کارگاه آموزشی جهان‌بینی؛ وادی یازدهم و تاثیر آن روی من

چهارمین جلسه از دوره هشتادم کارگاه‌های آموزشی کنگره ۶۰؛ ویژه مسافران و همسفران؛ با استادی و نگهبانی آقای مهندس حسین دژاکام و دبیری مسافر حامد با دستورجلسه "وادی یازدهم و تاثیر آن روی من" چهارشنبه 08 آذر ماه ۱۴۰2 ساعت 10:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان حسین هستم یک مسافر.

چند نکته را صحبت می کنم راجع به دستور جلسه هم می گویم. نکته ای که بسیار مهم است مسئله اضافه وزن است. در مسابقات ورزشی کسانی که اضافه وزن دارند اجازه ورزش را نمی دهیم. لژیون های جونز دارند فعالیت می کنند و رهایی دارند. خیلی از بچه هایی که وزن کم کرده اند مشکلات و بیماری هایشان بهبود یافته. افرادی که بیشتر از هشت کیلو اضافه وزن دارند نمی توانند در مسابقات ورزشی شرکت کنند. بعضی چیزها در کنگره اجرا کردنش خیلی سخت است. برای سیگار هم همینطوری است اما من صبر و تحمل کافی را دارم و می دانم به موقع چه کار کنم. مسئله سیگار اکنون در کنگره 60 به طور کلی حل است.
ما عکاسی کردن را جمع آوری کردیم و دیگر بچه های معطل نمی شوند. ما باید به درک لحظات بپردازیم نه ثبت لحظات. ایجنت نباید ترسی از عکس داشته باشد. اگر کسیخواست عکسش را نگیرند باید از ایجنت شدن خودداری کند.
در شعب هنگام رهایی حتما باید آهنگ رهایی استفاده شود. مسئله بعدی آقای سلامی مسئول دیده بان اصفهان شد. حتی شعب دست چه کسانی باشد و او تعیین کننده تمام مسائل است.
مسئله هفته آینده هفته بنیان کنگره 60 است. هفته بنیان هفته من نیست. هفته نحوه شکل گیری کنگره 60 و یاد کردن از افرادی که در اوایل کنگره 60 بودن ولی اکنون نیستند است. حتی اگر برگشت هم کردن بازهم باید از آن ها به نیکی یاد کنیم چه همسفران چه مسافران. باید راجع به شکل گرفتن کنگره 60 و خاطراتی که مربوط به شعب خودتان دارید را صحبت کنید. هفته بنیان فقط هفته آغاز بنیان کنگره 60 است.اسم پاکت را هم بگذاریم کادو و دیگر پاکت نگوییم. کسانی که در هفته بنیان به من کادو میدهند باید شاگرد مستقیم من باشند و افراد دیگر نمی توانند بدهند.
نکته دیگری که بسیار مهم است این است که هیچ همسفری تبدیل به مسافر نمی شود. همسفر در کنگره 60 مخصوصاً خانم ها تبدیل به مسافر نمی شوند. راهنمای تازه واردین همان اول به همسفران بگویند که اگر مصرف کننده هستند بروند در گروه مسافران.

و اما دستور جلسه. چشمه های جوشان و رودهای خروشان به بحر و اقیانوس می رسند. چشمه برای به جوش در آمدن باید منابع آبی داشته باشد. یک انسان هم همینطور اگر می خواهد جوش و خروش داشته باشد باید اطلاعات و آگاهی داشته باشد. یعنی تجربه، تفکر و آموزش را داشته باشد. چشمه اگر منابع آبی نداشته باشد مدتی کار می کند و بعد خشک می شود. اگر می خواهد دائم به جوش دربیاید باید دانایی اش دائم ارتقاء پیدا کند. علم و دانش باید راستین باشد. گاهی اوقات ما توهم علم داریم که خیال می کنیم ما می دانیم. وقتی چشمه ای جوشان شد تبدیل به رودی خروشان می شود. رود هم که می خواهد به بحر و دریا برسد در مسیرش مسائل متعددی است. این دقیقا مدلی برای انسان است. انسان هم که می خواهد به مقصد یا هدفی برسد مسیری پر و پیچ خم همراه با فراز و نشیب های بسیار زیادی دارد. شما هر کاری که بخواهید بکنید با مشکلات بسیار زیادی همراه است. اما رود اگر در مسیرش به مانعی برخورد کند حرکتش را متوقف نمی کند و به حرکتش ادامه می دهد تا خودش را به بحر و یا اقیانوس برساند. رودهای خروشان از کوه ها،دریاها و دشت ها عبور می کنند تا به دریا برسند.
اگر بخواهید در زندگی به هدف برسید باید تبدیل شوید به چشمه جوشان و رود خروشان. تلاش و کوشش برای همه ما لازم است و مشکلات در مسیرمان همیشه وجود دارد.

متشکرم  که به حرف های من گوش کردید.