English Version
This Site Is Available In English

عقل با دانایی کامل می‌شود

عقل با دانایی کامل می‌شود

همسفر تکتم در برداشت از سی‌دی «حلقه‌های آفرینش» بیان کردند:
سلام دوستان تکتم هستم همسفر احسان

جهان‌بینی یعنی چه؟ یعنی دیدگاه ما نسبت به هستی چگونه است؛ یعنی شناخت خود، و در کل، یاد گرفتن بهتر زیستن. نتیجه‌ کارهایی که انجام می‌دهیم چیست؟ کسی که سال‌ها درس می‌خواند و پزشک می‌شود، نتیجه‌ زحماتش کمک به انسان‌ها و درمان آن‌ها است یا مثلاً مهندس می‌شود و به جامعه خدمت می‌کند.

وقتی آگاه شویم، یعنی روش صحیح زندگی کردن را آموخته‌ایم. چرا باید روش صحیح زندگی را یاد بگیریم؟ چون هدف، رسیدن به آرامش و لذت بردن از زندگی است. ما می‌توانیم با اندیشه‌ خود، زندگی‌ای پر از رنج و سختی برای خود بسازیم، یا با همان اندیشه، زندگی‌ای آرام و شیرین تجربه کنیم.

از آغاز خلقت، همه گفته‌اند که جهانی دیگر نیز وجود دارد. تمام ادیان الهی و غیرالهی بر این باورند که انسان فنا نمی‌پذیرد و پس از مرگ، زندگی دیگری در انتظار او است.

روشن‌فکر کیست؟ کسی که چکیده‌ افکار و اندیشه‌ خود را در اختیار دیگران قرار می‌دهد تا راه را نشانشان دهد، به آن‌ها خدمت کند و آنان را از رنج و سختی برهاند. ما نیاز نداریم کسی تاریکی را به ما نشان دهد، چراکه خود آن را خوب می‌شناسیم! ما به کسی نیاز داریم که راه درست زندگی کردن را به ما بیاموزد و از افکار منفی دورمان کند.

روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم
از کجا آمده‌ام، آمدنم بهر چه بود؟
به کجا می‌روم آخر ننمایی وطنم

ما به همه‌چیز توجه داریم جز حال و احوال خود و از خود بی‌خبریم.
زندگی ما از روز الست آغاز شده‌است؛ همان روزی که خداوند از ما پرسید: «آیا من پروردگار شما هستم؟» و ما گفتیم: «بله».
هدف آمدن ما چیست؟ زندگی‌کردن، عشق ورزیدن، محبت کردن، خدمت به دیگران و حتی لذت بردن از لحظه‌های ساده مانند خوردن چای گرم در سرمای زمستان یا بستنی در گرمای تابستان. برای بهره‌بردن از این لحظه‌ها، باید اصول و قوانینی را بشناسیم و رعایت کنیم.

چرا خداوند انواع میوه‌ها، گیاهان و جانوران را آفرید؟ برای حیات، برای زندگی. در تمام جهان‌ها، این حیات ادامه دارد.
«بودن یا نبودن، مسئله این است». (شکسپیر)

اگر قوانین زندگی را رعایت کنیم، از زندگی لذت می‌بریم و در آرامش و آسایش خواهیم بود، مانند بودن در بهشت. ولی اگر آن‌ها را نادیده بگیریم، گرفتار سختی، شکست، رنج و حرمان خواهیم شد، همچون بودن در جهنم. ادیان الهی آمده‌اند تا این قوانین را به ما بیاموزند.

مانده‌ام سخت عجب، کز چه سبب ساخت مرا
یا چه بوده‌ست مراد وی از این ساختنم؟
جان که از عالمِ علوی‌ست، یقین می‌دانم
رخت خود باز بر آنم که همان‌جا فکنم

«رخت» در اینجا به معنای جسم است؛ جسم وسیله‌ ما است.

مرغ باغ ملکوتم، نیم از عالم خاک
دو سه روزی قفسی ساخته‌اند از بدنم
ای خوش آن روز که پرواز کنم تا بر دوست
به هوای سر کویش پر و بالی بزنم
کیست در دیده که از دیده برون می‌نگرد؟
یا چه جان است، نگویی که منش پیرهنم؟
(مولانا)

کسانی که در راه حق و حقیقت گام برمی‌دارند، اگر چیزی را از دست بدهند، یقیناً روزی به دست خواهند آورد. مرگ، از دید ما شاید رفتن باشد، ولی در جهانی دیگر، تولدی دیگر است؛ تولدی که خوب یا بد بودن آن به عملکرد ما بستگی دارد.

تا زمانی که جنین در شکم مادر است، نفس او را راهبری می‌کند؛ اما با تولد، روح در او دمیده می‌شود و با گریه وارد این دنیا می‌شود.

مثلث نفس واحده از سه بخش تشکیل شده است: نفس، روح و جن.

ما باید سه مرحله از حلقه‌های هستی را پشت‌سر بگذاریم:
۱. دوران کودکی: آموختن گفتار، رفتار، راه رفتن و آموزش دیدن
۲. دوران جوانی تا حدود 40 سالگی
۳. دوران پختگی و رسیدن به فرمان عقل (مرحله کُنْ فَیَکُون، شو شود)؛ جایی که باید صادق و درستکار باشیم و کوله‌بار خود را از اعمال نیک پر کنیم.

آخرین مرحله‌ آرایش جسم، فرمان‌برداری از عقل است. در بعد دیگر هستی، همه‌چیز با فرمان عقل شکل می‌گیرد. اگر کوله‌پشتی‌مان غنی باشد، همچون پرنده‌ای سبک‌بال به سوی جهان دیگر پرواز می‌کنیم؛ در غیر این صورت، دل کندن از این دنیا بسیار سخت خواهد بود.

همه‌چیز بر پایه‌ عقل است. هرچه عقل کامل‌تر و قوی‌تر باشد، محتوای کوله‌بار نیز ارزشمندتر خواهد بود. در جهان دیگر، افرادی هستند که مانند بیماران روانی در زمین زندگی می‌کنند؛ زیرا تلاشی برای ارتقاء و تکامل عقل خود نکرده‌اند.

عقل با دانایی کامل می‌شود و دانایی حاصل آموزش، تجربه و تفکر است. پس نباید در کوچک‌ترین فرمان‌های الهی شک کرد.

همه‌ موجودات از یک نقطه آغاز می‌شوند و الگوی رشد آن‌ها مشترک است؛ از گیاهان و حیوانات گرفته تا انسان‌ها. ما می‌توانیم در تمام امور خود از طبیعت الگو بگیریم؛ کاری که در کنگره‌۶۰ نیز صورت می‌گیرد.

تغییرات در تمام سیستم‌ها جریان دارد. هیچ‌چیز ثابت نیست. آب، مایه‌ حیات است و هستی را شکل می‌دهد. طوفان و باد، نماد حرکت در جهان هستی‌اند.
در اعتیاد، مهم‌ترین چیزی که آسیب می‌بیند، تفکر انسان است. فکرِ افیونی یعنی ناتوانی در اندیشیدن و تصمیم‌گیری درست. برای رشد، چه در این دنیا و چه پس از مرگ، باید در پی آن باشیم که خود را کامل‌تر و بهتر بشناسیم.


منبع: سی‌دی حلقه‌های آفرینش
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم) دبیر سایت
ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زال‌پارس

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .