جلسه ششم از دوره اول کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی طارم با استادی «همسفر زیبا مرزبان خبری» نگهبانی همسفر زهرا و دبیری موقت همسفر سمیه با دستور جلسه «وادی دوم و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۸ اردیبهشتماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
از نگهبان جلسه، همسفر زهرا و ایجنت محترم همسفر پروانه سپاسگزارم که اجازه دادند این جایگاه را تجربه کنم و از همه شما عزیزان آموزش بگیرم. از آقای مهندس و خانواده محترمشان بابت فراهم کردن چنین بستری که بتوانیم در آن جا به آرامش برسیم، کمال تشکر و قدردانی را دارم. همچنین از راهنمای سفر اول خود همسفر فاطیما که همیشه کنارم بودند و کمک کردند تا بتوانم با ترسهایم روبهرو شوم، ممنونم. انشاالله که همیشه سلامت و تندرست باشند.
وادیهای کنگره۶۰ راه درست و صراط مستقیم را به ما آموزش میدهند، راهی که کمک میکند تا در صلح و آرامش قرار بگیریم و بتوانیم به خودشناسی برسیم و به نسخه بهتری از خودمان تبدیل شویم. دستور جلسه این هفته، وادی دوم و تأثیر آن روی من است. زمان ورود به کنگره۶۰ با ذهنی آشفته و با دنیایی از ترس و نا امیدی وارد کنگره۶۰ شدم، همین ترس و ناامیدی که از ضلعهای مثلث جهالت است باعث میشد در زندگی هیچ حرکتی نداشته باشم و نتوانم کاری انجام دهم و چیزی را تجربه کنم.
همیشه افسوس گذشته را میخوردم و از لحظه و حال غافل بودم و روزبهروز در تاریکی بیشتری فرو میرفتم، اگر مشکلی پیش میآمد قادر به حل کردم آن نبودم و برای همین همیشه از خداوند گله و شکایت داشتم که چرا مرا خلق کرده است؟ و من موجودی بیهوده هستم؛ اما در این وادی آموختم که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمینهد، و هیچکدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. یعنی در هستی چیزی وجود ندارد که بیهوده خلق شده باشد و هیچ چیز ساکنی هم در هستی وجود ندارد، تمام هستی در حال حرکت است.
چیزی که باعث شده بود پی به ارزش خود نبرم، تصورات، افکار و اندیشه من بود که از جهل و نا آگاهی من نشأت گرفته بود. در اینجا اشاره شده بود که چگونه میشود خداوندی که آسمان و زمین، کهکشانها، ستارهها و هستی را این قدر هدفمند و دقیق آفریده است! خداوندی که حتی از کرم که لابهلای گل زندگی میکند، غافل نبوده است و همه اینها را با عظمت خلق کرده است.
پس چگونه میشود انسان را که جایگاه والایی دارد و جانشین خود معرفی کرده را بی هدف و بیهوده آفریده باشد؟! این وادی نوید امید، روشنایی و تغییر را به من داد تا بتوانم با قدرت و ایمان به سوی آیندهای روشن حرکت کنم. زمانی که انسان خلق شد، خداوند به انسان قدرت اختیار داد و او را سر دو راهی قرار داد یکی روشنایی و دیگری تاریکی، تا خود انتخاب کند.
تأثیری که این وادی برای من داشت این بود که من بیهوده خلق نشدهام و حتماً در این هستی برای هدفی خلق شدهام و یک رسالتی دارم و درک همین موضوع باعث شد که در کنگره۶۰ به مسیر خود ادامه دهم. برای این که از دنیای پر از ترس و نا امیدی خارج شوم؛ باید تلاش کنم و حرکت کنم، حرکتی که من را به کمال نزدیک کند. اولین قدم برای تغییر، دوری از ضد ارزشها و پرداختن به ارزشها است.
این که مشکلات لعنت خداوند نیستند، رحمت خداوند هستند. مشکلات به سراغ ما میآیند که حل مشکلات را یاد بگیریم. ما میتوانیم با عبور کردن از گذرگاههای سخت تبدیل به انسانی قوی و کار آزموده شویم، با حل کردن مشکلات علاوه بر این که انرژی میگیریم، اعتماد به نفسمان بالا میرود و باعث رشد و کامل شدن ما میشود.
وقتی ما بتوانیم به فلسفه وجود هرچیزی پی ببریم و عمق معنای آن را درک کنیم، دیگر احساس پوچی و بی ارزشی وجود نخواهد داشت. در این وادی آموختم که در جهان تنها نیستیم، نیرویی بزرگ و مطلق همیشه همراه و پشتیبان ما است. نیرویی که در سختترین لحظات زندگی دستگیر است و کمک میکند تا دوباره به مسیر درست بازگردیم.
امیدوارم که همه ما بتوانیم با درک عمیق از فلسفه وجودی و باور، به نیروی پشتیبان، مسیر رشد و تعالی را با امید و انگیزه ادامه دهیم و هر روز بهتر از دیروز باشیم.

مرزبانان کشیک: همسفر سمیه و مسافر صدرالدین
تایپیست: همسفر زیبا مرزبان خبری
عکس ویراستاری و ارسال: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر پروانه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی طارم
- تعداد بازدید از این مطلب :
133