کارگاه آموزشی_ظرفیت در طول زندگی متغیر است

جلسه چهارم از دوره هشتاد‌و‌دوم نمایندگی آکادمی ویژه همسفران کنگره۶۰ با استادی راهنما همسفر  مژگان، نگهبانی همسفر صدیقه و دبیری همسفر مریم با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن، نق زدن، حاشیه)» در روز سه‌شنبه بیست‌وهشتم فروردین ماه سال ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به‌ کار کرد.

سخنان استاد
با عرض ادب و احترام خدمت تمام عزیزانی که در سالن حضور دارند. از ایجنت، مرزبانان، خانم نگهبان و دبیر ایشان تشکر می‌کنم که اجازه خدمت و آموزش در این جایگاه را به من دادند.
از نظر لغوی ظرفیت به‌معنی ظرف است؛ ولی ما می‌دانیم که ظرفیت معنای گسترده‌ای دارد؛ چراکه هدف خلقت تعیین موجودیت و ظرفیت تمام موجودات است. تمام هستی دارای یک ظرفیت است. طبق سخنان مهندس تمام موجوداتی که خداوند خلق کرده، دارای یک ظرفیت هستند و این شامل جمادات، نباتات، حیوانات و انسان است؛ ولی ازآنجایی‌که انسان اشرف مخلوقات است، ظرفیت متفاوتی نسبت به سایر موجودات دارد؛ چون انسان دارای صور پنهان و آشکار است.

بهترین معنی ظرفیت، معیار آگاهی در صور پنهان من است. ظرفیت انسان‌ها قابل رؤیت نیست و تغییرپذیر است؛ چراکه ممکن است من در ظاهر آدمی موجه باشم؛ ولی به‌محض‌ اینکه مسئولیتی را دریافت کردم، ظرفیت آن را نداشته باشم. در این‌صورت جلوه دیگری از ظرفیت واقعی من به نمایش گذاشته می‌شود. اگر من به دانایی، آگاهی و تعادل رسیده باشم و در جهت دریافت آموزش و صراط مستقیم باشم، در این جایگاه خود را به هستی و دیگران ثابت می‌کنم و مسلماً هستی جایگاه‌های بالاتری را به من خواهد داد؛ اما اگر ظرفیت لازم را برای جایگاه‌های متفاوت کسب نکرده باشم، قاعدتاً به‌‌مرور جایگاه‌های من کمتر شده و از نظر هستی و اطرافیان نزول پیدا می‌کنم و به درجات پایین‌تری هدایت می‌شوم‌.

ظرفیت در تمام مراحل زندگی همراه انسان و البته متغیر است؛ به‌خاطر اینکه ظرفیت ما در کودکی، نوجوانی و درحال حاضر در حال تغییر است. ما باید برای کسب ظرفیت تلاش کنیم و در جهت آن حرکت کنیم. اگر من امروز در جایگاه یک مادر قرار دارم، باید یک‌سری از ظرفیت‌ها را کسب کرده و در جهت آن حرکت کنم. اگر فرزند هستم، وظایف و ظرفیت‌های خاص خود را داشته باشم و اگر آمده‌ام به‌عنوان همسفر در جهت درمان مسافر حرکت کنم، باید در قبال این حرکت ظرفیت لازم را داشته باشم. اگر امروز مسافر من حال بدی داشت، نگویم چرا در این شرایط و در زمستان سرد باید به کنگره بروم. نباید بگویم مسافر من در حال خودش است. اگر من هدفی را برای خودم مشخص کرده‌ام باید سازوکار آن را برای خود فراهم کنم، ظرفیت خود را در مورد آن مسئله بالا ببرم و مسئولیت کار خود را بپذیرم. اگر من مسئولیت کار خود را نپذیرم و جوابگوی سؤالات فرزندم نباشم، در جایگاه فرزند بودن جوابی برای رفتار با والدین نداشته باشم، در جایگاه همسفر بودن جوابگو نباشم؛ قاعدتاً به بخش دوم دستور جلسه؛ یعنی قبله گم کردن، نق زدن و حاشیه منتقل می‌شوم.
اگر بخواهیم تک‌تک این واژه‌ها را باز کنیم زمان زیادی لازم است و ساعت‌ها باید در مورد آن صحبت کنیم.
در مورد قبله گم کردن باید بگویم چه کسی قبله‌اش را گم کرده؟ کسی که نشانه‌ها و اهداف خود را گم کرده است.

وقتی مسئولیت‌پذیر نیستم، راحت‌ترین شکل ممکن این است که مسئولیت کارم را به عهده نگیرم. وقتی چنین موضوعی پیش می‌آید، من مجبور هستم قبله خود را گم کنم و مسیر خودم را منحرف کنم. وقتی مسیر را منحرف می‌کنم خوراک ذهنی به‌غیر از نق زدن ندارم؛ یعنی دائماً الفاظی که دلم نمی‌خواهد را بیان می‌کنم. من برای اینکه توجیهی داشته باشم، نق می‌زنم و حرف‌هایی که ربطی به موضوع ندارد را مطرح می‌کنم؛ در‌واقع نق زدن نوعی بهانه‌جویی است.
وقتی از کنار اتوبان در حال عبور هستید ماشین‌هایی را می‌بینید که در کنار آن پارک کرده‌اند. این‌ها مسلماً ماشین‌هایی هستند که نقص دارند. ممکن است رادیاتور جوش آورده باشد و یا بنزین تمام کرده باشند؛ به‌هرحال نشان‌دهنده بی‌درایتی راننده است که به‌صورت مجهز وارد اتوبان نشده است.
انشاالله بتوانیم طوری حرکت کنیم که در هر جایگاهی ظرفیت لازم را داشته باشیم و مسئولیت کار خود را بپذیریم تا دچار قبله گم کردن، نق زدن و حاشیه نشویم.

تهیه گزارش و ارسال: همسفر سمیه لژیون راهنما همسفر فخری (لژیون بیست‌‌وپنجم)
عکاس: همسفر الهام
همسفران نمایندگی آکادمی