English Version
This Site Is Available In English

مراقب افکارتان باشید تا کردارتان نشود

مراقب افکارتان باشید تا کردارتان نشود

«هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.»

در وادی اول دریافتیم که تفکر یک حرکت درونی است که نشان دهنده رفتارهای بیرونی است. تفکر در اصل حرکت از یک نقطه مجهول به یک نقطه معلوم می‌باشد، حال در وادی دوم نیز تأکید بر تفکر می‌شود به گونه‌ای که اگر می‌خواهید غیبت کنید، باز هم تفکر کنید با آن‌که می‌دانید که غیبت کننده گوشت مرده برادر خود را می‌خورد، پس همیشه مراقب افکارتان باشید تا کردارتان نشود و بیاد بیاورید که چه کار دارید می‌کنید. 

در جهان‌بینی همیشه نکات قوت و مثبت را ببینید به خودمان نگویم که به درد نمی‌خوریم، رقمی نیستیم و الکی آمده‌ایم که در اینجا گفته شده: «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات ننهاده است.» وقتی که با یک جهان‌بینی درست بسیاری از مشکلات خود را مانند: افسردگی عاطفی و یا شکست در عشق و ... را به خوبی حل می‌کنیم در واقع دنیای درون ما (افکار و اندیشه) تبدیل به شهری آباد می‌گردد. ما برای یافتن خودمان راه بسیار دشوار و مهمی پیش رو داریم؛ باید با فکر کردن برای رسیدن به هدف سعی و تلاش کنیم و به توانایی تفکر برسیم؛ یعنی وقتی از ما انتقاد شد به راحتی اگر درست بود، قبول کنیم و اگر درست نبود، لبخند بزنیم و اجازه ندهیم افکارمان به هم بریزد؛ همان‌طور که می‌دانیم نور نشانه انسانیت، پیشرفت و خوبی است؛ یعنی یک نقطه مثبت؛ پس با دیدن حتی جرقه‌های کوچک به سمت نور حرکت کنیم و از آن حداکثر استفاده را ببریم .

همه مطالب در ساختار درون و بیرون ما هستند و تنها باید ما با تبدیل آن‌ها از حالت تفکر به تفعل (عمل کردن) در ضمیر خودآگاه یا ناخودآگاه خودمان، وقتی به آن‌ها قدرت و توان حرکت بدهیم، تغییری در انسان ایجاد می‌شود که می‌تواند انسان را از یک وضعیت به وضعیت دیگر در آورد. تصاویر ذهنی می‌تواند در ما اثر بسیار بزرگی داشته باشد؛ چون تصاویر پس از تولید در ذهن ما به مرحله ظهور می‌رسند.

قدرت مطلق انسان را وقتی پا به هستی گذاشت به یک دو راهی هدایت کرد، یکی تاریکی و دیگری روشنایی و انسان هم با رفتن و تجربه تاریکی‌ها، قدرت و عظمت روشنایی را درک می‌کند.

(ما تا قهر را نفهمیم مهر را نمی‌فهمیم و یا درد فراق لذت وصال را دو چندان می‌کند.) 

 انسان برای عبور از تاریکی ها باید از گذرگاه‌های بسیار سخت و دشوار عبور کند و اگر توانست سالم بگذرد، آنگاه انسانی کار آزموده و رها خواهد شد و خواهد فهمید در این راه قدرت مطلق پشتیبان اوست و او را یاری می‌کند به شرطی که از ضد ارزش‌ها دوری کند و در مسیر ارزش‌ها و صراط مستقیم قدم بر دارد‌.

اینجاست که باید به آرامی شهر وجودی خود را در قسمت جسم روان و جهان بینی بازسازی و ترمیم کند تا فرماندهی لایق و با شهامت برای شهر وجودی خود باشد. 

خوب بدانیم هیچ یک از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.

نگارش و ارسال مطلب:  مسافر مجید لژیون یازدهم 

مرزبان خبری:  مسافر رامین 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .