ظرفیت، کلید اصلی هستی

این دستور جلسه، در حقیقت دستور جلسه خلقت است. اگر دقیق نگاه کنیم، موضوع اصلی خلقت، ظرفیت است. ظرفیت تعیین می کند که هر موجودی تا چه اندازه توانایی پذیرش مسئولیت دارد و چگونه مسئولیت های خود را می پذیرد. در نهایت، این بحث به قبله گم کردن ختم می شود. 
قبله گم کردن چیست؟  قبله ما مسلمانان به سوی خانه خداست و ما به سمت کعبه نماز می خوانیم. وقتی می گوییم کسی قبله هاش را گم کرده، یعنی هدف اصلی خود را فراموش کرده است. این اصطلاح در مورد افرادی به کار می رود که وقتی به جایگاه بزرگی می رسند، حتی معبود خود (خدا) را نیز فراموش می کنند و دیگر بندگی نمی کنند. 
مثلاً افرادی هستند که با کمک دیگران به مقامی می رسند، اما پس از رسیدن به آن جایگاه، همان افرادی که به آنها کمک کرده اند را نه تنها فراموش می کنند، بلکه ممکن است به تخریب آنها بپردازند. این افراد **قبله گم کرده اند. 
این مسئله در سطح خانواده، اجتماع، یا حتی کنگره نیز دیده می شود. برخی وقتی به جایگاهی می رسند، کسانی که در مسیر رشد به آنها یاری رسانده اند را نادیده می گیرند. 
ظرفیت، کلید اصلی هستی است، مهمترین موضوع در هستی، ظرفیت است. هر چیزی در این جهان ظرفیت خاص خود را دارد: فلزات، گازها، مایعات، گیاهان، حیوانات و انسان ها. برخی از این ظرفیت ها کشنده اند و برخی مایه حیات. 
حیوانات بر اساس غریزه و ظرفیت ذاتی خود عمل می کنند، اما انسان به عنوان اشرف مخلوقات، مجموع های از تمام ویژگی های موجودات دیگر را دارد. برخی انسانها مانند حیوانات درنده رفتار می کنند، برخی مانند گیاهان آرام اند و برخی مانند جمادات سرد و بی روح. 
ظرفیت مانند یک ظرف است که اندازه آن در افراد مختلف متفاوت است: 
- برخی به اندازه یک استکان، 
- برخی به اندازه یک کاسه، 
- برخی به اندازه یک دریاچه، 
- و برخی به وسعت یک دریا. 
بر اساس همین ظرفیت است که به افراد مسئولیت داده می شود. برخی ظرفیت یک کارمند ساده را دارند، اما اگر به جایگاه مدیریت برسند، نمی توانند از عهده مسئولیت برآیند. 
حتی سلامتی، پول و مقام نیز نیاز به ظرفیت دارند: 
- برخی ظرفیت سلامتی ندارند و با تمارض به بیماری، ترحم دیگران را جلب می کنند. 
- برخی ظرفیت پولدار شدن را ندارند و به محض رسیدن به ثروت، قبله خود را گم می کنند (مانند کسی که شلوارش دو تا می شود و از خودبی خود می گردد). 
رابطه ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن 
مسئولیت از پاسخگویی می آید. مسئول کسی است که در قبال وظایف خود پاسخگو باشد، چه در اداره، چه در کنگره و چه در زندگی شخصی. هرچه ظرفیت فرد بیشتر باشد، مسئولیت های بزرگتری به او محول می شود. 
اما اگر کسی ظرفیت لازم را نداشته باشد و مسئولیتی به او داده شود، دچار قبله گم کردن می شود: 
- دیگر به خدا بندگی نمی کند، 
- از خودراضی می شود، 
- و کمکم مسیر اصلی خود را فراموش می کند. 
- ظرفیت تعیین کننده میزان مسئولیت پذیری است. 
- مسئولیت نیازمند پاسخگویی و تعهد است. 
- اگر ظرفیت با مسئولیت همخوانی نداشته باشد، فرد دچار قبله گم کردن می شود. 
پس باید ذره ذره ظرفیت خود را افزایش دهیم تا بتوانیم مسئولیت های بزرگتر را به درستی بپذیریم و هرگز هدف اصلی (قبله حقیقی) خود را فراموش نکنیم.

 نویسنده: همسفر حسن

خدمتگزار سایت: همسفر مهران