پرداخت زکات علم با خدمت در کنگره

دومین جلسه از دور چهارم لژیون سردار نمایندگی صالحی با دستورجلسه «گلریزان» به استادی همسفر فروغ راهنمای لژیون سوم ، نگهبانی همسفر اکرم و دبیری همسفر اعظم در روز سه‌شنبه ۷ آذر ماه ۱۴۰۲ رأس ساعت ۱۴:۴۵ در محل نمایندگی صالحی برگزار گردید.

خلاصه سخنان استاد:
قبل از شروع سخن خدا را شکر می‌کنم عمری دوباره داد، تا این خدمت را دومرتبه تجربه کنم. همان‌طور که همه می‌دانیم در ابتدای هر جلسه آموزشی کنگره ۶۰ حرمت خوانده و بیان می‌شود «کنگره مکان مقدس و امنی‌ست که هرکس با ورود به این مکان باید حرمت آن‌ را حفظ کند؛ دروغ‌گفتن، علیه شخصی سرزنش‌کردن، حرف یکدیگر را قطع‌نمودن، حرف ناشایست بیان‌کردن». کنگره مکان مقدس و امنی است؛ اما کنگره یک مدینه فاضله نیست و ما که در این مکان هستیم، انسان‌های بسیار پاک و بدون عیب و نقص نیستیم؛ بلکه از دیگران جدا شده و به کنگره آمده‌ایم.
مکان مقدس چه معنایی دارد؟ چرا زمانی‌که وارد مدرسه می‌شویم به ما می‌گویند مکان مقدسی است؟ زیرا مدرسه محل آموزش است و قداست دارد. هنگامی‌که ما از کلام یک نفر آموزش می‌گیریم، می‌گویند که تو بنده او شده‌ایی، بنابراین در کنگره هم به ما آموزش علم زندگی‌کردن را می‌دهند. از ابتدا می‌گویند اگر وارد کنگره شدی دروغ نگویید. حال ممکن است ما پیش خود فکر کنیم؛ به اینجا که می‌آیم، آموزش هم که می‌گیرم، یک حساب و کتابی هم می‌کنم، می‌بینم دروغ می‌گویم و در واقع حرمت را حفظ نمی‌کنم؛ بنابراین از آن دایره‌ای که قرار است شعاع اضافه کند خارج می‌شوم. حتی اگر هم ادامه دهم باز به آن حال خوش دست پیدا نمی‌کنم.

می‌دانیم که فلسفه خلقت انسان‌ها بر پایه آموزش و در نهایت خدمت به بشریت است، تا بتوانیم از درد و رنج بشر بکاهیم. ما باید آموزش بگیریم، تا بتوانیم برای دیگران از آن استفاده کنیم. جناب مهندس زمانی‌ که سفر خود را آغاز کردند نمی‌دانستند در نهایت کنگره به کجا ختم می‌شود؛ اما همیشه اساتید بزرگ ایشان (نام این لژیون هم به نام یکی از اساتید است که همه ما با افتخار در آن شرکت می‌کنیم.) که حتی سال‌ها قبل از این‌ که جناب مهندس بخواهند بنای کنگره را بگذارند به ایشان سفارش کرده بود که باید پایه‌های مالی خود را مستحکم کنید، علی‌الخصوص برای کنگره‌ که قرار بود به دست ایشان تاسیس شود.
همه ما کنگره ۶۰ را مکان امنی می‌شناسیم. پیش خود فکر می‌کردم که امنیت کنگره چگونه برای اعضا نمایان می‌شود؟ در اصل امنیت به چه معناست؟ امنیت چیزی است که من در آن احساس آرامش‌خاطر دارم. به عنوان یک همسفر در خانه خود و در کنار مسافرم احساس امنیت جانی و مالی نداشتم. امنیت جانی برای هر انسانی در اولویت است. این مکان به من امنیت داده و دوستش دارم. زمانی‌که وارد شعبه می‌شوم احساس می‌کنم آن چیزی‌ که اکنون دارم این مکان به من داده است. روزی که آمدم فردی که به عنوان راهنمای تازه‌واردین با من صحبت کرد، گفت کنگره مکان مقدسی است. در درونم باور نمی‌کردم و ایمان نداشتم؛ زیرا از امنیت این مکان هنوز چیزی ندیده بودم؛ اما اکنون که دیدم دوستش دارم و می‌توانم برای این مکان مقدس از خود بگذرم و کاری انجام دهم.
همه‌ ما شاید یک روزی قرار باشد برای فرزندان خود کاری انجام دهیم و یا از تمام دارایی‌های خود بگذریم. به طور مثال اگر فرزندمان با کاری که ما برایش انجام می‌دهیم به یک موفقیتی برسد، به‌ طور حتم از دارایی خود می‌گذریم؛ زیرا فرزندمان را از جان و دل دوست داریم. اگر قرار است برای کنگره کاری انجام دهیم باید ببینیم به چه اندازه دوستش داریم و چه کاری برای ما انجام داده است که دوستش داریم. زمانی‌که پله‌ها را تک‌تک به عقب برمی‌گردیم، متوجه می‌شویم که چه کار بزرگی کنگره در حق ما انجام داده است. وقتی من امنیت و حال خوبی دارم، این امنیت و حال خوب به فرزندانم انتقال و القا پیدا می‌کند و فرزندانم در امنیت، آرامش، صلح و صفا می‌توانند در خانه زندگی کنند. شهریور ماه سال ۱۳۷۸ جلسات کنگره تشکیل شد، شاید هیچ‌کس باور نمی‌کرد کنگره به این عظمت برسد، تا کنون بیست‌ و شش سال از آغاز کنگره گذشته است. 

