English Version
This Site Is Available In English

عظمت روشنایی‌ها

عظمت روشنایی‌ها

به نام قدرت مطلق(الله)
وادی دوم می‌گوید، هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌گذارد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.

جنگ نرم از تفکر شروع می‌شود.
ما انسان‌ها، خود را گم کرده‌ایم.
انسان‌هایی به آگاهی و تفکر درست می‌رسند که از آنها انتقاد شود و اگر درست باشد، قبول می‌کنند ولی اگر ناجوانمردانه باشد، بهم نمی‌ریزند و فقط یک لبخند می‌زنند.
منظورمان این است که در توانایی‌هایشان، خللی ایجاد نمی‌شود.

از ذرات جرقه می‌شود به روشنایی وسیع رسید. همه مطالب در درون و برون ما است. مانند قله‌های بلند یک آتشفشان هستند. پس همه مطالب یا در ساختار جسم ما هستند یا در ساختار نفس، یا در قالب مثالی و یا سایر کالبدها یا ساختارهای دیگر ما قرار دارند.

اگر خواسته در جهت ارزش‌ها و یا در جهت راه مستقیم باشد، با تهور، محاسبات به گونه‌ای دیگر می‌شود. می‌دانید تصاویر در ذهن ما تولید یا ظاهر می‌شوند.

تفکرات غلط و یا حرکت در مسیر ضدارزش‌ها قطعا می‌تواند روی ساختار جسم تخریب‌های فراوانی ایجاد نماید و به صورت انواع و اقسام بیماری‌های جسمی و روانی خود را نشان می دهد.

اگر به تمام هستی نگاه کنیم، امکان ندارد چیزی پیدا کنیم که بیهوده خلق شده باشد. اگر ما فکر کنیم که بیهوده است، مطمعن باشید این تفکر غلط ماست.

وقتی انسان پا به هستی می‌گذارد، خداوند و یا قدرت مطلق، آن را بر سر یک دو راهی قرار می‌دهد، حال خود انتخاب می‌کند که سمت تاریکی برود یا سمت روشنایی.
اصولا انسان‌ها تاریکی‌ها را تجربه می‌کنند، تا به عظمت روشنایی‌ها پی ببرند اما وقتی که در تاریکی.ها فرو رفتند، بایستی از گذرگاه‌های خیلی سخت عبور کند و خارج شدن از تاریکی، کار ساده و راحتی نیست. اگر توانست از این گذرگاه‌ها جان سالم به در ببرد، انسانی کار آزموده و رها خواهد شد. آن زمان، یک مدرس، یک معلم و یک انسانی است که در صلح و آرامش است .

نکته مهم این است که ما در هستی، تنها و بدون پشتیبان نیستیم، نیروی عظیم و شگفت انگیزی به نام قدرت مطلق و یا نیروی برتر وجود دارد که یاری رسان ماست. این نیرو ساز و کار خودش را دارد.
شرط اول آن، دوری از ضدارزش‌ها و پرداختن و راه رفتن در مسیر ارزش‌ها یا صراط مستقیم است.

حال برای اینکه تا زمانی که حیات داریم، فرد یا فرمانروای لایق و با شهامتی، بر شهر وجودی خودمان، یعنی جسم خود باشیم، بایستی به آرامی، سازندگی را در قسمت، جسم، روان و جهان‌بینی خود به وجود بیاوریم و خوب بدانیم که هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.

منبع: کتاب ۱۴وادی و سی‌دی (وادی دوم)
نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر عاطفه
تنظیم و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دهم) نگهبان سایت

همسفران نمایندگی اروند آبادان

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .