گروه خانواده_انسان در مقابل پیمانی که با خداوند دارد مسئول است

به نام قدرت مطلق هستی

دستور جلسه در خصوص ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن است. در یک نگاه به واژه‌هایی که در دستور جلسه آمده می‌توان تا حدی به معنای آن پی برد. اما برای درک بهتر و عمیق‌تر به آنها بایدنگاه عمیق تری داشته باشیم به تعریف هر یک ازاین واژه ها میپردازیم: ظرفیت یعنی: یک ظرف تا چه اندازه گنجایش و توان دارد.

 مسولیت از ریشه سوال و مسئول گرفته شده یعنی: کسی که مورد سوال قرار میگیرد سوالی دارد و بایستی در قبال مسئولیت خودش پاسخگو باشد. مسئولیت یعنی: وظیفه‌هایی که بر عهده هر یک از ما انسان‌ها گذاشته شده است. برای هر واژه‌ای که بخواهیم تعریف کنیم، بهترین تعریف مثال‌های عینی است که در مورد آن‌ها زده می‌شود.

 اگر یک ظرف را در نظر بگیریم، یک مقدار معینی از مایعات یا جامدات را در خود جای می‌دهد. اگر ما بیشتر از گنجایش و ظرفیت آن در آن چیزی بریزیم سرریز می‌شود یا یک وسیله حمل بار را در نظر بگیرید اگر بیشتر از توان آن به آن باری اضافه کنیم، قطعاً آسیب خواهد دید. 

مثل پل‌های چوبی که اگر وزنی بیشتر از تحمل خودشان بر دوش بکشند، حتماً تخریب می‌شوند. خیلی مثال‌های دیگری را می‌توان زد در این خصوص و اما اگر در مورد  انسان‌هایی که در مورد مسائل مختلف با آنها سر و کار دارند هر کدام از ما انسان‌ها نقطه تحملی داریم. در مقابل مشکلات گرما، سرما و غیره.

 پذیرش مسئولیت‌هایی خارج از توان خودمان نیز باعث تخریب و آسیب در ما می‌شود. مثال بسیار زیبایی که در کتاب ۶۰ درجه برای انسان در نظر گرفته شده است، به نام شهر وجودی که در شهر وجودی ما تک تک اجزای تشکیل دهنده این شهر وجودی مسئولیت‌هایی بر عهده دارند و با توجه به ظرفیت‌های تعیین شده، آن کارهایی که بر آنها واگذار شده را انجام می‌دهند.

 در این شهر وجودی مواد شبه افیونی تولید می‌شود. غدد درون ریز و غدد برون ریز، به صورت منظم کارهای خود را انجام می‌دهند. اگر شخصی مواد افیونی را وارد بدن کند، اولین واکنش شهر وجودی این است که از تعادل خارج می‌شود و دیگر نمی‌تواند مثل سابق مواد شبه افیونی را در خود تولید کند و مثال دیگری که جناب مهندس می‌فرمایند: اگر غذای بیشتری به بدن برسد این سلول‌ها به هم ریخته و آسیب جبران ناپذیر به  بدن می‌رساند. 

انسانی که به جسم سالم آسیب می‌رساند و آن را از حالت تعادل طبیعی خارج می‌کند، یعنی قبله خود را گم می‌کند قبله گم کردن یعنی اینکه: هدف و انگیزه‌ای برای انجام هیچ کاری نداشتن. درتیتر وادی چهارم گفته شده: در مسائل حیاتی مسئولیت دادن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خودمان. انسان خودش بهتر می‌داند در مقابل تمام مسئولیت‌هایی که به او واگذار شده است، خودش مسئول انجام همه ین کارها می‌باشد و باید آنها را به اتمام برساند. 

انسان علاوه بر اینکه در مقابل خانواده و جامعه مسئول است، در مقابل پیمانی که با خداوند بسته تعهد دارد که پایبند این تعهدات باشد و بایستی مسیری را انتخاب بکند که مسیر راستین و صراط مستقیم باشد و ما برای رسیدن به قدرت مطلق هستی و خودشناسی تا خداشناسی باید تزکیه و پالایش را از درون خودمان شروع کنیم که همه چیز در درون و برون ماست و بهترین عمل برای تزکیه و پالایش دوری از ضد ارزش‌ها و انجام فرامین الهی و قدم گذاشتن درمسیر ارزش‌ها می‌باشد.

منابع سی دی ظرفیت ومسولیت 

سی دی وادی چهارم وکتاب ۱۴ وادی

نویسنده: همسفر بهناز(مرزبان)
ارسال: همسفر یلدا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابهر