جهان‌بینی در تمامی امورات زندگی ما جاری و ساری است.

ششمین جلسه از دوره ششم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی رضا مشهد، با استادی راهنمای محترم مسافر حمیدرضا، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر سعید با دستور جلسه "جهان بینی در ورزش " یکشنبه 05 آبان ۱۴۰۲ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان حمید هستم یک مسافر
خداوند را شاکر و سپاس گذارم که امروز در این جایگاه به من توفیق خدمت و آموزش داد، از ایجنت محترم و گروه مرزبانی تشکر می‌کنم.
دستور جلسه امروز جهان‌بینی در ورزش است که قصد دارم  تجربیات خودم را با شما دوستان  به اشتراک بگذارم.

در جزوه جهان‌بینی یک، استاد امین می‌فرمایند که آنچه از دنیای درون و بیرون دریافت، برداشت، ادراک و احساس می‌کنیم جهان‌بینی نام دارد، جهان‌بینی در تمامی امورات زندگی ما جاری و ساری است، من قبل از ورودم به دنیای اعتیاد  به‌نوعی با ورزش سرگرم بوده‌ام و با آن آشنایی داشتم که این علاقه و ورزش در کودکی من ریشه داشت که از همان دوران آرزو  داشتم در رشته فوتبال به درجات بالایی دست پیدا کنم، اما آشنا نبودن با قوانین ورزش، زندگی باعث شد که از دنیای تاریک اعتیاد سر درآورم و مسیر زندگی‌ام تغییر کرد.
من از کودکی به خاطر علاقه‌ام به ورزش فکر می‌کردم هرقدر بیشتر تلاش کنم و در زمین‌بازی فعالیت و جنب‌وجوش داشته باشم موفق‌تر خواهم بود و همین موضوع باعث شد، برای اینکه بتوانم در زمین‌بازی حضور پررنگ‌تری داشته باشم به قرص‌های محرک و مخدر روی آوردم و بیشتر از اینکه به فکر ورزش و تندرستی باشم به فکر نشئه کردن برای بازی بهتر بودم تا بتوانم در بازی تأثیر گزار باشم یا بتوانم روی تیم مقابل تأثیر گذاشته و یا روی‌هم‌تیمی خودم را کم کنم، ولی این مسائل رفته‌رفته به‌جایی رسید که هر بار که برای بازی می‌خواستم آماده شوم ساعت‌ها قبل از شروع بازی و ورود به زمین مشغول مصرف مواد مخدر می‌شدم و تا آخرین لحظه خودم را از مواد مخدر اشباع می‌کردم تا انرژی بیشتری داشته باشم، بعد از مصرف زیاد مواد مخدر باحال خراب وارد زمین می‌شدم و با افکاری خراب و افیونی بدون جنبه و ظرفیت پذیرش شکست، بعد از اتمام بازی تمامی افراد و اشخاص حاضر را وارد معرکه و حاشیه می‌کردم و همه را مقصر می‌دانستم از هم‌تیمی و داور تا تیم مخالف همه را مقصر می‌دیدم جز خودم و نمی‌توانستم این ضعف و ناتوانی را در خود ببینیم و هیچ‌گاه از باخت خاطره خوبی نداشتم.
بعدازاینکه وارد کنگره شدم دیدگاهم راجع به زندگی و افکار و رفتار و ورزش کاملاً تغییر کرد، درک کردم که هدف اصلی از ورزش تندرستی و سلامت جسمانی و رسیدن به حال بهتر است.
ولی قبل از کنگره هر دلیلی برای ورزش داشتم جز سلامتی و تندرستی و به همین دلیل حواشی و نتیجه بازی بیشتر از اصل خود ورزش و انجام آن روی من تأثیر می‌گذاشت و از ورزش به حال خوبی نمی‌رسیدم و همیشه دنبال معرکه‌گیری و درگیری و پیدا کردن مقصر بودم مگر اینکه همه‌چیز باب میلم انجام می‌شد.

یکی از مسائلی که برایم به یادگار مانده ورزش در کنگره است به خاطر حال نامناسبی که داشتم حدود 7 ماه بود که اصلاً ورزش نمی کردم، وقتی بعدازآن مدت، یکی از دوستان برای بازی دعوتم کرد و وارد زمین شدم تحت تأثیر جو و شرایط زمین قرار گرفتم و با تمام انرژی شروع به بازی کردم ، بعد از بازی وقتی به خانه برگشتم متوجه این تخلیه انرژی بیش‌ازحد شدم ولی کار از کار گذشته بود و تا یک هفته از بدن‌درد و خستگی در رنج بودم چراکه از قانون ذره تبعیت نکرده و نقطه تحمل خود را افزایش نداده بودم. در  دستور جلسه جهان‌بینی در ورزش آموختم که همیشه زور زدن و فعالیت بیش‌ازحد باعث موفقیت نخواهد شد و باید ذره‌ذره از کم شروع کنم و با پیاده‌روی و حرکات کششی  و نرمش قدرت و نقطه تحمل را در خود بالا ببرم و از فکر و ذهن نیز استفاده کنم، این قانون و روش DST در همه موارد صادق است.
از همه شما که با سکوت زیبایتان به صحبت‌های من گوش دادید سپاسگزارم.

تایپ: مسافر بهروز لژیون دهم
ویرایش: مسافر علیرضا لژیون سوم
ارسال خبر: مسافر صادق لژیون سوم
تائید خبر: مسافر مهدی لژیون دهم
مرزبان خبری: مسافر محسن