زمانی ظرفیت انسان بالا می‌رود که شخص به دانایی رسیده باشد

سلام دوستان شکیبا هستم یک همسفر؛

خداوند را بابت حضورم در کنگره هزاران بار شکر می‌کنم که توفیق داد در این جایگاه خدمت کنم. قبله گم‌ کردن یعنی هدف را پیدا نکردن، این‌که شخص در یک جایگاهی بوده ولی توسط دیگران جایگاه دیگری را تجربه می‌کند و یادش رفته که از کجا به کجا رسیده، فراموش کرده که توسط دیگران به این جایگاه رسیده و قبله خودش را گم می‌کند. آدمی که ظرفیتش پایین باشد و به او محبت بیشتری شود جایگاهش تغییر می‌کند و معبود خودش را فراموش می‌کند. پس در اتفاقات خوب یا بد، اگر ما ظرفیت پذیرفتن آن‌ها را نداشته باشیم، حتی اگر آن اتفاقات برایمان خوب هم باشد برای ما بد تمام می‌شود. این موضوع در هر جایی و در هر مکانی ممکن است اتفاق بیفتد. در کنگره۶۰ هم ممکن است افراد وقتی به مسئولیت‌ها و جایگاهی برسند برخوردشان با دیگران تغییر کند که اصطلاحاً به آن‌ها می‌گویند قبله‌شان را گم‌ کرده‌اند و اصولا انسان نسبت به رب خودش ناسپاس می‌شود. به‌طور کلی اگر انسان بخواهد در هر جایگاهی قرار بگیرد اول باید نقطه تحمل خود را با آن جایگاه برابر نماید، در غیر این‌ صورت برای خودش و دیگران مشکل ایجاد می‌کند. گاهی‌ اوقات باید نقطه تحمل را بالا برده و گاهی هم باید نقطه تحمل را پایین آورد. پایین آوردن نقطه تحمل به این معنی است که شما هر شغل یا تحصیلاتی که دارید، وقتی وارد سیستم کنگره شدید باید سطح خودت را پایین آورده و جایگاه خود را با کنگره هماهنگ کنید، مسائل دیگر را بیرون بگذارید و اگر کاری به شما سپردند باید به بهترین‌ نحو انجام بدهید نه این‌که مرتب به شما تذکر بدهند. مسئله دیگر این‌که اگر در جایی مسئولیتی بر عهده شما گذاشته شد باید به مسئله فتوت و جوانمردی و نقطه‌ تحمل خیلی دقت کنید، اگر خطا و اشتباهی از کسی دیدید فوراً به روی او نیاورید، از اولیاء خدا بیاموزیم که هر چقدر هم اشتباه از بندگان می‌دیدند از آن می‌گذشتند. مسئله نقطه تحمل اهمیت زیادی دارد حتی در مسائلی مانند مقام، منصب، پول، احترام، محبوبیت و قهرمانی که اگر فرد در این مسائل نقطه تحمل نداشته باشد قطعاً دچار مشکل خواهد شد. تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف، مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی.

سلام دوستان رویا هستم یک همسفر؛

در ابتدا نگاهی داریم به واژه‌های «ظرفیت» و «مسئولیت»، ظرفیت یعنی یک ظرف تا چه اندازه‌ای گنجایش دارد و مسئولیت از ریشه «سعل» است. مسئول یعنی کسی که مورد سوال قرار می‌گیرد و بایستی در مقابل مسئولیت خود پاسخ‌گو باشد. مسئولیت یعنی وظایفی که بر عهده ما گذاشته شده و بایستی در مقابل سوالاتی که در ارتباط با آن مطرح می‌شود پاسخ‌گو باشیم. رابطه عجیبی بین ظرفیت و نقطه تحمل و مسئولیت‌های ما وجود دارد. در وضعیت تعادل، هر کدام از ما درست در جایی هستیم که باید باشیم یعنی امکانات، توانایی‌ها و مسئولیت‌هایی که داریم مطابق با ظرفیت ما است. اگر مسئولیت ما اندکی از ظرفیت یا گنجایش ما بیشتر شود، از نقطه تعادل خارج می‌شویم. ما در کنگره این نقطه را یعنی جایی که شخص مسئول، مسئولیتش از ظرفیتش بیشتر باشد و از تعادل خارج شود، نوعی بی‌تعادلی می‌دانیم که اصطلاحاً به آن «قبله گم‌ کردن» می‌گویند. قبله گم‌ کردن تعبیری از همان خروج از وضعیت تعادل یا به‌هم ریختن است. آموزش، تجربه، تفکر و یا به عبارت دیگر، دانایی است که ظرفیت و نقطه تحمل ما را بالا می‌برد و افزایش می‌دهد تا بتوانیم مجری خوبی برای مسئولیت‌های خودمان در کنگره‌۶۰ باشیم و در مقابل مسئولیت، هر زمان مورد سوال قرار گرفتیم، بتوانیم پاسخ‌گو باشیم. جناب آقای مهندس در مورد این دستور جلسه در سخنان خودشان به نکات بسیار زیبایی اشاره کردند، از جمله این‌که تمام سیستم‌ها، حتی در کائنات، به‌ دنبال انسان‌هایی هستند که ظرفیتشان رو به افزایش است تا به آن‌ها مسئولیت داده شود. در کنگره‌۶۰ هم سیستم به دنبال افرادی است که بتواند به آن‌ها مسئولیت بدهد. مسئولیت‌پذیری ما رشد نمی‌کند مگر این‌که هر مسئولیتی که داریم، سعی کنیم حافظ آن باشیم و کارمان را درست انجام بدهیم و بتوانیم پاسخ‌گو باشیم و از همه مهم‌تر این‌که شکرگزار باشیم و از خداوند بخواهیم ما را در انجام بهتر وظایف کمک کند.

