لژیون سردار راه پول درآوردن را به ما نشان می دهد

سلام دوستان  جوادهستم یک مسافر
دستور جلسه امروز وادی دوم وتاثیر آن روی من است، وادی دوم می گوید که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی نهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.

 همانطوری که گفته شده وظیفه و رسالت ما در دنیا درست زندگی کردن و خدمت کردن است. برای زندگی کردن به یک سری ابزارها نیاز داریم که یکی از این ابزارها پول است . پول با شغل مناسب و یک مهارت درست به دست می‌آید و آن هم یک شبه و یک دفعه ای به دست نمی آید. در زندگی من، معنویات در اولویت اصلی قرار دارد و  مسئله مالی در مرحله بعدی است، از قدیم گفتن فقر که از در وارد می شود، ایمان از پنجره بیرون می رود.در زندگی مسئله مالی آنقدر اهمیت دارد که در همه ادیان ها  آمده که با خواندن دعا، ورد، جادو و نشستن در خانه نمی توان پول به دست آورد، بلکه برای به دست اوردن هر چیزی باید سعی و تلاش کرد.کنگره را مثال می زنم که چند نفر برای حضور  در لژیون سردار کنار هم  جمع شده اند که شامل ۱۵ درصد از کل اعضاي  نمایندگی است و در سطح کلان جامعه همین طور است که ۱۵ درصد مردم از توان مالی بالایی برخوردار بوده  و اینها همان کسانی هستندکه خواسته قوی داشته و هدفشان فراتر از درمان اعتیاد بوده که در لژیون سردار حضور پیدا کردند. پس بدون تلاش و کوشش نمی توان به نتیجه دلخواه رسید.به نظر من، هدف از حضور در لژیون سردار کمک مالی به کنگره و یا پیدا کردن راهی برای  پولدار شدن نیست بلکه هدفی خیلی بالاتر و مهمتر از جنبه مالی وجود دارد و آن رسیدن به مفهوم بخشش و گذشت است.البته این ۱۵ درصد دوستانی که در این جلسه حضور دارند و وارد لژیون سردار شده اند هدفشان فقط کمک مالی نیست.
تجربه من در این ۹ سالی که در کنگره حضور دارم، دو بار دنور شدم و دراین سالها همیشه عضو لژیون سردار بودم  راهنما هم که هستم  و خدمت در همه قسمت های کنگره را تجربه کردم، دلیل اصلی این همه تجربه عشق و رسیدن به پیوند محبت است.
وقتی که من  ۵۰ میلیون تومان به کنگره کمک می کنم و دنور می شوم آیا می‌خواهم دیده بشوم یا هدفی مهمتر از آن را دارم، اگر برای دیده شدن در لژیون سردار حضور پیدا کنم کلاهم پس معرکه است ولی اگر میخواهی بهتر ببینی راه را درست آمدی یا نه بایستی تفکرت مانند عقاب باشد که هر چه بالاتر می رود بهتر می بیند.
بخشش را خداوند در ذات ما قرار داده اما انسان ذاتا طمع کار است   و بدون حساب وکتاب، داد و ستد نمی کند. خدا آن بنده اش را دوست دارد که اول ببخشد بعداً خداوند ده برابر آن را در زندگی به ما پس می دهد، باید بدانم امکاناتی که در اختیار ما قرار گرفته، برای من نیست و ما امانت دار هستیم . در حقیقت مالک اصلی خداست، این امانت چند روزی نزد ماست. اگر پولی دارم که بخواهم مسافرت بروم و زندگی کنم و حال یک نفر را خوب کنم اگر غیر از این عمل بکنم کار خاصی نکرده ام اگر بدانیم که همه ما دیر یا زود رفتنی هستیم و از یک دقیقه  بعد خودمان خبر نداریم باید این نقطه تفکر را در خودمان ایجاد کنیم اگر میخواهیم حال یک نفر و حال خود را خوب کنیم باید گذشت داشته باشیم و ببخشیم. هر چقدر سفر خارج برویم ولی دست یک نفر را نگیریم حالمان خوب نمی شود شرط  درست زندگی همین اصل است .ببخش تا بخشیده شوی، اگر به یک نفر کمک و محبت کردیم، آن موقع توقع کمک و محبت خواهیم داشت.
باید تفکر کرد و دانست که بعد از مدتی زندگی در این کره خاکی، چه چیزی از این دنیا با خود می بریم. همین بخشش و اعمال نیک مان است که با خود می توانیم به حیات بعدی  ببریم  .
من اگرخواسته درآمد زایی و پولدار شدن داشته باشم باید وارد لژیون سردار بشوم و همه ما در کنگره یک هدف را دنبال می کنیم و آن فقط رسیدن به حال خوب با بخشش است هیچ مجموعه ای غیر از کنگره ۶۰ این حال خوب را به ما نمی دهد. من بابت چیزی  هایی که از کنگره ۶۰ گرفتم ، خودم را بدهکار این سیستم و مجوعه می دانم این صندلی که در اختیار من است  و مرا به حال خوب رسانده است و من باید این حال خوب، دانش  و علم  خود را به شما منتقل کنم حتی اگر ۲۰۰ تا رهجو به رهایی برسانم، بازهم هیچ کاری نکرده ام  پس تنها جایی که می توانم خود واقعی ام باشم و نقش خود را خوب ایفا کنم همین کنگره ۶۰ است. خداوند را سپاسگزارم از اینکه  عضوی از کنگره ۶۰ هستم و این فرصت پیدا شده در لژیون سردار حضور داشته باشم.

تایپ:  مسافر حسن لژیون اول
ویراستاری و ارسال:  مسافر علی خدمتگذار سایت
عکس: مرزبان خبری مسافر علیرضا
مسافران نمایندگی صفادشت