رشد آدمی در پذیرش مسئولیت‌ها است

اولین جلسه از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی دلیجان با استادی راهنما تازه واردین همسفرکوثر، نگهبانی همسفر مرضیه و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه ،ظرفیت، مسولیت (قبله گم کردن)» روز چهارشنبه ۳ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

ابتدا، تشکر می‌کنم و خداقوت می‌گویم به نگهبان و دبیر جلسه،
جلسه امروز درباره ظرفیت مسئولیت و قبله‌گم‌کردن است.
همه ما در درون خود ظرف‌هایی داریم. این ظرف‌ها نسبت به مسئولیت‌هایی که به ما داده می‌شود یا خودمان قبول می‌کنیم، متفاوت هستند. برای مثال، به عنوان یک خانم و مادر، مسئولیت‌های مختلفی داریم: وظایف مادری، مسئولیت‌های خانه‌داری، همسرداری و کارهای اجتماعی مانند همین که به کنگره می‌آییم. از صبح که بیدار می‌شویم تا شب که می‌خوابیم، ممکن است هم‌زمان چندین مسئولیت را به دوش بکشیم.
آیا تاکنون به این فکر کرده‌اید که ظرف هر یک از این مسئولیت‌ها چقدر بزرگ یا کوچک است؟ برخی از مسئولیت‌ها ممکن است ما را زود از کوره در ببرند. مثلاً در خانه‌داری، ممکن است با روی گشاده آشپزی کنیم و کارها را انجام دهیم. این نشان‌دهنده ظرفیت بزرگ ما است که از زمان تولد و در خانواده‌ای مسئولیت‌پذیر پرورش یافته‌ایم.
مسئولیت از سوال ناشی می‌شود. وقتی کاری به ما محول می‌شود، از ما سوال می‌شود و ما موظف به پاسخگویی هستیم. یکی از مسئولیت‌های اجتماعی ما این است که پس از اتمام سفر اول؛ حتی کسانی که در سفر اول هستند باید از خدمات کوچک شروع کنند. در هر بخشی که خدمت می‌کنیم رشد خاصی وجود دارد و ما می‌توانیم در آن قسمت‌ها آموزش ببینیم.
اگر در قسمت مهمانداری فعالیت کنیم، درس‌های ارزشمندی از آن می‌آموزیم. شاید این مسئولیت به نظر سطحی بیاید، اما واقعاً حاوی درس‌ها و وظایف زیادی است. با ورود به سفر دوم، مسئولیت‌ها بیشتر می‌شود و می‌توانیم در بخش‌های مختلف مانند لژیون سردار یا سایت به صورت پیشرفته‌تر خدمت کنیم. هر خدمتی که به ما داده می‌شود، یک آموزش در خود دارد.
به قول استاد امین نقطه تحمل به مرور زمان و با تمرین ایجاد می‌شود و این‌گونه نیست که ما شب بخوابیم و فردا بیدار شویم و بگوییم نقطه تحمل در ما بالا رفته است. چنین چیزی امکان‌پذیر نیست، بلکه فرد باید در طی زمان، آهسته آهسته روی خودش کار کند که بتواند نقطه تحمل خود را بالا ببرد. مثلا فردی یک سال هست که به کنگره می آید، همین که توانسته نقطه تحمل خود را در رابطه با همسرش، فرزندش و... ذره ای بالا ببرد، خیلی مسئله عالی است، و نباید انتظار داشت که در حد یک سال، دو سال یا سه سال آمدن به کنگره، بتواند تمام گره‌هایش را یکجا حل کند، چون انسان موجود بسیار پیچیده‌ای است و بسیار زمان‌ لازم است که بخواهد به کمال و تعادل برسد. هر کسی خودش می‌داند نقطه تحملش چقدر و آستانه این نقطه کجا است؛ نقطه تحمل و ظرفیت در انسان‌ها باهم متفاوت است.
اگر می‌خواهیم رشد کنیم، باید مسئولیت‌ها را بپذیریم. در زندگی هم باید از کارهای کوچک شروع کنیم. نمی‌توانیم ناگهان از یک سطح پایین به سطح بالاتر برویم. ظرفیت ما باید به تدریج بزرگ شود.
کنگره ۶۰ به ما کمک می‌کند تا ظرفیت‌ و‌ظرف وجودی خود را افزایش دهیم. استاد امین در سی‌دی تاریکی فرمودند که مهم‌ترین مسئله ما با مشکلات‌، عدم شناخت نقطه تحمل‌ خودمان در مسائل مختلف است. باید به تدریج ظرفیت‌ خود را بالا ببریم و مسئولیت‌هایی را بپذیریم که توانایی انجام آن را داریم.

مثلث دانایی مؤثر که شامل تفکر، تجربه و آموزش است، برای افزایش ظرفیت ما بسیار مهم است. با کار بر روی این سه ضلع، می‌توانیم ظرف‌های درونی‌ خود را بزرگ کنیم و در نهایت، نباید مسیر خود را گم کنیم. وقتی این مثلث را به کار می‌گیریم، به آرامش رسیده و مسئولیت‌ها را بهتر مدیریت می‌کنیم.

اگر در مثلث جهالت قرار بگیریم، همیشه از مسئولیت‌ها شانه خالی می‌کنیم و در رنج و غم خواهیم بود. مسئولیت‌هایی مانند همسرداری، خانه‌داری و بچه‌داری، چیزهایی هستند که باید بپذیریم و برای آن‌ها پاسخ‌گو باشیم.

ممنونم بابت توجه و گوش سپردن شما.

تایپ: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون سوم)
ویرایش: همسفر صدیقه رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون اول)
عکاسی: راهنمای تازه‌واردین همسفر کوثر
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی دلیجان