English Version
This Site Is Available In English

انسان ظرفیت چیزی را دارد که طمع آن را نداشته باشد

انسان ظرفیت چیزی را دارد که طمع آن را نداشته باشد

جلسه چهارم از دوره سی و دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره60 نمایندگی میرداماد با استادی همسفر محبوبه، نگهبانی همسفر نازیلا و دبیری همسفر مهناز با دستور جلسه«ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن)» روز دوشنبه 1 اردیبهشت‌ماه 1404 ساعت 16:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

«گاهی گمان نمی‌کنی؛ ولی خوب می‌شود
گاهی نمی‌شود که نمی‌شود که نمی‌شود
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است
گاهی نگفته قرعه به نام تو می‌شود»

خداوند را شاکر و سپاسگزارم بابت قرار گرفتن در این جایگاه و از آقای مهندس، دانشمند بزرگ قرن و خانواده محترمشان کمال تشکر را دارم و همچنین از ایجنت، گروه مرزبانی و خانم فاطمه که اجازه دادن در این جایگاه خدمت کنم، تشکر می‌کنم.

ظرفیت، یعنی ظرف وجودی که به اندازه ظرفیت باید خواسته داشته باشیم و اگر بیشتر از ظرفیت بخواهیم، حتماً برایمان مشکل‌ساز می‌شود و تخریب به وجود می‌آورد. استاد امین می‌فرمایند: «انسان ظرفیت چیزی را دارد که طمع آن را نداشته باشد». طمع از ترس سرچشمه می‌گیرد، ترس از دست دادن که این ترس را باید از خودمان دور کنیم.

ما می‌توانیم ظرفیت خودمان را بالا ببریم و آن را افزایش بدهیم؛ ولی این کار به خودی خود غیرممکن است و برای افزایش ظرفیت، باید آموزش بگیریم. ساکن بودن و بدون حرکت بودن باعث کاهش ظرفیت ‌می‌شود که باید از این مورد فاصله بگیریم.

حالا چطور می‌توانیم ظرفیت خودمان را بالا ببریم؟ در کنگره‌۶۰ با نوشتن سی‌دی، خدمت گرفتن، فهمیدن، آموزش گرفتن، فکر کردن و انتقادپذیر بودن می‌توانیم ظرفیت خود را بالا ببریم. زمانی که نقطه تحملمان بالا ببریم می‌توانیم به بالا رفتن ظرفیتمان کمک کنیم. بعد از بالا بردن ظرفیت، باید مسئولیت‌پذیر باشیم.

انسان زمانی آماده انجام مسئولیت است که دانایی لازم را داشته باشد. البته که خداوند در قرآن می‌فرمایند: «‌‌ما کسی را تکلیف نمی‌کنیم مگر به اندازه توانش.‌» اصلاً مسئولیت به چه معناست؟ مسئولیت به معنای جوابگو و پاسخگو بودن است. ما باید آن‌قدر آگاهی داشته باشیم که بتوانیم به درستی پاسخگو باشیم، در قبال کاری که انجام می‌دهیم. مثلاً در خانواده می‌گوییم، چرا من همیشه تمیز‌کاری می‌کنم؟ چرا همیشه من آشپزی می‌کنم؟ ولی ما می‌توانیم جایگاه چرا را با چگونه عوض کنیم.

ما باید یاد بگیریم این مسئولیت‌‌ها را به اعضای خانواده بدهیم و این کار باعث آموزش می‌شود و آموزش هم باعث بالا بردن ظرفیت خودمان می‌شود. ما خودمان باید برای فرزندانمان مسئولیت را به وجود بیاوریم. حس مسئولیت در میان حیوانات، گیاهان، افراد جامعه، نسبت به شغل و نسبت به والدین، خانواده و فرزندان و در هر چیزی می‌تواند وجود داشته باشد.

با ایمان به خداوند می‌توانیم ظرفیت خودمان را بالا ببریم و در راه صراط مستقیم استفاده کنیم و قبله را گم نکنیم. اگر قبله را گم کنیم، حتماً قدردان معبود، مربی، راهنما و حتی قدردان جایگاه خودمان نیستیم. در واقع قبله گم کردن، یعنی هدف گم کردن.

کسانی که قبله را گم می‌کنند بعد از رسیدن به جایگاهی، یادشان می‌رود چه کسانی به آن‌ها کمک کردند و گاهی اوقات طلبکار هستند و روی لطف معبود یا کمک دیگران پوشش می‌گذارند و در واقع ظرفیت رسیدن به آن سمت و مسئولیت را نداشته‌اند و قبله را گم کرده‌اند. اگر ظرفیت داشته باشیم، مسئولیت‌پذیر باشیم، حتماً قبله اصلی را پیدا می‌کنیم. در آخر امیدوارم خداوند اول ظرفیت داشتن هر چیزی را به ما عطا کند.

تقدیرنامه لژیون سردار

رهایی 40 سی‌دی: همسفر شهین به راهنمایی همسفر زهرا

رهایی 30 سی‌دی: همسفر افسانه، همسفر فاطمه، همسفر آزاده و همسفر بهاره به راهنمایی همسفر زهرا

تقدیر و تشکر رابطین سایت جدید (شانزده لژیون) از رابطین سایت دوره قبل

مرزبانان کشیک: همسفر ریحانه و مسافر محسن
ویرایش: همسفر نسیم رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون بیست و دوم)
تایپیست: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر نجمه (لژیون هشتم)
ویراستاری و ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر فریناز نگهبان سایت
همسفران نمایندگی میرداماد اصفهان

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .