این جایگاه‌هاست که به ما ظرفیت خودمان را نشان می‌دهد.

جلسه اول از دور سی و هفتم از سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی شمس روزهای دوشنبه به استادی مسافر مصطفی، نگهبانی مسافر وحید و دبیری مسافر پیمان با دستورجلسه ظرفیت و مسئولیت(قبله گم کردن) در تاریخ  اول اردیبهشت 1404 رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
خدا را شاکرم که اجازه یافتم تا در این جایگاه خدمت کنم. خیلی چیزها شاید برای ما تکراری شده باشد و چون جلوی دید ما هستند به آن اهمیت نمی‎‌دهیم ولی شاید اینها جزئی از تفکرات ما باشد. این دستور جلسه در واقع به تازگی برای من نمایان شده است، آموزش و خدمت. چه چیزی باعث می‌شود که قدر و اندازه من رشد کند که من آموزش بگیرم؟ چه کارهایی باعث می‌شود که مورد عنایت رب خود قرار بگیرم که خدمت کنم؟
شاید برای خیلی‌ها در بیرون از کنگره سوال باشد که چقدر حقوق می‌گیریم تا خدمت کنیم یا بیمه می‌شویم یا خیر؟ ولی به قول استاد تا وقتی از جنگل بیرون نیامده باشی نمی‌دانی جنگل چگونه است و همینطور باید داخل کنگره باشی تا معنی و مفهوم خدمت را متوجه بشوید.

ظرف یا آن جایگاهی که من در آن قرار می‌گیرم باید به قدر آن جایگاه رشد کند و تجربه کسب کنم. انسان با پیچیده‌گی که دارد نمی‌تواند صد در صد از خودش مطمئن باشد، شاید من در آن جایگاه یا وضعیت که قرار می‌گیرم، آموزش می‌گیرم و رتبه بندی می‌شوم و به حلقه بعدی دست پیدا می‌کنم ولی تضمینی نمی‌باشد که در حلقه بعدی ظرفیت داشته باشم و خیلی واضح است که در آموزش‌هایی که من دریافت کردم، درجات را طی می‌کنم یا درکات را. خیلی از صفات و ویژگی‌های من در آن جایگاه معلوم می‌شود و شاید تا جایگاهی را تجربه نکرده باشم ویا راهنما نشده باشم نمی‌توانم صفات یک راهنما را درک کنم تا دلم برای رهجو به تپش درآید و به رهایی برسد. شاید من تا زمانی که در جایگاه استادی قرار نگرفته بودم لذت استاد شدن را درک نمی‌کردم.
این جایگاه‌هاست که به ما ظرفیت خودمان را نشان می‌دهد و نمی‌گذارد تا با کوچک‌ترین نسیمی قبله‌ خود را گم نکنیم و طی طریق کنیم.

نشان یک ماه رهایی مسافر محمدمهدی رهجوی راهنمای محترم مسافر کیوان

لژیون خدمتگزار: لژیون چهاردهم

تهیه متن، ویرایش و ارسال: مسافر میلاد، لژیون پانزدهم

مرزبان خبری: مسافر مجید