English Version
This Site Is Available In English

ناامیدی مانند یک زندان نامرئی است

ناامیدی مانند یک زندان نامرئی است

گفت و گویی ترتیب دادیم با راهنمای محترم مسافر جمال، در رابطه با وادی دوم و تأثیر آن روی من، توجه شما را به این گزارش جلب می‌کنیم.

لطفاً به رسم کنگره خودتان را معرفی کنید.

سلام دوستان جمال هستم یک مسافر؛ با بیش از ۸ سال مصرف وارد کنگره شدم، آخرین آنتی ایکس مصرفی متادون و شیشه. مدت ۱۱ ماه ۱۵ روز به روش DST همراه با داروی OT به استادی راهنمای عزیزم آقا حسین سفر کردم، رهایی از اعتیاد ۲ سال و ۸ ماه. در ادامه وارد لژیون وایت شدم، مجدداً به استادی راهنمای عزیزم آقا حسین، رهایی از نیکوتین ۲ سال و ۶ ماه. ورزش در کنگره فوتبال.

در ابتدا بفرمایید، وادی دوم چه تأثیری در زندگی یک رهجو دارد؟

با توجه به اینکه یک فرد مصرف کننده با کوله باری از ناامیدی وارد کنگره می‌شود، این وادی قصد دارد این امید را به یک مسافر بدهد که بی دلیل قدم به این حیات نگذاشته است و دلیل خلقت و وجودش در هستی رسالتی است که بر دوش او نهاده‌اند و باید برای رسیدن به هدفش حرکت و تلاش کند.

وادی دوم برای شناخت خود و دوست داشتن خودمان چه راهکارهایی به ما میدهد؟

این وادی در اصل به ما این انگیزه را می‌دهد که باید با امید حرکت کنیم؛ زیرا مانند درختی که موریانه‌ها آن‌ را از درون نابود کرده‌اند، ناامیدی هم انسان را از درون نابود خواهد کرد. ناامیدی مانند یک زندان نامرئی دور انسان را احاطه کرده است. این وادی به ما یک نقطه تفکر را میدهد که هدف خلقت ما هیچ نیست و حتما برای یک هدف مشخص قدم به این جهان نهاده‌ایم.

چرا افرادی که به کنگره می‌آیند، بعد از اینکه به رهایی می‌رسند انقدر حالشان خوب است؟

این افراد با در اختیار داشتن چهارده وادی در کوله بار، به این درک و جهانبینی رسیده‌اند که در هستی هر کسی رسالتی بر عهده دارد و تا آن رسالت به انجام نرسد، قطعاً این جهان خاکی را ترک نخواهند کرد. در ضمن باید بدانیم به تعادل رسیدن سیستم جسم آنها هم بسیار مؤثر است، چون سیستم ایکس شخص به درستی و مانند یک ساعت به خوبی کار میکند و از تمام هستی انرژی میگیرد و دیگر نیازی به مصرف مواد مخدر نخواهد داشت.

در این وادی گفته می‌شود: اصولاً انسان‌ها تاریکی را تجربه می‌کنند برای رسیدن به روشنایی. آیا می‌توان بدون تجربه تاریکی به روشنایی رسید؟

ما در آموزش های کنگره می‌دانیم که جهان بر پایه اضداد بنا شده است. عشق‌ و‌ نفرت، قهر‌ و مهر، سفیدی و سیاهی. اصولاً شخص باید تاریکی را تجربه کرده باشد تا مفهوم روشنایی را درک کند. مثلا‌ً شخصی که هیچ تجربه‌ای از اعتیاد نداشته باشد، ما نمی‌توانیم به او بفهمانیم که خماری و نشئگی چه حس و حالی دارد. بنابراین برای رسیدن به نور باید از تاریکی گذشت تا به درک موضوع پی ببریم.

برای رهایی از ناامیدی شناخت کدام نیروها می‌تواند به ما کمک کند؟ لطفاً توضیح دهید.

همانطور که میدانیم ناامیدی در کنار ترس و منیت، اضلاع مثلث جهالت هستند. ضلع مقابل ناامیدی، تجربه است. برای رسیدن به دانایی مؤثر باید شروع به حرکت کنیم و باید به تجربه خود بیافزاییم. در آن زمان است که نیروهای القا، احیا و تحرک نیز به کمک ما خواهند آمد و در راه رسیدن به صراط مستقیم ما را یاری خواهند نمود. در غیر این صورت هیچ اتفاقی برای شخصی که در تاریکی است، نخواهد افتاد.

از اینکه وقتتان را در اختیار ما گذاشتید سپاسگزارم، در کلام آخر اگر صحبتی دارید، بفرمائید.

نکته آخر اینکه باید بدانیم این وادی برای یک انسان شروع یک نقطه تفکر است. اگر ناامیدی را توانستیم پشت سر بگذاریم و شروع کردیم به حرکت کردن، قطعاً دست‌های آسمانی در ادامه راه به کمک ما خواهند آمد و ما را یاری خواهند نمود. امیدوارم ما اعضای کنگره ۶۰ از این وادی آموزش بگیریم و این وادی را در زندگی خود اجرایی نماییم.

 

تهیه مصاحبه: همسفر ابوالفضل 

ویراستار: مسافر یونس لژیون ۱۶

عکاس: مسافر امین لژیون ۱۸

تنظیم: مسافر بهزاد لژیون ۱۱

ارسال: مرزبان خبری مسافر وحید

نمایندگی جهان‌بین شهرکرد/مسافران

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .