مشارکت اعضاء لژیون ششم با راهنمایی همسفر سکینه در مورد دستور جلسه هفته «وادی دوم (هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نمینهد؛ هیچکدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم) و تأثیر آن روی من»
همسفر ساحل
در این مقطع، وادی دوم برای از بین بردن تفکرات مخرب و ویرانگر و احساس پوچی، بیهودگی و ناامیدی مطرح میشود.
ناامیدی یکی از مخربترین احساسهایی است که ممکن است به سراغ انسان بیاید.
انسان موجودی قدرتمند است و خداوند نیروها و قدرتهای عظیمی به او داده است. نیروی منفی خوب میداند که انسان با وجود این نیروها و قدرتها شکستناپذیر است. شیطان خوب میداند که نمیتواند انسان را از بیرون شکست دهد؛ به همین دلیل، تمام توان خود را به کار میگیرد تا این نیروها را از درون خنثی کند، ناامیدی یکی از همین ترفندها است.
همسفر فاطمه
این وادی ما را از پوچی و ناامیدی نجات میدهد و به ما میگوید: ای انسان، تو موجودی قدرتمند هستی و خداوند نیروهای عظیمی در وجودت قرار داده است. با تکیه بر این نیروها، تو موجودی شکستناپذیر خواهی بود.
ما انسانها، اگر بخواهیم، میتوانیم همه چیز را دگرگون کنیم. با بهرهگیری از وادی دوم و آموزشهایی که در کنگره دریافت میکنیم، میتوانیم خود را از پایینترین نقطهها به بالاترین جایگاهها برسانیم.
ما در این جهان تنها نیستیم؛ بلکه نیرویی عظیم و شگفتانگیز به نام قدرت مطلق، پشتیبان ما است.
عاطفه همسفر جلال
وادی دوم به من یادآوری میکند که هر موجودی، از جمله خود من، دلیلی برای بهوجود آمدن دارد و ارزشمند است؛ حتی در لحظاتی که احساس پوچی و بیارزشی میکنم، این وادی به من گوشزد میکند که این فقط یک فکر است و واقعیت، چیز دیگری است.
من باید دیدگاهم را نسبت به خود و دیگران تغییر دهم. نباید دیگران را بیهدف و پوچ ببینم؛ زیرا میدانم که هر یک از ما در این هستی نقشی داریم، هرچند ممکن است آن نقش برای خودمان یا دیگران آشکار نباشد.
تأثیر این وادی بر من، ایجاد حس امید و انگیزه است. وقتی میدانم که بودنم بیدلیل نیست، برای یافتن هدف و معنای زندگیام تلاش بیشتری میکنم. این آگاهی به من قدرت میدهد تا در برابر سختیها و ناامیدیها ایستادگی کنم و به مسیر خود ادامه دهم؛ چراکه میدانم: «هیچکدام از ما به هیچ نیستیم».
زهرا همسفر جعفر
وادی دوم میگوید: «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمینهد؛ هیچکدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم».
با این حال، برخی افراد میگویند که ما هیچ ارزشی نداریم؛ اما حتی اگر خود چنین تصوری داشته باشیم، باز هم ارزشمند هستیم.
ما در مسیر جنگ نرم ادامه میدهیم؛ جنگ نرمی که در آن نیازی به سلاح نیست. این جنگ، جنگ محبت، جنگ قلم و جنگ افکار است؛ ابزاری برای عبور از مشکلات و پشتسر گذاشتن آزمایشها به بهترین شکل ممکن.
هر جا ذرهای نور دیدیم؛ باید به سوی آن برویم؛ چراکه آن نور، نماد پیشرفت و خوبی است. آن نور یعنی یک نقطه مثبت؛ ما باید از آن نقطه مثبت، حداکثر بهره را ببریم؛ زیرا همان ذره نور میتواند ما را به منبعی از روشنایی برساند.
محبوبه همسفر علی
«هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمینهد؛ حتی خود ما»
این جمله، در عین سادگی، اگر با جان و دل خوانده شود، میتواند تلنگری عمیق باشد؛ چرا که حتی در لحظاتی که انسان خود را بیارزشترین موجود میپندارد، باز هم دلیلی برای بودن او وجود دارد. ممکن است در دورهای سخت قرار داشته باشیم، دچار سردرگمی یا افتادگی شده باشیم؛ اما همین دشواریها نیز بخشی از آن دلیل هستند.
وادی دوم تأثیر ژرفی بر من داشت؛ زیرا دریافتم که ارزش وجودی انسان به اشتباهاتش وابسته نیست.
حتی اگر صد بار زمین خورده باشی، اگر خطا کرده باشی، اگر دیگران تو را قضاوت کرده باشند، باز هم بیدلیل در این جهان نیستی. تو مخلوقی هستی که خداوند به تو زندگی، نفس و قدرت انتخاب عطا کرده است؛ این یعنی هنوز فرصت برای تغییر، رشد و جبران وجود دارد.
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم) دبیر سایت
ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زالپارس
- تعداد بازدید از این مطلب :
49