بهترین راه، حرکت در صراط مستقیم است

جلسه اول از دوره سی‌وپنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران شیخ‌بهایی با استادی همسفر طیبه، نگهبانی همسفر مریم و دبیری همسفر عاطفه با دستور جلسه «وادی دوم (هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد؛ هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم) و تأثیر آن روی من)» روز دوشنبه ۳ اردیبهشت‌ماه ساعت ۱۶:۰۰ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه وادی دوم است؛ «هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد؛ هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم». به نظر من این دستور جلسه در زندگی ما بسیار مهم است و اجرا کردن یا نکردن آن باعث می‌شود زندگی ما ساخته و یا نابود شود؛ اگر ما به‌طرف ضد ارزش‌ها و تاریکی‌ها برویم، حس ناامیدی در ما به وجود می‌آید و ناامیدی یکی از بدترین چیزهایی است که باعث می‌شود در تاریکی‌ها بمانیم، حرکتی نکنیم و در یک نقطه متوقف شویم؛ خیلی وقت‌ها حس ناامیدی باعث می‌شود که انرژی‌ ما گرفته شود؛ وقتی انرژی ما گرفته شود، هیچ کاری نمی‌توانیم انجام دهیم و دائماً غر می‌زنیم؛ حتی از خالق خود هم شاکی هستیم و می‌گوییم چرا ما را خلق کرده است؟ برای چه دچار این مشکلات هستیم؟ گاهی همه‌چیز را برای خودمان تمام‌شده می‌دانیم؛ وقتی این حرف‌ها را می‌زنیم؛ یعنی هیچ امیدی نداریم.

وادی دوم به ما هشدار می‌دهد که هیچ مخلوقی بیهوده آفریده نشده است؛ در این زمان است که تفکری صحیح و روزنه نور امیدی به ذهن ما می‌رسد، ما به‌طرف صراط‌مستقیم می‌رویم و بهترین راه، حرکت در صراط مستقیم است؛ اگر ما آن را پیداکرده و در این مسیر حرکت کنیم می‌توانیم ذره‌ذره به نیرو‌های الهی نزدیک شویم و به روشنایی برسیم، درنتیجه انرژی ما بالا رفته و حس‌های خوب برای حرکت کردن به دست می‌آوریم؛ حرکت کردن در زندگی بسیار مهم است؛ اگر حرکت نداشته‌ باشیم زندگی ما نابود است، با حرکت، شهر وجودی ما آرام‌آرام آباد می‌شود؛ بنابراین به صلح و آرامش می‌رسیم و این آرامش همان چیزی است که به دنبال آن هستیم. من با آمدن به کنگره به این آرامش رسیدم و خدای خود را بسیار شکر می‌کنم که در کنگره راهم را پیدا کردم؛ مکان‌های زیادی رفتم ولی نتوانستم راهم را پیدا کنم و آموزش بگیرم؛ خیلی اوقات امید خود را از دست می‌دادم؛ جناب آقای مهندس و راهنماهای عزیزم زحمت کشیدند و راه درست زندگی کردن را به من نشان دادند؛ خوشبختانه من و مسافرانم حال بسیار خوبی داریم و این زندگی خوب را معجزه خداوند، کنگره و جناب آقای مهندس می‌دانیم؛ ولی راه سختی بود و باور نمی‌کردیم که به هدف خود برسیم.

این وادی به ما می‌گوید: پایان شب سیه، سفید است و بعد از سیاهی شب، خورشید عالم‌تاب، طلوع خواهد کرد؛ امیدوارم هرکس مسافرش رها نشده و زندگی‌اش به صلح و آرامش نرسیده است به یاری خداوند و با آموزش‌ راهنماهای عزیز بتواند به این هدف ناب برسد.

در ادامه جلسه از خدمات همسفر مهتاب، راهنمای تازه‌واردین توسط ایجنت و مرزبانان شعبه تقدیر شد.

مرزبانان کشیک: همسفر لیلا و مسافر محمدرضا
تایپ: همسفر محبوبه رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون یکم) و همسفر احترام سادات رهجوی راهنما همسفر شهین (لژیون دهم)
عکاس: همسفر لیلا مرزبان خبری
ویراستاری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر مینا خدمتگزار سایت
همسفران نمایندگی شیخ‌بهایی