خداوند در قرآن می‌فرماید: ما انسان را در سختی آفریدیم.

چهاردهمین جلسه از دوره بیست و نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی لویی‌پاستور با استادی مسافر محسن، نگهبانی مسافر امیر و دبیری مسافر علیرضا با دستور جلسه «ظرفیت، مسئولیت و قبله‌گم‌کردن» در روز چهارشنبه 3 اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم که به من توفیق داد تا در این جایگاه آموزش بگیرم و بتونم مؤثر واقع بشم و گوشه‌ای از بار کنگره را به دوش بکشم.

دستور جلسه "ظرفیت، مسئولیت و قبله‌ گم‌ کردن" است.
من اجازه می‌خوام با یک خاطره از دوران کودکی شروع کنم. حدوداً ۱۲ الی ۱۳ ساله بودم که یکی از اقوام در شهرستان فوت کردند. پدرم مجبور شدند به شهرستان بروند. صبح که از خواب بیدار شدم، دیدم یک نامه‌ای بالای سرم هست که پدرم نوشته‌اند:
«محسن جان، خانه و خواهرت را به تو سپردم و تو را به خدا.»

من هم یک بادی در غبغب انداختم و گفتم: «خُب، یک مسئولیت هست؛ خانه و خواهرها به گردن من است و من دیگر رئیس شدم!»
صبح زود مثل پادگان برپا زدم! به یکی گفتم: «شما باید صبحانه‌ام را آماده کنی.» به آن یکی گفتم: «شما باید خانه را مرتب کنی.» به دیگری گفتم: «شما باید رختخوابم را جمع کنی.» یکی دیگر باید برایم چای می‌ریخت!

شب هم پدر و مادرم آمدند و چغلی مرا کردند و گوشمان هم پیچانده شد!
ولی آنجا من یک آموزش گرفتم: هدفم را گم کرده بودم.

یعنی وقتی پدرم به من مسئولیت داده بود، از من خواسته بود در قبال خانه و خواهرهایم پاسخگو باشم، نه اینکه بخواهم حُکم‌رانی کنم!

بعدها در قرآن دیدم که خداوند به حضرت موسی (ع) می‌فرماید:

به سوی فرعون برو، زیرا او طغیان کرده است.
دنبال معنی طغیان گشتم. وقتی سیل می‌آید یا رودخانه سرازیر می‌شود، این اصطلاح را به کار می‌برند که «طغیان کرده است»؛ یعنی حجم آبی که وارد مسیر می‌شود، بیشتر از گنجایش آن رودخانه است و به همین دلیل سرریز می‌شود و تخریب ایجاد می‌کند.

انسان وقتی طغیان می‌کند، یعنی ظرفیتش خیلی کوچک‌تر از مسئولیتی‌ است که به او سپرده شده است.
یعنی من اول باید در خودم ظرفیت ایجاد کنم و بعد بتوانم آن مسئولیت را قبول کنم. وقتی ظرفیت ایجاد نشود، صد درصد دچار تخریب و ویرانی می‌شوم.
 

اما یک جایی با خودم گفتم:
«مگر خداوند رحیم و کریم و بخشنده و مهربان نیست؟ پس چرا به من خانه نمی‌دهد؟ شغل مناسب نمی‌دهد؟ چرا همسری که مورد علاقه‌ام هست را به من نمی‌دهد؟»

بعداً که وارد کنگره شدم، یک سی‌دی از استاد امین گوش دادم، خیلی قشنگ بود.
می‌گفت: آن کسی که می‌رود قهرمان المپیک می‌شود، مطمئناً بیشترین رنج و سختی و دشواری راه را کشیده که به آنجا رسیده و قهرمان شده است.

خداوند هم در قرآن می‌فرماید: ما انسان را در سختی آفریدیم.
یعنی این سختی باعث رشد و ایجاد ظرفیت در من می‌شود.
این سختی، نقطه تحمل مرا بالا می‌برد. در وادی نهم می‌خوانیم که این نقطه‌ تحمل چقدر برای ما مهم است.

در پایان، یک جمله از یکی از بزرگان نقل می‌کنم:
قیمت هر کسی به اندازه آرزوی اوست.
یعنی آرزوی هر شخص، قیمت و اندازه و ارزش آن شخص را نشان می‌دهد.

من در سیرت بزرگان نگاه می‌کنم، مثل جناب آقای مهندس، که آرزویشان این است کنگره ۶۰ در سراسر دنیا گسترش پیدا کند و جهانی شود.
ایشان هیچ‌وقت آرزو ندارند که فقط خانه یا ماشین خوب داشته باشند، و این نشان می‌دهد که این افراد، انسان‌هایی بسیار بزرگ هستند.

به نظرم از مشارکت شما دوستان استفاده کنیم تا بیشتر بهره‌مند شویم.
ممنونم که به صحبتهایم توجه نمودید.

انتخابات دور سی ام نگهبانی روزهای چهارشنبه

نگهبان انتخابی دور سی ام نمایندگی لویی پاستور
 

ضبط و تایپ: مسافر روح الله(لژیون ۱۵)
عکس: مسافر مسلم(لژیون۱۱)
ارسال: مسافر حمید(لژیون ۷)
ویرایش: مسافر حسام(لژیون۱۶) گروه سایت مسافران شعبه لویی پاستور