قبله گم کردن یعنی صراط مستقیم را گم کرده و به آستانه آشوب رسیده باشیم

جلسه دهم از دوره نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی جهان‌بین شهرکرد به استادی همسفر عصمت رهجوی راهنما همسفر الهام، نگهبانی همسفر سها و دبیری همسفر سمیرا با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن)» روز یک‌شنبه 31 فروردین‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه ظرفیت مسئولیت و قبله گم کردن است. ظرفیت، گنجایش و اندازه است و به زبان عامیانه یعنی جنبه داشتن. ظرفیت داشتن یا جنبه داشتن یکی از ویژگی‌هایی است که در روابط انسان نقش به‌سزایی دارد و باعث می‌شود که انسان در زمان دشواری‌ها و زمانی که استرس دارد بتواند آرامش خود را حفظ کند و واکنشش از نظر ظرفیتی درست باشد. انسان وقتی آرامش داشته باشد و ظرفیت خود را بالا برده باشد به جای این‌که واکنش‌های سریع نشان بدهد با تفکر، صبر و حوصله مسائل را آرام‌آرام و با فکر باز حل می‌کند. جناب آقای مهندس در وادی نهم اشاره می‌کنند به این‌که انسان موجودی است دارای تفکر و نقطه‌تحمل‌های متفاوت که برای رسیدن به موضوعات مختلف ظرفیت‌های گوناگونی دارد، برای مثال یک نفر می‌تواند ۱۰۰ متر راه برود و انسانی دیگر ۵ هزار متر یا یک انسان ۱۰ دقیقه می‌تواند نفسش را نگه دارد و انسانی دیگر یک ساعت و این بستگی به ظرفیت اشخاص دارد.

همه انسان‌ها از نظر ظرفیت نمی‌توانند بزرگ بشوند و اگر ما بخواهیم بزرگشان کنیم گم می‌شوند، در این صورت نه خودشان را می‌شناسند و نه دیگران را. جناب آقای مهندس در جلسه چهارشنبه فرمودند: یک نوجوان ۱۵ ساله اعتیاد داشت، سفر خوبی هم داشت و رها شد، به خاطر این‌که اطرافیان خیلی به او توجه می‌کردند و این شخص ظرفیتش را نداشت، متاسفانه دوباره به سمت موادمخدر و کارهای ضدارزشی برگشت کرد، پس ما باید ظرفیت طرف مقابل‌مان را بسنجیم و مطابق ظرفیتش با آن شخص برخورد کنیم. زمانی که ما بیشتر از گنجایش شخص به او فشار بیاوریم او را وارد نقطه آشوب می‌کنیم. یک مسافر، صبح که از خانه بیرون می‌رود در آن مسیری که طی می‌کند ممکن است ماشینش خراب بشود یا در محل کار با همکارش بحث کند و یا ممکن است مسائل دیگری برایش پیش بیاید، اما وقتی که به خانه برمی‌گردد یک محیط آرام می‌خواهد ولی متاسفانه من همسفر شروع می‌کنم به نق زدن و آنقدر آن مسافر را تحت فشار قرار می‌دهم که از کوره در می‌رود و برافروخته می‌شود و این رفتار باعث می‌شود که مسافر هم به خودش و هم به ما آسیب برساند.

جناب آقای مهندس در سی‌دی ظرفیت و مسئولیت فرمودند: تمام سیستم و حتی کائنات دنبال انسان‌هایی هستند که ظرفیت آموزش‌پذیری در آن‌ها به وجود آمده، کنگره۶۰ هم چون الهام از طبیعت می‌گیرد، همین رفتار را دارد و به خاطر این‌که مسئولیتی را به شخصی واگذار کند باید ظرفیت آن مسئولیت در آن فرد به وجود آمده باشد، برای مثال نمی‌شود به یک سفر اولی مسئولیت مرزبانی را بدهند چون سفر اولی هم به خودش آسیب می‌رساند هم به کل سیستم، پس ما باید همیشه ظرفیت خودمان را بشناسیم و بر اساس آن ظرفیت مسئولیت قبول کنیم و نکته‌ای که ظرفیت انسان را افزایش می‌دهد دو عامل است؛ یکی منابع آموزشی و یکی تکرار کردن و اجرایی کردن آن آموزش‌ها است.

در مورد مسئولیت باید بگویم که مسئولیت هم‌خانواده سوال و سوال‌کننده است. ما در زندگی مسئولیت‌هایی داریم، مسئولیت پدری، همسری، مادری و چقدر خوب است که بتوانیم مسئولیت‌هایمان را به خوبی انجام بدهیم. یک مسئولیت که خداوند بر دوش انسان گذاشته است، مسئولیت انسان بودن است و ما اصلا نمی‌دانیم انسان چه مسئولیتی دارد و برای این‌که مسئولیت انسان را بشناسیم اول باید خود انسان و مقام انسان را بشناسیم. زمانی که انسان را شناختیم می‌توانیم مسئولیت انسانی را هم بشناسیم. قبله گم کردن یعنی این‌که مسیر صراط مستقیم را گم کرده و به آستانه آشوب رسیده باشیم. خداوند در آیه ۶ سوره مبارکه عادیات می‌فرمایند: اِنَ الاِنْسانَ لِرَبْه لَکَنودْ «قطعا انسان نسبت به پروردگارش ناسپاس است.» یعنی مسافری که سفر می‌کند، به حال خوش می‌رسد و رها می‌شود یادش می‌رود که چه کسی و چه سیستمی به او کمک کرده تا به این حال خوش برسد چون نتوانسته دانایی را در خودش به اجرا درآورد. همه ما باید با آموزش‌های کنگره انشالله در صراط مستقیم باشیم و راهی که ما را به خواسته‌هایمان می‌رساند راه صراط مستقیم باشد.

مرزبانان کشیک: همسفر زهرا و مسافر قاسم
تایپیست: همسفر غزل رهجوی راهنما همسفر شکیبا (لژیون هفتم)
عکس و ارسال: همسفر نسرین رهجوی راهنما همسفر فریبا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی جهان‌بین شهرکرد