تمامی هستی بر پایه ظرفیت تقسیم‌بندی شده است

برداشت من از «سی‌دی ظرفیت و مسئولیت قبله‌گم‌کردن» این است که:
انسان، چون موجودی مختار است، می‌تواند مسئولیت بپذیرد و در خود ظرفیت ایجاد کند. هرچه دانایی فرد افزایش یابد، توانایی‌اش در پذیرش مسئولیت و گسترش ظرفیت نیز بیشتر می‌شود و با تکیه بر عقل خود تصمیم می‌گیرد تا «قبله» خود، یعنی مقصد نهایی‌اش را، گم نکند.

انسان باید هم در برابر داشته‌هایش و هم در برابر نداشته‌هایش ظرفیت کافی داشته باشد. ایمان و باور به خداوند می‌تواند ظرف وجودی انسان را گسترش دهد و قرار گرفتن در «صراط مستقیم» همواره چراغ راه ماست.

تمامی هستی بر پایه ظرفیت تقسیم‌بندی شده است. برای افزایش ظرفیت، باید نقطه تحمل را بالا برد، که این امر به‌تدریج و از راه علم، دانش، تجربه، فهمیدن، آموزش، تلاش و سپاسگزاری ممکن می‌شود. پذیرش هر چیز، بر پایه ظرفیت فرد صورت می‌گیرد و فردِ مسئول باید پاسخ‌گوی این پذیرش باشد؛ مانند بیمارستانی که بر اساس گنجایش خود بیمار می‌پذیرد و مسئول آن پاسخ‌گو است. البته پذیرش، به‌معنای قبول مسئولیت نیز هست.

«قبله‌گم‌کردن» یعنی گم‌کردن هدف و معبود واقعی؛ مانند افرادی که پس از رسیدن به جایگاهی، فراموش می‌کنند چه کسانی در مسیر موفقیت به آن‌ها کمک کرده‌اند. این مفهوم هم در مسائل اجتماعی مصداق دارد و هم در امور الهی. اشاره به آیه «إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ» (همانا انسان نسبت به پروردگارش ناسپاس است) نیز همین معنا را تأیید می‌کند. انسان تمامی ویژگی‌های دیگر موجودات را به‌صورت بالقوه داراست و این به خودش بستگی دارد که کدام را انتخاب کند.

نویسنده:مسافریحیی
خدمتگزارسایت:همسفررضا