گلریزان، بخشش بدون هیچ چشم‌داشتی

ششمین جلسه از دور دوم لژیون سردار ویژه مسافران نمایندگی اسلامشهر به استادی دنور محترم مسافر نعمت، نگهبانی مسافر حبیب و دبیری مسافر جبرئیل با دستور جلسه "گل‌ریزان" دوشنبه ۲۹ آبان‌ ۱۴۰۲ ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان نعمت هستم یک مسافر.
با دیدن این دستور جلسه یاد دوران مدرسه می‌افتم. زمانی که یک سری از افراد نیکوکار برای کمک به دانش آموزان نیازمند و کم‌بضاعت و ساختن مدرسه پیش‌قدم بودند و برای اینکه بتوانند کمکی بکنند تا بچه‌هایی که توان مالی ضعیفی داشتند، از تحصیل محروم نباشند، از مال و دارایی خود گذشت می‌کردند، این‌ها همگی از آن دوران در ذهن و خاطر من مانده است و هر زمان در کنگره جشن گل‌ریزان است این حس زیبا درون من تداعی پیدا می‌کند.
کارهای انسان دوستانه‌ای که با عشق و بدون هیچ چشم‌داشتی انجام می‌شوند همیشه و در هر دوره‌ای در ذهن‌ها ماندگار می‌شوند.
جشن گل‌ریزان در کنگره ۶۰ برای کسانی است که آموزش دیده‌اند که با عشق و ایمان از مال و دارایی خود بخشش کنند و کسانی که با اعتقاد قلبی وارد این مسیر می‌شوند، بی‌شک انسان‌هایی هستند که این صفات زیبا و شایسته را با تمام وجود لمس کرده‌اند.
در این مسیر چه بسیار انسان‌های ناشناسی که هیچ‌گونه نشانی از خود به‌جا نمی‌گذارند و افراد سرشناس و معروف برای اینکه بتوانند این حس خوب را تجربه کنند در کمک به همنوعان خود پیش‌قدم می‌باشند.
بخشش و گذشت از صفات مقدس خداوند است و این حس به‌طور ناخودآگاه همیشه در وجود انسان است و مختص انسان‌های خاص با رنگ و نژاد خاص در زمان مشخصی نیست؛ بلکه در وجود تمامی انسان‌ها سرشته شده و این انسان است که با آموزش گرفتن و اختیار انتخاب می‌تواند از این نیروی الهی برای رسیدن به آرامش و آسایش استفاده کند.
انسان برای تکامل و پیشرفت نیاز به تغییر دارد، من زمانی که وارد کنگره شدم به این نتیجه رسیدم که برای رسیدن به اهداف والا و چیزهای خوب، باید از چیزهایی که دوست دارم بگذرم.
بخشندگی به مال و دارایی انسان نیست، بلکه من باید بیاموزم که در تمامی مراحل زندگی چه از جهت مالی و چه از جهت اخلاقی در تمامی مراحل زندگی این صفت و خصلت را در خود پرورش بدهم تا هم خودم از این زندگی لذت ببرم و هم این حس خوب را به اطرافیان خود انتقال بدهم.
من در کنگره یاد گرفتم که هر چیزی را که آموزش می‌گیرم باید در بیرون از کنگره در زندگی و جامعه خود کاربردی نمایم.
در کنگره ۶۰، بخشندگی با جاهای دیگر فرق می‌کند؛ چون من در اینجا برای این حس زیبا آموزش می‌گیرم و از تجربیات دیگران برای کمک و احیای انسان‌ها استفاده می‌کنم، چه بسیار انسان‌هایی آمدند و برای روشن نگه‌داشتن چراغ کنگره از جان و مال خود در این مسیر هزینه کردند تا من بیایم و به درمان برسم؛ بنابراین من وظیفه خود می‌دانم که همیشه در این مسیر با تعادل و به‌سلامتی قدم بردارم.

عکس: مسافر رضا لژیون سوم
تنظیم و ارسال: مرزبان خبری