی که به اینها فکر میکردم خودم را یک آدم بیهودهای میدیدم، در تاریکیها بودم، دنبال راهی بودم که مسافرم درمان شود؛ ولی نمیدانستم چهطور. خدا را شکر میکنم که راه کنگره برایم باز شد؛ آموزشهایی که به من داده شد، با وادیها آشنا شدم از وادی اول متوجه شدم که قبل از هر کاری اول تفکر کنم بعد آن کار را انجام بدهم. وادی دوم به من آموخت که هیچچیز در جهان هستی بیهوده خلق نشده است. آقای مهندس مثالی که در این وادی زدهاند ایشان میگویند؛ حتی یک کرم بیهوده خلق نشده است. من آموختم که خودم را دستکم نگیرم، خودم را دوست داشته باشم؛ اگر در پایینترین نقطه هستم میتوانم حرکت کنم و بهطرف روشنایی برسم، در من امید را زنده کرد و به من صبر را آموخت. ما در جهان هستی تنها و بدون پشتیبان نیستیم، نیروی عظیمی بهنام قدرت مطلق یا خداوند وجود دارد که میتواند یاریرسان ما باشد. در این جهان هستی ما بیصاحب و بدون پشتیبان نیستیم.
سلام دوستان نجمه هستم همسفر
«هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی نهد؛ هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم». وادی دوم به ما یادآور میشود که همه موجودات از کوچک تا بزرگ هرکدام دارای نقش و هدف خاص خودشان هستند و هیچکدام نمیتواند جای دیگری را پر کند. هرکدام دارای خصوصیات و تواناییهای خاص خود هستند که نسخهای منحصر به فرد از قدرت و تواناییهایی هستند که خداوند به هرکدام از موجودات عطا فرموده است. اگر به تمام هستی نگاه کنیم در مییابیم که امکان ندارد چیزی را پیدا کنیم که به جهت بیهودگی پا به هستی گذاشته باشد حتی یک کرم یا یک حشره کوچک. وقتی خداوند از خلق کوچکترین موجودات هدف داشته است چگونه ممکن است انسان را بیهوده آفریده باشد. گاهی ما فکر میکنیم که به هیچ دردی نمیخوریم یا میگوییم چرا به دنیا آمدهایم که این یک حس ناامیدی است، یک نیروی منفی که فقط سد راه ما میشود و مانع فکر کردن و حرکت در مسیر مثبت میگردد. باید یادآور شویم که حرکت در مسیر ضدارزشها و روی آوردن به مسائل منفی و خارج شدن از صراط مستقیم حس منفی در انسان ایجاد میکند؛ مانند ناامیدی و پوچی که ممکن است ما انسانها دچار این حالت بشویم و با همه سر جنگ داشته باشیم و از همه طلبکار باشیم اما با خواندن وادی دوم و آموزش گرفتن از آن میفهمیم که نه تنها انسان بلکه هیچ موجودی بیهوده خلق نشده است. این وادی ما را از پوچی و ناامیدی نجات میدهد. پیام وادی دوم امید است و به من انسان میگوید که تو انسان شریف و قدرتمندی هستی و خداوند نیروها و تواناییهای عظیمی به تو داده است. تو با وجود این نیروها شکستناپذیر هستی. ما انسانها اگر بخواهیم میتوانیم با استمداد از نیروها و تواناییهایی که خداوند در اختیارمان قرار داده است همهچیز را عوض کنیم و از پایینترین نقطه زندگی به بالاترین مکان برسیم؛ چون ما تنها نیستیم بلکه نیروی عظیم و شگفت انگیزی به نام قدرت مطلق ما را حمایت میکند. برای اینکه بتوانیم از پوچی و ناامیدی رها شویم و به مکانی برسیم که از آنجا انشعاب یافتهایم باید با دوری از ضدارزشها و حرکت در مسیر صراط مستقیم سازندگی را در جسم، روان و جهانبینی خود شروع کنیم و بدانیم که انسان برای معرفت، اطاعت و خدمت خلق شده است تا به کمال برسد.
ویرایش و رابط خبری: همسفر حمیده رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ارگ کرمان
- تعداد بازدید از این مطلب :
64