تقدیر هم زشت دارد و هم زیبا

تقدیر به زبان دیگر گفته می‌شود؛ سرنوشت.

از نظر لغت هم؛ تقدیر از کلمه قدر می‌آید و قدر، قضا یعنی؛ قضاوت کردن، قدر، هم‌اندازه، حکم‌دادنِ چیزی.
زندگی بر مبنای دو نیرو حرکت می‌کند؛
۱ـ تفکرات و تعقلات ماست، آن سعی و تلاشی که ما انجام می‌دهیم.
۲ـ تقدیر ماست، که همان سرنوشت ما است.

تقدیر در کنگره؛ تحت عنوان نامه پیشین نام برده شده است ( که از قبل نوشته شده است) هیچکس نمی‌تواند تقدیرش را تغییر بدهد، تقدیر ما از قبل برنامه‌ریزی شده است، یعنی؛ خداوند برای ما برنامه‌ریزی کرده است که کجا بدنیا بیاییم، چکاره بشویم و.... و این‌ها همه به خواست ما انجام شده است، ما هر چه در گذشته کاشته‌ایم همان را امروز برداشت می‌کنیم، هر چه امروز هستیم نتیجه تفکرات و برنامه‌ریزی ماست که در گذشته انجام داده‌ایم و هر چه امروز در حال انجامش هستیم برنامه‌ای است برای فردا و اعمال ما برای نوشتن تقدیر ما تأثیر دارد و به آن شکل می‌دهد.

مثلا تقدیر شده است من با پدری مصرف‌کننده زندگی کنم، حالا آن اعمال و سعی و تلاش من است که باعث می‌شود زندگی‌ام را به بهشت تبدیل کنم و یا جهنم.

تقدیر هم زشت دارد و هم زیبا، اگر تقدیر ما یک بلا باشد، آن بلا سر ما می‌آید و اگر هم تقدیر ما خوب باشد برای ما پیش می‌آید، هر چه بلا سرمان آمده است مسبب آن فقط خودمان هستیم.
تقدیر من در زندگی‌ام این بوده است که در یک خانواده‌ای که پدر مصرف‌ کننده است به دنیا بیایم، آزار و اذیت‌های زیادی به من وارد شود، قبل از ورودم به کنگره من این تقدیر را پذیرفته بودم و تسلیم شده بودم و هیچ حرکت و تلاشی برای رسیدن به آرامش نمی‌کردم، ولی بعد ازاینکه به کنگره وارد و آموزش‌ها را دریافت کرده‌ام، متوجه شده‌ام که تقدیر را می‌شود با اعمال، سعی و تلاش خودمان تغییر دهیم و همین باعث شد که من با سعی و تلاش خودم تقدیرم را که یک بلا در زندگی‌ام بود، تغییر دهم و زندگی‌ام را از جهنمی که در آن غرق شده بودم به بهشت تبدیل کنم.

انسان چیزی نیست بجز سعی و تلاش و کوشش خودش.
پس سرنوشت و یا تقدیر با اعمال ما تغییر می‌کند و اینکه ما هیچ دخالتی در سرنوشت نداریم کاملا اشتباه است.
من بر اثر انتخاب‌های خودم در کنار یک مصرف کننده قرار می‌گیرم، ولی سعی و تلاش می‌کنم و از اعتیاد رها می‌شوم؛ تقدیرم تغییر می‌کند و به آرامش می‌رسم، از تقدیر هیچ گریزی نیست ولی واکنش ما فرق دارد که با تقدیرمان چگونه برخورد کنیم؛ بپذیریم این تقدیر من است و خودم آن را بوجود آورده‌ام و مسئولیتش با خود من است و این را گردن خداوند و دیگران نیندازم، وقتی این را پذیرفتم باعث رشد من می‌شود و موجب می‌گردد دوباره تکرار نکنم و دچار تقدیر تکراری بشوم.
آنچه در تقدیر است آن به انجام می‌رسد، اما اعمال ما در خطوط تقدیر نقش بسیار مهمی دارد که به آن شکل دیگری می‌دهد.
در مسیر زندگی انسان هر عملی که انجام می‌دهد نتیجه آن به خودش باز می‌گردد، شخصی که مصرف کننده مواد مخدر می‌‌شود؛ آسایش و آرامش را در زندگی ندارد، خانواده و اطرافیان از او دوری می‌کنند، تنها می‌شود، اعتمادبنفس ندارد، قدرت تفکر و تصمیم‌گیری را از دست می‌دهد، در اصل این شخص با مصرف مواد، عملی را انجام داده است که نتیجه آن به خودش برگشته است و باید تقاص عملی را که مرتکب شده را پس دهد.
این شخص می‌تواند به اشتباه خود پی ببرد و سعی کند زندگی خود را تغییر دهد و از دام اعتیاد که در آن هست با سعی و تلاش خودش رها شود و به آرامش برسد، یا از طرفی می‌تواند روز به‌روز بیشتر غرق اعتیاد شود و زندگی خود را نابود کند.

بنابراین خود ما هستیم که سعی می‌کنیم انسان سعادتمند باشیم یا نه، در واقع با اختیاری که داریم و انتخاب‌هایی که در مسیر زندگی می‌کنیم جایگاه خود را رقم می‌زنیم و در هر جایگاهی که قرار داریم عین عدالت است و خداوند برای سرنوشت انسان تاس نمی‌ریزد.

منبع: سی‌دی (تقدیر)
نویسنده: همسفر بهاره رهجوی راهنما همسفر سمیرا (خدمت‌گزار سایت)
تنظیم و ارسال: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر مولود (لژیون یازدهم) دبیر سایت