یادداشتی از مسافر صامت در باب هفته راهنما

از خویش و خدای خویش بخواهید که به وجود شما (انسان ها)دمی فوق دم دمیده شود و قوای احساسی شما (آن ها)از نظر حس خارج از وجود قوی گرداند.
                   
     (مهندس حسین دژاکام )

اگر توانستی یک دل را از شکستن باز داری، بیهوده نزیسته ایی ...

اگر توانستی نفسی را احیا نمایی و به وی جهت دادی بیهوده نزیسته ایی ….

اگر بتوان رنج و محنت یک زندگی را تسکین دهی، بیهوده نزیسته ایی...

اگر بتوانی درد جانسوزی را سرد و سلامت کنی ، یا پرنده ای از پا افتاده را یاری کنی که به آشیانش باز گردد ، بیهوده نزیسته ایی ...

اگر نفرت را در دل انسانی تبدیل به محبت کردی و وی را با وادی چهاردهم آشنا کردی بیهوده نزیسته ایی ….

اگر شجاعت را در دلی بنا نمودی
اگر خساست را از دلی بی جان
بیرون وبخشش را
جایگزینش کردی بیهوده نزیسته ایی ،،،

آری اینان از صفات باری تعالی می باشد که در وجود تک تک انسانهای دردمند نهفته است.

که همانا استاد سردار میگوید:
فر انسان های بر باد رفته در زیر خاکسترها مدفون شده همچون گنجی به صاحبان انها برگردانده خواهد شد مشروط بر اینکه خود را طلب کنند.

این در زمانی است که انسان بدان فهم برسد که گنج درونی خود که همان خویشتن خویش می باشد آن را با تمام وجود طلب خواهد کرد و در ان هنگام راهنمایی او را راهنمایی کند تا به مقصود اصلی خویش برسد.
حال دیگر چراغ را در دست کسانی بینی که خود نیز روزی گنج خویش را طلب نموده،

و این گنج نهان انسان های در راه مانده است

واینک نوبت من است که خود را در جایگاهی بالاتر از خویشتن گذشته خویش بینم
وآن چراغ را بدست دیگری بدهم

زیرا ضرب المثل چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است را من می دانم که اشتباه است
زیرا چراغی که به خانه رواست به خانه های دیگر و مساجد هم باید برده شود
تا نور امید را در دل تک تک انسان ها روشن گرداند
وجهانی مملو از نور ،صوت ، حس بینیم

وهمدیگر را بدون نفرت و کینه در آغوش گیریم که همانا همه ما راهنما و رهجوی یک ماوا هستیم .

هفته راهنما را به تمام انسان های طالب و طلب کننده محبت و عشق و بخشش تبریک میگویم وامیدوارم بدان گوهر وجودی خویش دست یابند که همان راه تعالی و تعادل ورسیدن به رسالت و باری تعالی می باشد.

ودر انتها اگر توانستی خویشتن خویش را پیدا کنی که همانا خدمت به خلق میباشد

بیهوده نزیسته ایی …..!