ترس انسان از آینده بزرگترین مشکل یا گناه است. وقتی انسان در سختی به خدا توکل کند، مشکل او به سادگی حل میشود. زدست دیده و دل هر دو فریاد، که هر چه دیده بیند، دل کند یاد. تمام موجودات هستی دارای حس هستند؛ اما حس هر موجود، محدود به خود و تعریف شده است. انسانها اصولاََ مسافر هستند؛ و سفر آنها از تولد تا مرگ است. این سفر در کنگره۶۰ به معنای؛ «از ظلمت به نور و یا از مواد مخدر به سلامتی و رهایی و پاکی عنوان شده است.» در این سفر تنها به دنیا میآییم و تنها از دنیا میرویم.
انسان موجودی اجتماعی است و در طول سفر زندگی، همراهان و همسفرانی دارد که او را همراهی میکنند. انسانی که در نفس اماره باشد، کمترین ارتباط را با همسفر دارد و کسی که در نفس مطمئنه باشد، بیشترین ارتباط را با همسفر دارد. انسانی که به راحتی از همسرش بگذرد و به دنبال خواستههای نفسانی خود برود به مرحله نفس حیوانی نزدیکتر است. اما انسانی که به نفس مطمئنه برسد؛ نسبت به همسفرهای خود احساس مسئولیت میکند. در کنگره۶۰؛ همسفرها در ابتدا گمان میکنند که برای خدمت به مسافر خود آمدهاند و شروع به صدمه زدن به مسافر خود میکنند. چون علم و آگاهی ندارند، پس اولین کاری که یک همسفر باید انجام بدهد، این است که تحت آموزش قرار بگیرد و به کار خود سرگرم شود.
اعتیاد یک علم است و حتی اگر شخصی که مسافر است؛ دکتر یا مهندس باشد، باید قبول کند که این علم را یاد بگیرد و آموزش ببیند و خود را یک شاگرد قبول کند و از راهنمای خود کمک بگیرد و به حرف راهنما گوش کند. مثالی که آقای مهندس در این باره میزنند این است: «هیچ شخصی با لباس نمیتواند به حمام برود، زیرا شسته و پاک نمیشود.» پس یک شاگرد باید قبول کند که یک شاگرد است و تحت آموزش قرار بگیرد. ارتباط ما با جهان اطرافمان با ۵ حس درون و ۵ حس بیرون است که این پنج حس؛ «شنوایی، چشایی، بویایی، بینایی و لامسه» است. جهان ما بر مبنای سه مؤلفه؛ «نور و صوت و حس» بنا شده است.
نویسنده:همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون دوم)
منبع:سیدی احساس همسفر
رابط خبری:همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر اعظم(لژیون دوم)
تهیه و تنظیم: همسفر پریناز رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی حر
- تعداد بازدید از این مطلب :
53