در هر شرایطی از یاد قدرت مطلق غافل نشوم

از هر نقطه که نوری بتابد بایستی در جمع آن به تفکر باشید که از ذرات جرقه، می‌شود به روشنایی بسیار وسیعی رسید.

همسفر گلزار و مسافرشان پس از پانزده سال مصرف مواد وارد کنگره شدند. به مدت یازده ماه با متد DST و داروی OT با راهنمایی مسافر سامان و همسفر فاطمه سفر کردند. هم‌اکنون به مدت یک سال است که با دستان پرمهر مهندس حسین دژاکام یک سال از بند اعتیاد آزاد و رها هستند. همسفر گلزار به لطف خداوند و آموزش‌های کنگره ۶۰ در جایگاه دبیر صوتی شعبه آبیک خدمت می‌کنند.

سایت همسفران نمایندگی آبیک گفتگویی با ایشان ترتیب داده است که شما را به خواندن این گفت‌وگو دعوت می‌کنیم.

به نظر شما چه چیزهایی باعث می‌شود که انسان به مرز نابودی و فروپاشی برسد و چگونه می‌توان به این انسان یا به خود کمک کرد؟
ناامیدی، ترس، تاریکی، اعتمادبه‌نفس نداشتن ما، باعث می‌شود که ما به مرز نابودی و فروپاشی برسیم، حالا با آموزش و تفکر درست و دوری از ضدارزش‌ها و توکل به قدرت مطلق و حرکت به‌طرف صراط مستقیم، می‌توان به خود و یا انسان دیگر کمک کرد.

در این وادی گفته شده (اصولاً انسان‌ها تاریکی را تجربه می‌کنند تا به روشنایی برسند) چرا؟ آیا نمی‌توان بدون تجربه و آگاهی به روشنایی رسید؟
خیر؛ اگر ما از تاریکی تجربه‌ای نداشته باشیم هیچ‌وقت درکی از روشنایی نخواهیم داشت؛ مانند ناامیدی، ترس، حقارت، بیماری، اگر این‌ها نباشند و یا سختی راه نباشد به آن لذت روشنایی نمی‌رسیم.

چیزی که باعث شناخت صراط مستقیم می‌شود چیست؟
دوری‌کردن از ضد ارزش‌ها، حرکت به‌طرف ارزش‌ها و تزکیه و پالایش‌کردن خود و پاک نمودن شهر وجودی و در مسیر درست قدم‌گذاشتن.

در این وادی از جنگ نرم سخن به میان می‌آید منظور و مفهوم آن از دیدگاه شما چیست؟
یعنی من قبل از اینکه آموزش‌هایی ببینم در تاریکی فرورفته بودم، جسم و روان خود را نابود کرده بودم، حال که آگاهی و آموزش می‌بینم و حال خوبی دارم، باعث شده که شهر وجودی خود را پاک کنم؛ یعنی جسم و روان خود را آرام کنم و آرامش داشته باشد.

این وادی چه تأثیری در دیدگاه و زندگی شما داشته است؟
اینکه امید و اعتمادبه‌نفس داشته باشم و در هر شرایطی از یاد قدرت مطلق غافل نشوم.

کلام آخر...
من از مهندس حسین دژاکام و خانواده ایشان تشکر می‌کنم که باعث شدند در تفکرم، از خود متنفر نباشم که چرا به این دنیا آمدم؟ بلکه به من یاد دادند که خواسته خودم بوده که در این دنیا و این زندگی باشم. خدا را شکر می‌کنم که راه کنگره را به من نشان داد.

خانم گلزار از این‌که وقت گران‌قدر خودتان را در اختیار ما قرار دادید صمیمانه تشکر می‌کنم و برای شما در تمام مراحل زندگی آرزوی موفقیت دارم.

طراح سؤال، مصاحبه‌کننده: همسفر شکوفه رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم) مسئول مصاحبه
عکاس، ویراستاری و ارسال: همسفر آمنه مرزبان خبری
همسفران نمایندگی آبیک