من در مدت کمی که در کنگره بودم، می‌دانم صراط مستقیمی که درواقع با توجه به صحبت‌های جناب مهندس اگر صراط مستقیم باشد، معجزه رخ می‌دهد و معجزه چیزی هست که ما در حال حاضر می‌بینیم‌. معجزه فرزندان، مسافران و خود ما هستیم که با حال بد وارد می‌شویم و زمانی‌که از این مکان خارج می‌شویم، گویی درمانی به تمام دردهای ما است. جناب مهندس در روزهای چهارشنبه نتایج تحقیقات‌ بزرگ و نتیجه را که در مورد بیماری‌های دیگر دارد برای ما بیان و اعلام می‌کنند که همه‌ افراد حتی از پول‌هایی که در سبد می‌اندازید در این کار سهیم و شریک هستید‌، این حال خوبی‌ست که به مسافر و همسفر می‌دهند. من به شخصه از این کار زیباتر در دنیای امروز پیدا نمی‌کنم. در بعضی از جلسات عمومی به علت ازدحام جمعیت لژیون تشکیل نمی‌شود؛ گویی در آن روز گمشده‌ای دارم، دلم می‌خواهد بیایم و به آن حال خوشی که چند روز از آن دور بودم، برسم. این‌ مکان برای ما عزیز و بزرگ است.
پول در جهان مادی برای همه‌ ما با سختی به دست می‌آید و حاضر هستیم آن‌را حفظ کنیم. حفظ کردن باید به‌ گونه‌ای باشد که همیشه از امنیت‌خاطر برای داشتن پول برخوردار باشیم؛ اما اگر در واقع چیزی را دوست داریم و به ما ارزش انسان بودن را برمی‌گرداند باید به خاطرش از خیلی چیزها بگذریم. با توجه به گفته‌های جناب مهندس تا چیزی را خودت انجام ندادی از کسی نباید انتظار داشته باشید‌، تا آن کار را انجام دهد، هر کاری که انجام دادم از درمان مواد مخدر، سیگار و تغذیه حتی لژیون‌های مالی اول خود پیشگام بودم، تا بتوانم از دیگران بخواهم و به آن‌ها توصیه کنم. من هم سعی می‌کنم به عنوان یک عضو کوچک از این جمعیت احیای انسانی بزرگ تا جایی که در توانم است و حتی ذره‌ای بیش‌تر برای این‌جا کار چه از نظر مالی، از نظر جانی و چه از لحاظ علمی که کنگره به ما آموخته، انجام دهم. ما باید زکات علمی را که آموخته‌ایم به کنگره بپردازیم. امیدوارم همه‌‌ ما بتوانیم گام‌های مستحکمی در این راه برداریم و روزبه‌روز شکوفایی کنگره را ببینیم.

تایپ و ویرایش: همسفر سعیده راهنمای تازه‌واردین و همسفر اکرم رهجوی همسفر زهرا راهنمای لژیون هفتم
ارسال: همسفر مهسا رهجوی همسفر اکرم راهنمای لژیون یازدهم
رابط خبری: همسفر زهرا راهنمای تازه‌واردین
همسفران نمایندگی صالحی