همسفر تعبیر زیبای صبر و امید

منبع: نمایندگی دانیال اهواز - همسفران
سه شنبه 28 دي 1400

تعداد بازدید از این مطلب : 1240

هشتمین جلسه از دوره اول کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره 60 شعبه دانیال اهواز ویژه مسافران و همسفران به استادی کمک راهنما همسفر سمیرا، نگهبانی کمک راهنمای تازه واردین همسفر جمیله و دبیری کمک راهنما همسفر فرزانه با دستور جلسه «هفته همسفر» در روز پنج شنبه مورخ بیست‌وسوم دی‌ماه 1400 ساعت 17 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد

خداوند را شاکرم که توفیق حضور در این جایگاه را به من عنایت فرمود. از ایجنت محترم خانم فریبای عزیز و همین‌طور کمک‌راهنمای محترم خانم سمیه سپاسگزارم که به بنده، اجازه‌ی حضور در این جایگاه را دادند. هفته‌ی همسفر را در رأس به جناب مهندس دژاکام و خانواده محترمشان تبریک می‌گویم که اولین همسفران کنگره 60 بودند و اگر همراهی این عزیزان با جناب آقای مهندس نبود، معلوم نبود که من و مسافرم در چه نقطه‌ای قرار داشتیم و آرامش امروز را بدون شک مدیون این همسفران عزیز هستیم که پابه‌پای آقای مهندس قدم برداشتند و بنیان کنگره را گذاشتند.
هفته همسفر را به همه‌ی همسفران عزیز، بخصوص همسفران خوب شعبه دانیال اهواز تبریک می‌گویم. امروز مهمان عزیزی در جمع ما هستند، آقای پناهی، خیرمقدم می‌گویم خدمت آقای پناهی خیلی خوش آمدید. ایشان هفت سال است که مکانی را که امروز ما در آن حضور داریم، در اختیار کنگره ۶۰ قرار دادند. در این مدت (۷ سال) حدود ۵۰۰ نفر به درمان قطعی اعتیاد رسیدند و درمان این ۵۰۰ نفر در واقع حال خوش و به آرامش رسیدن 500 خانواده بوده است. بدون شک در تک‌تک لحظاتی که شادی و آرامش برای خانواده‌ها رقم می‌خورد، آقای پناهی شریک هستند و قطعاً اجر کارشان، نزد خداوند محفوظ خواهد بود.
زمانی که تازه‌واردی به کنگره می‌آید، به او لقب همسفر داده می‌شود و برخلاف سایر مکان‌ها که هیچ‌گونه احترامی برای خانواده مصرف‌کننده قائل نیستند، در کنگره به خانواده‌ی یک مصرف‌کننده، واژه همسفر و به خود مصرف‌کننده واژه مسافر اطلاق می‌شود. این دو واژه باعث می‌شوند که اعتمادبه‌نفس از دست رفته‌ی خانواده مصرف‌کننده به این عزیزان برگردانده بشود.
ما مثلثی با سه ضلع همسفر، مسافر و خانواده داریم که همسفر و مسافر باید در کنار هم رشد نموده و آموزش بگیرند تا به هدف اصلی که آرامش خانواده است، برسند. اهمیت خانواده در کنگره به حدی است که جناب مهندس دژاکام بارها بیان فرموده‌اند که اگر از من بپرسند اعتیاد مهم‌تر است یا خانواده؟ بدون شک پاسخ خانواده خواهد بود و اگر قرار است مسافری به کنگره بیاید، اعتیاد او درمان بشود، ولی خانواده از هم بپاشد بهتر است که فرد، مصرف‌کننده باقی بماند، ولی خانواده در کنار هم باشند.
زمانی‌که همسفری به کنگره می‌آید، دیدگاه اولیه‌اش این است که به خاطر مسافرش آمده‌است در حالی‌که باید این دیدگاه را کنار بگذارد؛ زیرا همسفر به‌واسطه زندگی در کنار مصرف‌کننده (مصرف‌کننده‌ای که نشئگی و خماری‌اش قابل‌تحمل نیست)، دچار آسیب‌های زیادی شده‌است. اصلاً کار راحتی نیست که انسان عزیزش را در حال آب شدن ببیند و نتواند به او کمک کند. مسافران زمانی را مصرف می‌کردند و خودشان به تعادل می‌رسیدند، ولی همسفر در همان لحظات در حال آسیب دیدن بود. استحکام همسفر تا حدی بود که حتی زمانی‌که خود مسافر تسلیم می‌شد و به این باور می‌رسید که راهی برای ترک وجود ندارد، باز همسفر صبورانه می‌ایستاد و به دنبال راهی برای نجات زندگی‌اش بود.
