در تاریکی اعتیاد من قبله و هدفی نداشتم

جلسه هشتم از دوره چهل‌ و سوم جلسات آموزشی‌ خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی خمین با استادی مسافر اسماعیل و نگهبانی مسافر محسن و دبیری مسافر رضا با دستور جلسه " ظرفیت ومسئولیت (قبله گم کردن)"در روز سه‌شنبه ۲ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ شروع به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان اسماعیل هستم مسافر 

خوب در ابتدا خداوند را سپاسگزارم که این فرصت برای من ایجاد شد تا بتوانم در جمع شما قرار بگیرم و خدمت کنم و از شما آموزش بگیرم. 

جا دارد از مرزبانان محترم و ایجنت محترم شعبه آقای مهران تشکر ویژه‌ای داشته باشم به خاطر اینکه این فرصت را برای من ایجاد نمودند. 

در ادامه خدا را سپاسگزارم به خاطر اینکه شعبه دوم امروز افتتاح شد و باعث خوشحالی همه ما شد تا لحظه‌ای که من در آن شعبه حضور داشتم اعضای زیادی از کنگره ۶۰ برای افتتاحیه آمده بودند و خیلی خیلی خدا را شکر. 

اما در مورد دستور جلسه امروز ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن: 

وقتی صحبت از ظرفیت و مسئولیت می‌شود منظور این هست که من در مسیر بودم یا نبودم و اگر در مسیری که آمده‌ام درست آمده باشم و آموزش‌های لازم را گرفته باشم، حالا هر مسئولیتی که به من داده شود درست می‌پذیرم و انجام می‌دهم. 

ولی اگر مثل زمان تاریکی باشد که هدف داشتیم و مسئولیت هم داشتیم ولی همیشه در گمراهی و اشتباه بودیم و مدام به فکر مصرف بودیم و به فکر کار و زندگی نبودیم. پس مسئولیتی را هم قبول نمی‌کردیم و فقط اسم آن را با خودمان حمل می‌کردیم.

ولی وقتی که وارد کنگره شدیم و با آموزش‌های آقای مهندس که بسیار مفید هستند توانستیم هدف و راه خودمان را پیدا کنیم و وقتی که انسان به آن هدف اصلی خودش هدایت شود و این هدایت همراه با آموزش باشد به هدف اصلی می‌رسد. ولی بدون آموزش به هدف نمی‌رسد و هیچ موضوعی برای ما واجب‌تر از آموزش گرفتن نمی‌باشد آموزش خیلی خیلی مهم می‌باشد به خصوص نوشتن سی‌دی‌ها که نوشتن سی‌دی‌ها به انسان خیلی کمک می‌کند تا بتواند زندگی بهتری را ادامه دهد. و خود من تا امروز ۲۸۲ سی دی را نوشتم و مرتب در حال نوشتن و ادامه دادن هستم و برداشت‌های خیلی زیاد و خوبی را بابت این موضوع دارم و امروز من فکر می‌کنم که قبلاً کجا بودم و آلان کجا هستم. انسان وقتی که شاکر و شکرگزار باشد می‌تواند از خدمتی که به او واگذار می‌کنند به نحو احسنت استفاده نماید و ما می‌بینیم که در سطح اجتماع افرادی هستند که مسئولیت بزرگی را قبول کرده‌اند و آنها مدام در حال دستور دادن می‌باشند و خودشان را بالاتر از بقیه می‌بینند و این مسئولیت فایده‌ای ندارد و فقط بیراهه رفتن می‌باشد چون ظرفیت درونی شان کوچک می‌باشد و کامل نیست. 

و همین جاست که قبله‌اش را گم می‌کند، قبله گم کردن به معنی اینکه راهی که اشتباه باشد یعنی اینکه قبله را گم کرده‌ایم. باید هدف مشخص باشد و برای آن هدف تلاش‌های لازم را انجام دهیم و در آن موقع ظرفیت برایمان به وجود می‌آید و با آموزش‌های کنگره این ظرفیت را بالا می‌بریم تا بتوانیم به دانایی مؤثر دست پیدا کنیم و آن را در وجود خودمان ایجاد نماییم. و اگر مسئولیتی به شخصی داده شد این مسئولیت باعث نشود که شخص از مسیر اصلی خارج شود و دور شود برای اینکه ظرفیت ایجاد شود و مسیر را درست رفت باید به دیگران هم کمک کند و اگر توانستیم به دیگران کمک کنیم خداوند هم به ما کمک می‌کند. و در نهایت ما باید قدردان کنگره و آموزش‌های ناب آن به واسطه جناب آقای مهندس باشیم. می‌توانم مثالی از خودم بزنم که در دوران تاریکی از صبح به فکر مصرف بودم تا شب و تا ساعات پایانی شب به خانه برنمی‌گشتم ولی اکنون خدا را شکر که به کنگره آمدم و با وجود راهنمایان عزیز و آموزش‌های کنگره و گوش به فرمان بودن و فرمانبرداری لازم به حال خوب دست پیدا کردم و در صحبت آخر زمانی که سفر اولی رهایی گرفت کنگره را ترک نکند برای همیشه و برود، بماند و به دریافت آموزش‌های خود ادامه دهد و خدمتگزار شود تا به دانایی موثر و تعادل کافی دست پیدا کند.

از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید بسیار ممنون و سپاسگزارم.

نویسنده: مسافر عباس

ویراستار: مسافر حمید 

 تنظیم و بارگزاری: مسافر حجت