ما برای رسالتی بزرگ آمده‌ایم

هفتمین جلسه از دوره دهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی گوجان به استادی همسفر زهرا، نگهبانی موقت همسفر سوسن و دبیری موقت همسفر مریم با دستور جلسه «وادی دوم (هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم) و تاثیر آن روی من» روز دوشنبه ۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
قبل از وادی دوم وادی یا راه اول را پشت سر گذاشتم، من در وادی اول آموختم که‌ پشت هر ساختار و تصمیمی باید تفکر درستي باشد؛ اگر چنین نباشد هر چه باشد رو به زوال و نابودی می رود؛ اما در مورد وادی دوم، اگر به تمام هستی نگاه کنیم، امکان ندارد، چيزی را پیدا کنیم که بیهوده خلق شده باشد. حالا اگر ما فکر کنیم، چيزی بیهوده خلق شده است، این قطعا از تفکر ما است. وقتی انسان پا به هستی گذاشت خداوند آن را سر یک دو راهی قرار داد، یکی روشنایی و دیگری تاریکی‌ها و اصولا انسان، تاریکی‌ها را تجربه می‌کند تا به عظمت روشنایی‌ها پی ببرد و من باید بدانم که در هستی، بدون پشتیبان نیستم و نیروی برتری است که من را یاری برساند؛ البته کاراین نیرو شرط خودش را دارد که من از ضدارزش‌ها دوری کنم و به طرف ارزش‌ها و خوبی‌ها بروم. من در این وادی به این تفکر رسیدم که هیچ چيزی بی‌جهت پا به این جهان نگذاشته است و تمام مخلوقات رسالتی دارند که باید در مسیر صراط مستقیم و با تفکر درست در جهت مثبت به هدف خود برسند؛ یعنی تمام  مخلوقاتی که در هستی وجود دارند، وجودشان لازم است.

در بند دوم وادی دوم گفته می‌شود؛ هيچ کدام از ما به هیچ نیستم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. این جمله را بیان می‌کند که ما ارزش داریم و گاهی اوقات خودمان خودمان را بی ارزش می‌کنیم. در کنگره شاید افراد بسیاری بوده و باشد، چه مسافر و چه همسفر، وقتی وارد کنگره می‌شوند، چقدر احساس ناامیدی، حقارت و پوچی می‌کنند که ما ارزشی نداریم و برای کسی اهميت نداریم. آقای مهندس حسین دژاکام می‌فرماید: «انسان در هر مرتبه‌ای که باشد، باید بداند به هيچ نیست و ارزش دارد و ما با کردار و رفتار خودمان، جایگاه خود را تغییر می‌دهیم.‌» در وادی دوم به موجود کوچکی؛ چون کرم اشاره شده که پشت این موجود کوچک چه فلسفه بزرگی نهفته است در حالی که من انسان چقدر بزرگ‌تر و عظیم‌تر از یک کرم است. فلسفه وجودی انسان و خلقت آن‌قدر عظیم و ادامه دار است که هیچ کدام از ما حتی به ذره‌ای از شناخت آن پی نبرده‌ایم. هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حيات نمی‌نهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.

امروز همه ما تاریکی‌ها و سختی‌ها را تجربه کرده‌ایم و وارد کنگره شدیم؛ پس باید از این سختی‌ها و مشکلات عبور کنیم، تا به روشنایی و نور پی ببریم و باید بدانیم که این وضعیت قابل تغییر است اگر خودمان بخواهیم، می‌توانیم آن را تغییر دهیم و وقتی وارد کنگره می‌شویم و آموزش می‌گیریم تازه متوجه می‌شویم که جهت بیهودگی قدم به حیات ننهاده‌ایم؛ بلکه برای رسالت و هدف بزرگی آمده‌ایم و کار بزرگی که امروز آقای مهندس حسین دژاکام برای اعضای کنگره۶۰ انجام دادند و ابداع کردند با آموزش‌های کنگره جسم، روان و جهان‌بینی خود را باز سازی می کنیم و می‌دانیم که هیچ کدام از ما پوچ و بیهوده نیستم و اهمیت زیادی داریم و تصادفی قدم به این جهان نگذاشتیم. وادی دوم به من آموخت که بیهوده نیستی و ارزش داری؛ پس ناامید نباشم، با مشکلات بجنگم و تلاش و کوشش خود را در راستای سلامت جسم و روان و جهان‌بینی خود انجام بدهم تا مورد توجه نیروی برتر يا خداوند قرار بگیرم.

مرزبانان کشیک: همسفر سمیه و مسافر جاسم
تایپیست: همسفر زهرا، مسافر لژیون جونز، راهنما همسفر مریم
عکاس: مرزبان خبری، همسفر سمیه
ارسال: همسفر فاطمه رهجو راهنما همسفر فرزانه، نگهبان سایت
همسفران نمایندگی گوجان