کارگاه مجازی – پذیرش مسئولیت بر مبنای توانایی و ظرفیت

جلسه دوم از دوره سی‌ویکم کارگاه‌های مجازی کنگره۶۰ ویژه همسفران نمایندگی آکادمی با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن، نق زدن، حاشیه)» با استادی همسفر فاطمه راهنمای لژیون نوزدهم نمایندگی آکادمی برگزار شد.

سخنان استاد
خداوند را بی‌نهایت سپاسگزارم که فرصت دوباره زندگی کردن و آموزش گرفتن را در سال جدید به من روزی داد. انسان‌ها همان‌طور که از لحاظ توانایی جسمی یکسان نیستند، از لحاظ روحی و فکری نیز یکسان نیستند و قدرت فهم در انسان‌ها مختلف است.
بایستی مسائل را متناسب با ظرفیت فکری افراد تعیین کنیم، به میزان فهم آن‌ها توجه داشته باشیم و مراقب باشیم که هر چیزی را در هر جایی نقل نکنیم.
همان‌طور که در آموزش‌های کنگره آموخته‌ایم، هر چیز یک صور آشکار و یک صور پنهان دارد؛ حتی آیات کلام‌الله نیز از این قائده مستثنی نیست، گرچه معنای ظاهری آیات تا حدودی قابل فهم باشند؛ اما صور پنهان آن برای هر کسی قابل درک و فهم نیست و ممکن است شخص در درک مفاهیم ناتوان باشد؛ بنابراین نباید چیزی که بیش از ظرفیت افراد است بر آن‌ها تحمیل کرد.
خداوند در آیه ۱۷ سوره رعد در رابطه با ظرفیت می‌فرماید «أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا»
خدا از آسمان آبی نازل کرد که در هر رودی به قدر وسعت و ظرفیتش سیل آب جاری بشود (البته این یک تشبیه است)؛ بنابراین ظرف بعضی از انسان‌ها کوچک است، خداوند بخلی ندارد و به اندازه ظرفیت انسان‌ها می‌دهد.

ممکن است این سؤال مطرح شود که چگونه می‌توان تشخیص داد که ظرفیت اشخاص چقدر است؟ ظرفیت فکری افراد به گونه‌ای نیست که با حواس ظاهری قابل‌رؤیت باشد؛ بلکه یک مسئله باطنی است؛ ولی با وجود آثار و نشانه‌ها تا حدودی می‌توان به ظرفیت افراد پی برد و این نیازمند تشخیص، آگاهی و دانایی است.
باید در هر زمینه‌ای ظرفیت اشخاص را در نظر بگیریم و نباید خدمتی را که در ظرفیت افراد نمی‌گنجد به آن‌ها محول کنیم؛ زیرا هم باعث تخریب مجموعه و هم تخریب شخص می‌شود.
در وادی نهم عنوان شده نیرویی که از کم شروع شود و به مرحله بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پدیدار می‌شود یا به عبارتی ظرفیت بالا می‌رود.
نقطه تحمل کسب کردنی است؛ یعنی انسان با توجه به اختیاری که دارد می‌تواند نقطه تحمل خود را در مسائل منفی یا مثبت بالا ببرد. گاهی ممکن است شخص ظرفیت خود را در مسائل منفی یا ضد ارزش‌ها بالا ببرد که در این رابطه نیازی به آموزش ندارد. برای بالا بردن نقطه تحمل به سمت مثبت و ارزش‌ها باید به‌آرامی از ضد ارزش‌ها، رنج‌ها، سختی‌ها و نیروهای تخریبی عبور کرد و این نیاز به آموزش، تجربه و تفکر (مثلث دانایی) و تزکیه و پالایش مداوم دارد. ما به‌تنهایی قادر به این کار نیستیم.
موضوع بعدی مسئله مسئولیت است. مسئولیت ریشه از سوال و مسئول دارد؛ یعنی کسی که مورد سؤال قرار می‌گیرد. اولین کاری که یک سفر اولی باید انجام دهد این است که مسئولیت سفر خود را بر عهده بگیرد. برای مثال اگر من تازه‌وارد پذیرفتم و متعهد شدم که همسفر بشوم به تعهد خود وفادار باشم. طبق قوانین و فرمان کنگره عمل کنم، در سفرم کوتاهی نکنم و بدانم در قبال جایگاهم مسئول هستم. وظیفه‌ام را به‌درستی انجام بدهم تا وقتی مورد سؤال مقام بالاتر قرار گرفتم به‌درستی پاسخگو باشم؛ درغیراین‌صورت به‌راحتی از دایره درمان دور خواهم شد، به خود و مسافرم آسیب وارد کرده‌ و خودبه خود از سیستم خارج می‌شوم. اما اگر مسئولیت سفرم را به‌شایستگی بپذیرم، قطعاً می‌توانم در مراحل دیگر نیز به‌شایستگی وظیفه‌ام را به انجام برسانم. به‌آرامی پله‌های ترقی را طی کرده، ظرفیت را در خودم بالا و بالاتر ببرم و در جایگاه‌های مختلف خدمتی قرار بگیرم و به یاری خداوند به دیگر انسان‌هایی که در رنج و گمراهی به سر می‌برند یاری برسانم. هرفردی در هر جایگاه مسئولیتی که قرار می‌گیرد؛ چه در جایگاه راهنما، مرزبان، ایجنت، آبدارخانه و غیره فرقی نمی‌کند؛ به‌هرحال باید مسئولیتی را که پذیرفته است به بهترین شکل ممکن به انجام برساند.
قبله گم کردن یعنی از صراط مستقیم خارج شدن. زمانی‌که انسان از صراط مستقیم خارج می‌شود قبله خود را گم کرده و به‌گونه‌ای هدف از خلقت خود را فراموش می‌کند و دچار روزمرگی و لذت‌های آنی‌ می‌شود. در واقع پیرو نفس اماره خود می‌شود؛ بنابراین شیطان به زیباترین شکل ممکن خیلی آرام، خزنده و بی‌صدا وارد افکار و اندیشه انسان شده و روز‌به‌روز او را به عمق ظلمت و تاریکی‌ها فرو می‌برد. همانند مصرف‌کنندگان مواد مخدر که خیلی آرام، آهسته و پیوسته وارد دنیای تاریک اعتیاد شدند. شاید آن‌ها خودشان هم فکر نمی‌کردند روزی اسیر و زندانی اعتیاد شوند.

نویسنده: همسفر فاطمه راهنمای لژیون نوزدهم
رابط خبری: همسفر لیلا لژیون راهنما همسفر فاطمه (لژیون نوزدهم)
ارسال: همسفر زهرا خدمتگزار سایت
همسفران نمایندگی آکادمی