سلام دوستان شهربانو هستم یک همسفر؛

در مورد ظرفیت و مسئولیت (قبله گم‌کردن) باید بگویم، ظرفیت از کلمه ظرف می‌آید، ظرفیت هر کسی بستگی به آگاهی و دانایی شخص دارد. انسان هر چقدر در جهل و نادانی باشد نقطه تحمل و ظرفیت کمتری دارد و هر چقدر داناتر باشد ظرفیت و نقطه تحمل بالاتری دارد. کلمه مسئولیت هم از سوال می‌آید، مثلا کسی که مسئول می‌شود باید پاسخ‌گوی دیگران باشد. وقتی هر کاری و در هر جایگاهی به ما سپرده می‌شود باید مسئولیت آن را به عهده بگیریم و ظرفیت خود را بالا ببریم در غیر این صورت این همان قبله گم‌ کردن است. من زمانی قبله خودم را گم می‌کنم که از تعادل خارج شوم و اگر مشکلی برایم پیش بیاید شروع به نق‌زدن می‌کنم و به جای این‌که تفکر کنم و راه‌حلی برای مشکلم پیدا کنم اطرافیان را مقصر می‌دانم ولی اگر همیشه در مسیر ارزش‌ها باشم و مسئولیت مشکلات خود را بر عهده بگیرم هیچ وقت قبله خودم را گم نمی‌کنم و مسئولیت‌پذیر خواهم بود.

سلام دوستان زینب هستم یک همسفر؛

برای ظرفیت مثالی است که یک لیوان در نظر بگیریم اگر ما بیشتر از گنجایش لیوان آب داخل آن بریزیم آب اضافی سرریز می‌شود یعنی ظرف گنجایش آب اضافی را ندارد چون دیگر ظرفیت ندارد در مورد انسان هم‌ همین‌طور است. زمانی ظرفیت انسان بالا می‌رود که شخص به دانایی رسیده باشد و دانایی هم شامل آموزش، تجربه و تفکر است. وقتی که این دانایی کم‌کم افزایش پیدا کند ظرفیت انسان هم بالا می‌رود. وقتی شخصی به ظرفیتی رسیده باشد می‌تواند مسئولیت‌ها را بپذیرد، هر چقدر که فرد آموزش ببیند دانایی و دانش آن بالا می‌رود و ظرفیت آن نیز بیشتر می‌شود، مثل نوشتن سی‌دی که من هر چه سی‌دی بیشتری بنویسم و آموزش بیشتری ببینم سطح دانایی و ظرفیت من بالا می‌رود و می‌توانم مسئولیت قبول کنم و یک خدمتگزار خوب برای کنگره باشم و اگر در کنگره به یک جایگاهی رسیدم و خودم را بالاتر از آن جایگاه دیدم دچار منیت می‌شوم و رفتارهایی از من سر می‌زند که همان قبله گم کردن است. قبله گم‌ کردن یعنی پیدا نکردن هدف، همان‌طور که اگر من بتوانم در جهت ارزش‌ها حرکت کنم و از مشکلات عبور کنم می‌توانم ظرفیت خود را بالا ببرم. وقتی در کنگره به من خدمتی داده شود، اگر آن آموزش‌های لازم را دیده باشم هیچ وقت از تعادل خارج نمی‌شوم و مسئولیت خودم را به نحو احسنت انجام می‌دهم چون که آموزش دیده‌ام و ظرفیتم بالا رفته است. در کنگره برای هر خدمتی که می‌خواهیم انجام بدهیم باید تمام آموزش‌های لازم را دیده باشیم و قوانین کنگره را رعایت کنیم تا بتوانیم در هر جایگاه خدمتی موفق باشیم و ظرفیت خود را بالا ببریم تا دچار تخریب و مشکل نشویم.

سلام دوستان خدیجه هستم یک همسفر؛

جناب آقای مهندس در سی‌دی ظرفیت و قبله‌ گم کردن فرمودند: اساس هستی بر مبنای ظرفیت است و چیزی که انسان را از حیوان متمایز می‌کند داشتن ظرفیت و اطلاعات و آگاهی است. همه‌ ما انسان‌ها از نظر ظاهری مثل هم هستیم ولی تنها وجهی که ما را متمایز می‌کند همان میزان ظرفیت ما است. ظرفیت در واقع ظرف وجودی من است، وقتی قرار باشد مسئولیتی را انجام بدهم باید ظرفیت آن را داشته باشم، اگر قانونی که وجود دارد را رعایت کنم و به‌ درستی حرکت کنم قبله را گم نمی‌کنم. بالا بردن ظرفیت در انسان یک‌ مرتبه امکان‌پذیر نیست بلکه ذره‌ذره و با تفکر، آموزش، تجربه، دانش، علم و آگاهی می‌توان آن را بالا برد، با بالا رفتن ظرفیت در انسان مسئولیت‌پذیری نیز به وجود می‌آید.

سلام دوستان زینت هستم یک همسفر؛

قبله به معنای هدف است هر کسی بر مبنای توان و ظرفیتش مسئولیت بر عهده می‌گیرد ولی در این راه نباید هدف اصلی را فراموش کند. به‌طور مثال در کنگره به هر کسی بر حسب توانش مسئولیت داده می‌شود ولی نباید فراموش کنیم که هدف ما رسیدن به رهایی است، باید در این راه صراط‌‌‌ مستقیم از ضد‌ ارزش‌ها دوری کنیم و این راه، راهی باشد که به سلامت به هدف برسیم و باید دانایی خود را بالا ببریم.

رابط خبری: همسفر غزل رهجوی راهنما همسفر شکیبا (لژیون هفتم)
عکس و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم) دبیر سایت

همسفران نمایندگی جهان‌بین شهرکرد