هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمینهد؛ هیچیک از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود، به هیچ فکر کنیم. هیچ مخلوقی در این جهان و هستی به جهت بیهودگی خلق نشده؛ همه و همه از ریز و درشت و از اول تا آخر، دارای نقش و عملکرد خاص خودشان هستند که هیچ چیزی نمیتواند جای آن نقش و عملکرد را پر کند.
همه ما دارای خصوصیات و تواناییهای خاص خودمان هستیم که نظیر آن وجود ندارد؛ هر انسانی برای رسالتی به این جهان آمده است، اینطور نیست که بنشینم و بگویم الآن برای چه و چرا در این جهان هستم؟ آخرش که چی!؟ نه، من در این جهان هستی، بیهوده آفریده نشدهام، آمدهام تا رسالت خود را انجام بدهم؛ حال، آن رسالت اینطور نیست که حتما باید کار بزرگی انجام بدهم؛ بعضی اوقات، رسالت من رساندن یک پیام کوتاه به دست یک یا چند نفر است، گاهی رسالت من رسیدن به هدفها و خواستههایم است.
نه تنها من، بلکه همه و همه، کل هستی، حتی آن مگس و پشه کوچکی که گاهی از آن بیزاریم بیهوده خلق نشدهاند؛ انسانهایی که وارد زندگی ما میشوند هر کدام رسالت و پیامی دارند. همین که این موضوع را متوجه شوم که من و تمام هستی، بیهوده در جهان نیستیم، نصف راه موفقیت را رفتهام و حالا وقت حرکت کردن است.
بزرگترین حس منفی که باعث میشود انسان از حرکت بایستد ناامیدی است؛ مثلا برای رسیدن به یک خواسته، کلی تلاش میکنم، ولی امکانش هست که در پایان، شکست بخورم و به هدفم نرسم که اگر ناامید شوم شرایطم بهتر که نمیشود هیچ، بدتر هم میشود.
چیزی که من همیشه به خودم میگویم، این است که (پروانه، شکست و تجربه باعث رشد و پیشرفتت میشود، به شرطی که یک تجربه شکست را دو بار تجربه نکنی) چیزی که باید بدانم این است که تا منِ پروانه برای نرسیدن به چیزی گریهام نگیرد، وقتی به دستش میآورم قدرش را نمیدانم. پس زندگی، سخت است و قرار هم نیست راحت باشد و این من هستم که نباید آنقدر جاهل باشم که از این چیزی که هست، مسیرم را سختتر و ناله کنم؛ هیچ مسیر موفقیت و پیروزی نیست که با درد همراه نباشد. اگر در این مسیر بتوانی با نیروهای اهریمنی و افکار پلید مقابله کنی، آنجاست که مسیرت قشنگ و راحت میشود؛
پس بهتر است این را همیشه با خودمان تکرار کنیم که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمینهد؛ هیچیک از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود، به هیچ فکر کنیم. من پروانه آمدهام تا به هدف و خواستههایم برسم و رسالتم را انجام بدهم، پس در این راه از ترس، منیت و ناامیدی دوری میکنم و با تفکر، تجربه و آموزش پیش میروم تا در پایان بدون هیچ حسرتی به خودم و زندگیام نگاه کنم و لذت ببرم.
رابط خبری: همسفر معصومه مرزبان خبری پارک نیلوفر آبی مشهد (رشته ورزشی شطرنج)
نویسنده: همسفر پروانه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون ۵) نمایندگی بنیان، پارک نیلوفر آبی مشهد
ویراستاری و ارسال: راهنما همسفر بنفشه نمایندگی خواجو
گروه ورزش همسفران کنگره ۶۰
- تعداد بازدید از این مطلب :
92