دایره و مثلث به عنوان نمادهای لوگوی کنگره۶۰ معرفی شدهاند. دایره بیانگر هستی و آفرینش است؛ به عبارت دیگر، نشاندهندهی انسانهایی است که در کنار یکدیگر در زندگی نقشآفرینی میکنند. دایره دارای یک مرکزیت است که در آن هیچکس بر دیگری برتری ندارد؛ چرا که در محیط دایره، هیچ نقطهای را نمیتوان یافت که نسبت به سایر نقاط ارجحیت داشته باشد. دایره یک مرکز دارد و تمامی فاصلهها از این مرکز با یکدیگر برابرند. در دایره، میلیونها قطر، وتر و شعاع وجود دارد که همگی با هم برابرند.
تمامی مخلوقات الهی در قالب یک دایره به تصویر کشیده میشوند که در آن همه در کنار هم قرار دارند و از نظر خلقت تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند. ممکن است این مخلوقات به دستههای مختلفی تقسیم شوند (مانند جانوران، گیاهان و انسانها)، اما از دیدگاه ما، مرکزیت همهی آنها قدرت مطلق، خداوند یا الله است. برخی نیز معتقدند که این مرکزیت همان طبیعت است؛ اما نام آن هرچه که باشد، نیرویی که در آن مرکز وجود دارد، نیرویی متمرکز و تعیینکننده است.
دایره برای حفظ و بقای خود به مثلث نیاز دارد و مثلث با وجود دایره میتواند آن را قانونمند کند. اگرچه مرکزیت دایره قدرت مطلق است، اما این قدرت مطلق نیز برای ایجاد سازوکار سیستم، نیازمند ابزاری است. بنابراین، برای قانونمند شدن دایره، مثلثی ترسیم میکنیم که اضلاع آن توحید، نبوت و معاد هستند.
در کنگره۶۰، برای پیشبرد اهداف، سه استاد در نظر گرفته شدهاند: سردار، رعد و عقاب سفید (یا سیلور). این سه، نمایندگان گروههای مختلف هستند. سردار استادی است که در پی یافتن واقعیت هستی و آفرینش است و در مورد الهیات سخن میگوید. عقاب سفید در پی آزمایش و تحقیق است و در مورد علم و جستجو صحبت میکند. استاد رعد نیز بین این دو قرار دارد؛ یعنی هم در مورد علوم و تحقیق صحبت میکند و هم در مورد الهیات.
با اندکی تأمل درمییابیم که در میان پیامبران، تنها حضرت موسی(ع)، حضرت عیسی(ع) و حضرت محمد(ع) دارای کتاب آسمانی هستند و این تعداد نیز سه نفر است.
با نگاهی دقیقتر متوجه میشویم که حضرت موسی(ع) بیشتر در مورد مسائل مادی صحبت میکردند و امروزه نیز شاهد هستیم که اقتصاد در دست یهودیان است و در قوم یهود کمتر در مورد بهشت و دوزخ صحبت میشود و بیشتر راجع به سرزمینها سخن میگویند. حضرت عیسی(ع) نیز بیشتر در مورد معنویات سخن گفتهاند و غالباً از بخشش و مهربانی یاد کردهاند و رویکردی معنوی داشتهاند. اما هنگامی که به رسول اکرم(ص) میرسیم، میبینیم که ایشان در مورد هر دوی این جنبهها صحبت میکنند؛ یک چشم به دنیا دارند و یک چشم به آسمان. از ایشان نقل شده است که فرمودند: «برادرم موسی با یک چشمش دنیا را میدید و برادرم عیسی با یک چشمش آخرت را میدید، ولی من با هر دو چشمم هر دو را میبینم»؛ به این معنا که هر کدام از فرشتگان، حکم یک ضلع مثلث را دارند.
استاد در ادامه بیان میکنند که در آموزههای ما ذکر شده است که نیروهای شیطانی و نیروهای ضد، به عنوان نیروهای مکمل عمل میکنند؛ زیرا بدون آنها جهان هستی شکل نمیگیرد. در اینجا اشاره میشود که اگر چیزی به عنوان ضد و مکمل خلق شده است، صرفاً برای نمایش آن نیست؛ به این صورت که اگر تاریکی وجود دارد، فقط برای این نیست که نور را ببینیم و یا بدی به وجود نیامده تا خوبی را درک کنیم. اینها فقط برای نمایش نیستند، بلکه بازیهایی هستند که کمترین خطر آنها سقوط است؛ سقوط به جایی که نمیتوان تصوری از غذای آن داشت. بنابراین، برای اینکه در تمام سطوح بتوانیم با تمامی خوبیهای جهان هستی همگام باشیم، ناگزیر به جدال و کشمکش با بدیها هستیم و گاهی اوقات جدا کردن این دو از یکدیگر دشوار است. تشخیص اینکه کدام حق است و کدام باطل، مشکل است.
در پایان، آقای مهندس فرمودند: «هرچه مطلبی که فهمیده شده است را به صورت سادهتر بیان کنیم، ارزشمندتر است؛ زیرا وقتی فهمیده شود، در کلام قوت و رسایی وجود خواهد داشت.» پس نتیجه میگیریم که ساختار کتاب، با در نظر گرفتن مثلث و دایره و لوحهای محفوظ (مطالب کتب الهی)، باید شامل کلامی باشد که قلب انسان را به سوی خداوند یکتا هدایت نماید و مکان دانشگاه، مکان ارتباط با نیروهای الهی باشد
منبع: سیدی دایره و مثلث از آقای مهندس
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر مرضیه رهجو راهنما همسفر اکرم (لژیون چهارم)
ویراستاری و ارسال: همسفر مهناز رهجو راهنما همسفر اعظم (لژیون هشتم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی دنا
- تعداد بازدید از این مطلب :
104