بالا بردن ظرفیت

 اگر خوب توجه کنیم، دستور جلسه خلقت همین ظرفیت و مسئولیت است و نشان می‌دهد که هر موجودی چه ظرفیتی دارد و در قبال مسئولیتی که بر عهده او است چقدر پاسخگو است؟ ما مسلمانان به طرف قبله که خانه خداست، نماز می‌خوانیم و به کسی که قبله را اشتباه بایستد، می‌گویند قبله را گم کرده است؛ یعنی هدف و معبودش را گم کرده است. این در مورد انسان‌هایی به کار می‌رود که وقتی به یک جایی یا نقطه‌ای می‌رسند معبود خودشان را هم گم و فراموش می‌کنند و ارزشی برای معبود خود قائل نیستند. انسان‌هایی هستند که افرادی به آن‌ها کمک می‌کنند تا به یک مقام و منزلتی برسند و وقتی که به آن جایگاه رسیدند دیگر کسانی که به آنها کمک کردند را هم قبول ندارند. این در مسیر اجتماعی بود و در مسیر الهی هم همین است.
انسان پیمانی را که با خدای خویش بسته است، فراموش می‌کند و به مسیر دیگری می‌رود و معبود خود را از دست می‌دهد. تمامی هستی بر مبنای ظرفیت تقسیم‌بندی شده است؛ حتی گیاهان، حیوانات و جامدات. همه دارای ظرفیت‌های مخصوص به خود هستند؛ مثلاً یک درخت انگور نمی‌تواند تبدیل به درخت موز شود یا یک بوته بیابانی که خشک هست و گلی ندارد یک ظرفیتی دارد. ظرفیت گیاهان هم با هم فرق می‌کند. ظرفیت یک روز به وجود نمی‌آید. شرایط خاص خودش را دارد. اطلاعات و آگاهی که یک شیر دارد با اطلاعات و آگاهی که ببر دارد فرق می‌کند. در مورد انسان‌ها نیز نمی‌توان انتظار داشت که همه خوب باشند. ظرفیت و خصوصیات هر کسی با دیگری فرق می‌کند.

کلمه ظرفیت به معنی ظرف است؛ یعنی ظرف هرکس چقدر است؟ ظرف بعضی‌ها اندازه یک استکان، لیوان، کاسه، حوض، دریاچه و بعضی‌ها اندازه دریاست. پس ظرفیت انسان‌ها با هم فرق می‌کند. وقتی ظرف یک نفر به اندازه یک استکان هست و ما یک لیوان آب را داخلش بریزیم، از آن بیرون می‌ریزد؛ مثلاً شخصی رئیس یک دبستان است و اگر او را رئیس دانشگاه کنیم ظرفیت آن جایگاه را ندارد و تخریب ایجاد می‌کند؛ حتی بعضی از انسان‌ها ظرفیت سلامتی را هم ندارند. بعضی‌ها باید مریض باشند تا خلق از دست‌شان راحت باشند؛ چون وقتی که خوب می‌شوند، شروع به اذیت و آزار دیگران می‌کنند؛ پس باید ظرفیت سلامتی را داشته باشیم که سالم باشیم. ما باید در تمامی زمینه‌ها ظرفیت خود را بالا ببریم؛ مثل ثروت، علم، تحصیل، مقام، عرفان و...
این ظرفیت چگونه به وجود می‌آید؟ ما باید ذره ذره ظرفیت‌هایمان را بالا ببریم، با کار کردن، بالا بردن آگاهی، دانایی، شعور، فهمیدن، تجربه، آموزش، تفکر و... به تدریج ظرفیت بالا می‌رود. وقتی که ظرفیت‌مان بالا رفت باید مسئول هم باشیم. مسئول؛ یعنی پاسخگو بودن. اگر من مسئول فلان اداره هستم؛ باید در قبال آن اداره و سوالاتی که از من می‌شود پاسخگو باشم. وقتی که ظرفیت بالا برود پذیرش هم بالا می‌رود. کسی که ظرف بزرگی دارد را می‌توان مسئولیت بالاتری به او داد. ما در مقابل خیلی از انسان‌ها و کارهای خود مسئول هستیم و باید پاسخگو باشیم و به وظایف خود عمل کنیم. حالا اگر کسی ظرفیتش هنوز در سطح پایین باشد و به او مسئولیت بدهیم، قبله‌اش گم می‌شود و این قضیه در تمام هستی صادق است؛ پس نتیجه می‌گیریم که باید نقطه تحمل خود را بالا ببریم تا این ظرفیت ایجاد شود و صفات حیوانی خود را کم کنیم و به صفات انسانی تبدیل کنیم؛ البته تزکیه و پالایش هم در این میان باید انجام شود. وقتی که ظرفیتمان بالا برود و ظاهر و باطنمان یکی شود، در بین مردم محبوب می‌شویم و در نزد خداوند عزیز و گرامی. انسانی که اینگونه باشد به طرف الهامات الهی می‌رود و به مقامات بالایی در جهان‌های مختلف دست پیدا می‌کند.

منبع:سی‌دی ظرفیت و مسئولیت، مهندس حسین دژاکام

نویسنده و رابط خبری: همسفر نصیبه لژیون راهنما همسفر میترا(لژیون هفدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر منیره لژیون راهنما همسفر اسرین (لژیون بیست‌وسوم)
همسفران نمایندگی آکادمی