درختان تنومند میراث گذشتگان

سیزدهمین جلسه از دوره بیست‌ و چهارم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی‌ حر با استادی همسفر کبری و نگهبانی همسفر مریم و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه «درختکاری» در تاریخ 16 اسفندماه سال ۱۴۰۱ رأس ساعت ۱۵ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا خداوند را شکر می‌کنم از خانم نگهبان، دبیر محترم و همچنین کمک راهنمای خوبم خانم اکرم عزیز، بابت این توفیق دوباره که در اختیار من گذاشتند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم تشکر می‌کنم. ضمن عرض تبریک و خوش آمد گویی خدمت همهٔ عزیزان، امیدوارم در کنار هم در این شعبه جدید از آموزش‌های لازم بهره بگیریم و بتوانیم در زندگی خودمان کاربردی‌شان کنیم. از مسافرین آقا تشکر و قدر‌دانی می‌کنم، واقعاً این چند روز زحمات فراوانی کشیدند، خیلی تلاش کردند تا بتوانند این مکان را به نحو احسن با آن کمبود وقت و زمانی که داشتن در اختیار ما قرار دهند، من واقعاً خیلی خوشحالم و خدا را شکر می‌کنم‌ که اولین خدمت استادی در این شعبه جدید را به من سپردند، امیدوارم که بتوانیم در کنار همديگر جلسه خوبی را برگزار کنیم.
اما دستور جلسه هفته درختکاری است، قبل از هر چیز این هفته زیبا را خدمت بنیان‌ کنگره ۶۰ جناب آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان و اعضای کنگره ۶۰ تبریک عرض می‌کنم، همهٔ ما می‌دانیم این دستور جلسات هفتگی که آقای مهندس در کنگره قرار دادند هر کدام واقعاً به طور کامل کارشناسی شده است و دقیق و با یک تفکر و تدبیر خیلی خاصی طراحی و انتخاب شدند که یک تلنگر به من باشد.

همان‌طور که در تقویم ما ایرانی‌ها از ۱۵ اسفند هفته اول درختکاری را نام‌گذاری کردند، چون درختان طبیعت واقعاً از میراث گذشتگانمان برای ما مانده، باید در حفظ و نگهداری از آنها کوشا باشيم. ما هیچ جا نمی‌توانیم الگویی بهتر از طبیعت پیدا کنیم خود درختان می‌تواند بهترین الگوی بارز و مشخصی باشد، برای این‌که ما زندگی‌کردن را بیاموزیم چون درختان برای بقایشان تلاش و مقاومت زیادی می‌کنند که حتی یک سنگ مقاومی جلوی‌ آن‌ها باشد، هرطور که شده‌ از لابه‌لای آن سنگ محکم رد می‌شوند تا به نور خورشید برسند. رطوبت و آب به ریشه خودشان می‌رسانند، به‌خاطر همین می‌گویم ما باید زندگی‌کردن را از آنها ياد بگيريم.
درختان به‌خاطر مقاومتی که دارند بهترین و بزرگ‌ترین موجودات زنده روی کرهٔ زمین هستند چون برای ما اکسیژن  تولید می‌کنند؛ اما در عوض هوای آلوده و گازهای سمی را جذب خودشان می‌کنند. ولی ما انسان‌ها خسارات زیادی به آن‌ها وارد می‌کنیم و به آن‌ها زیان می‌رسانیم، وقتی به طبیعت می‌رویم آنجا را آلوده می‌کنیم یا شاخ‌وبرگ درختان را می‌شکنیم و آتش روشن می‌کنیم. شاید برای بعضی‌ها سؤال پیش بیاید مثل خود من چه ارتباطی بین درخت و درختکاری و اعتیاد است؟ به‌خاطر همین رجوع کردم به گذشتهٔ خودم من شاید بگویم؛ ۲۰ سال پیش زمانی که تازه ازدواج کرده بودم خیلی به گل‌وگیاه علاقه داشتم خیلی دوست داشتم در خانه‌ام گیاه طبیعی و گلدان داشته باشم، به‌خاطر همین هر وقت گلدانی می‌خریدم یا مادر همسرم به من گلدان  می‌داد نمی‌دانستم چرا خراب می‌شدند؟ بعدها فهمیدم چرا سریع خشک می‌شدند، در حدی که ریشه هم از بین می‌رفت و بعد من خودم را توجیه می‌کردم که گل به دستم نمی‌افتد، حتی می‌رفتم به مادر همسرم می‌گفتم که چرا گل‌های من خشک می‌شوند و گل‌های شما سرحال هستند بعد که فهمیدم من اصلاً رسیدگی نمی‌کردم من فقط از روی روزمرگی خودم و آن ظاهر تجملاتی که دوست داشتم در خانه‌ام گل و گیاه باشد، وقتی به مادر همسرم نگاه کردم دیدم واقعاً او دوست‌داشتنش قلبی و ازته‌دل است، چون می‌دیدم تمام گلدان‌ها را دو سه ماه یک‌بار خالی می‌کرد و زیرورو می‌کرد، کود اضافه می‌کرد، ولی من فقط صبح یک لیوان آب می‌دادم و نور آفتاب هم از پنجره می‌خورد و می‌گفتم چرا باز خشک می‌شوند؛ ولی واقعاً هر چیزی رسیدگی می‌خواهد این جا بود که من فهمیدم بعضی دوست‌داشتن‌ها ظاهری و بعضی از آن‌ها قلبی است.
من با مسافرم وقتی به کنگره آمدیم واقعاً مثل یک درخت خشک و پوسیده بودیم، حالا درخت در اثر سرما یخ‌زده و خشک می‌شود، ولی مسافرم بر اثر مصرف مواد و منم براثر افکار منفی، تفکرات غلط‌کارهای ضد ارزشی مثل یک درخت پوسیده بودیم ولی زمانی که آمدیم کنگره مثل یک بذری که تازه می‌کاریم ما هم اینجا آن بذر را کاشتیم، یعنی آن خواستهٔ خودمان و این خواسته همین بود که مسافرم به روش DST با شربت OT سفرش را شروع کرد من هم با آموزش گرفتن و نوشتن سی‌دی و تجربه کسب‌کردن توانستم رشد کنم. این‌ها همه مرحله‌به‌مرحله پیش رفت، چون هیچ‌چیز در این دنیا یک شبه به‌ دست نمی‌‌آید هیچ‌کس و هیچ معتادی اصلاً یک‌شبه درمانش نمی‌شود هر چیزی آن فرایند زمانی و پروسه درمانش باید طی شود.
در وادی دوازدهم؛ در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود یعنی وقتی که آن خواستهٔ قلبی خودمان را اینجا اجرایی کنیم زمانش که بگذرد آخر امر آن نتیجه و ثمره را می‌بینیم حالا در طی ۱۰ ماه تا یکسال نتیجه را می‌بینیم و آن نهال رشد می‌کند جوانه می‌زند و شروع به شکوفاشدن می‌کند. پس من هم در اینجا به شکرانه همان زنده شدن، احیاشدن، ترمیم‌شدن و سلامتی باید یک‌نفسی را تازه کنم، یک نهالی را بکارم. پس امیدوارم همهٔ ما حداقل زیان را نرسانیم و برای جامعه و دیگران هم مفید باشیم به گفتهٔ آقای مهندس دژاکام؛ دیگران کاشتند ما خوردیم، ماهم بکاریم تا دیگران بخورند، ممنون از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید.

تایپ: همسفر رقیه
ویرایش: همسفر فرحناز
ارسال: همسفر معصومه
همسفران نمایندگی حر