زمانی‌که من به‌عنوان یک همسفر وارد کنگره می‌شوم، باید از دیدگاه قبلی که دائماً در حال تجسس و پیگیری در کار مسافرم بودم، کنار بکشم و فقط نقش همسفر را ایفا کنم، یعنی باید پابه‌پای مسافر بیایم، آموزش بگیرم و سعی کنم که خودم به تعادل برسم در واقع قرار است من در طول سفر از بیماری که مصرف‌کننده مواد مخدر است، پرستاری کنم و لازمه این مهم این هست که همسفر، اصول همسفر بودن را آموزش بگیرد.
همسفر و مسافر در کنار هم سفر می‌کنند و هر کدام آموزش‌ها را گرفته و کاربردی می‌کنند. نکته مهمی که وجود دارد این است که من در بدو ورودم به کنگره باید این را در نظر بگیرم که باید تسلیم راه کنگره شوم. اگر دیدگاه و تفکراتم درست بودند، قطعاً می‌توانستم خیلی زودتر از این‌ها مسافرم را به درمان برسانم، پس اگر من هر راهی رفتم به نتیجه نرسید و در نهایت وارد کنگره شدم، باید فرمان‌بردار و تسلیم راه باشم و باید هر آنچه که راهنمای کنگره به من می‌گویند بدون چون‌وچرا اجرا کنم و به‌کار ببندم.
آقای مهندس از همسفر با تمثیل بال پرواز مسافر یاد می‌کنند، اما این همسفر می‌تواند بار سفر هم باشد. اگر همسفر حضور داشته باشد، آموزش بگیرد و آموزش‌ها را کاربردی کند، می‌تواند بال پروازی برای سفر بشود، اما اگر حضور نداشته باشد یا حضور داشته باشد و آموزش‌ها را عملی نکند در واقع باری برای سفر مسافر است؛ که به‌جای اینکه به یاد موانع را از سر راه بردارد، خودش در حال ایجاد مانع در مسیر مسافر است.
تک‌تک همسفرانی که امروز در اینجا هستند، با شب و روزهای مصرف مسافرشان، خون دل‌ها خوردند و همین باعث شده که امروز از بین چند میلیارد انسان در کره زمین انتخاب بشوند، بیایند و در کنگره حضور داشته باشند و نقش همسفر را ایفا کنند. همسفران باید کفش پولادین به پا کنند و تمام عشق و نیرو محبت را به کار بگیرند تا عزیزانشان را از اعتیاد پس بگیرند. همسفری که همیشه در سختی‌ها و دشواری‌ها حضور داشته و باعث قوت قلب،اعتماد به نفس و امید در دل مسافرش است، قابل تقدیر و قدردانی است.
ما زمانی می‌توانیم از خداوند به خوبی سپاسگزاری کنیم که بتوانیم قدردان زحمات محبت‌های بندگان خدا باشیم و کنگره ۶۰ این موضوع را به زیبایی برای ما به نمایش می‌گذارد و به ما (همسفر و مسافر) که قبل از ورود به کنگره 60 از همه طلبکار بودیم، شکرگزاری را آموزش می‌دهد.
سپاسگزاری به سه روش، قلبی، زبانی و عملی باید باشد، در بخش قلبی و زبانی که از رفتار و کردار شخص مشخص می‌شود و بخش عملی هم که امروز در ادامه جلسه با دادن پاکت و هدیه به همسفران عزیز برگزار می‌شود. من چهار سال پیش در روز جشن همسفر قدم به کنگره گذاشتم و به جرئت می‌توانم بگویم، حتی در خواب هم نمی‌دیدم یک روزی در این بازه از حیات زمینی بتوانم درمان شدن مسافرم را ببینم و به آرامشی که امروز دارم برسم، زیرا تخریب من در حدی بود که حتی به اینکه مسافران با مصرف متادون میزان مصرف را در یک مرحله‌ مشخص، نگه بدارند، راضی شده بودم. آن روز فقط نگاهم به همسفرانی بود که از اعماق وجودشان می‌خندیدند از خدا خواستم که یک روز من هم بتوانم حال دلم را مثل حال دل این عزیزان خوب کنم.
امسال من تبریک هفته همسفر را از دو نفر از خانواده‌ام دریافت کردم که هنوز اذن ورودشان به کنگره صادر نشده، امروز اما در قلبم دعا می‌کنم که اذن ورود این عزیزان و تمام کسانی که درگیر بیماری اعتیاد هستند، صادر بشود. ممنونم که به صحبت‌های من گوش دادید.

در خلال جلسه از جناب آقای پناهی (مالک محترم و بزرگوار ملکی که اکنون در اختیار کنگره 60 شعبه دانیال اهواز است) با حضور ایجنت محترم گروه مسافران، مسافر مهرداد تقدیر شد.