English Version
English

تغییر و تبدیل؛ نیازمند دانش و آگاهی

تغییر و تبدیل؛ نیازمند دانش و آگاهی

هشتمین جلسه از دور سوم کارگاه‌های آموزش خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی بیرجند؛ با استادی مسافر قدرت، نگهبانی مسافر ابوالفضل و دبیری مسافر شجاع با دستور جلسه  "وادی دهم و تأثیر آن روی من" یکشنبه 30 آبان ۱۴۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
آنان که مجذوب قدرت مطلق می‌شوند به ارتقا می‌رسند، آنان که فقط به سورچرانی مشغول‌اند نصیبی ندارند.
سلام دوستان قدرت هستم یک مسافر؛ دستور جلسه وادی دهم است، صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است. این وادی برای ما و خصوصاً برای سفر اولی‌ها کاربردی است. اگر به افراد مصرف‌کننده بگویید برای چه برای درمان اقدام نمی‌کنید؟! می‌گویند ما همین هستیم و چاره‌ای نداریم. چرا این حرف را می‌زنند؟ برای اینکه به این نکته واقف نیستند که انسان جاری است و جریان دارد؛ چون هستی جاری است. این فکر را باید در ذهن داشته باشیم که ما زمانی مصرف‌کننده نبودیم و بعد مصرف‌کننده شدیم. اگر صفت گذشته صادق باشد و انسان جاری نباشد، ما نباید مصرف‌کننده می‌شدیم؛ اما مصرف‌کننده شدیم؛ چون صفت گذشته در انسان صادق نیست. من نمی‌توانم بگویم که چون الان در سفر دوم هستم پس تا ابد مصرف‌کننده نخواهم شد.

جریان هستی تغییر است سپس تبدیل و ترخیص. این‌که می‌گوییم هستی جریان دارد، از ابتدای امر به همین صورت است، تغییر، تبدیل و ترخیص همیشه پیوسته است و در کل کائنات هم وجود دارد. این‌که من بتوانم در مسیر زندگی نقطه تغییر را پیدا کنم، تبدیل را پیگیری کنم و به انجام برسانم و در پایان به نقطه ترخیص برسم؛ نیاز به یک سری اطلاعات و آگاهی‌ها دارم. من باید نسبت به پیرامون خودم اطلاعاتی داشته باشم که وقتی وارد مسیری شدم درست گام بردارم. هستی از چهارعنصر تشکیل‌شده است: آب، خاک، باد و آتش. این‌ها محیط پیرامون ما را تشکیل داده‌اند و ما در درون آن قرار داریم؛ اما این موضوع کافی نیست، چرا؟ چون مؤلفه‌های دیگری لازم است که ما این عناصر و درنهایت هستی را درک کنیم. این مؤلفه‌ها نور، صوت و حس هستند.

نور فرمان است. وقتی نور باشد می‌توانیم چیزی را ببینیم و وقتی دیدیم می‌توانیم اقدامی را در آن مورد انجام دهیم. نور اصل هستی است. «الله نورالسماوات والارض» نور یعنی خدا! بنای هستی بر نور است و ما بخشی از نوری که در پیرامون ما هست را می‌توانیم ببینیم. همین موضوع باعث می‌شود زیبایی‌های اطرافمان را درک کنیم. نور چه ربطی به وادی دهم دارد؟ بخشی از وجود انسان است که به آن «نار» می‌گوییم. آتش نوری مخلوط با دود دارد؛ یعنی نور وجود دارد اما خالص نیست. در وجود ما بخشی از نور خداوند قرارگرفته است اما الآن خالص نیست. ما یک سری ارزش‌ها و ضدارزش‌هایی را با خود داریم. اگر ما به سمت ارزش‌ها حرکت کنیم و از ضد ارزش‌ها دوری‌کنیم؛ آن «نار» خالص می‌شود و به «نور» تبدیل می‌شود. در این صورت صفت تغییر خواهد کرد. اگر من درگذشته به‌واسطه مصرف مواد، دروغ می‌گفتم و حالا به آرامی این‌ها را کم می‌کنم، صفت تغییر می‌کند؛ یعنی دروغ، صفت گفتن دیگر در من صادق نیست.

مورد بعدی صوت است. صوت اتصال‌دهنده و مرتبط کننده است. همه آن چیزی که ما داریم به فعل تبدیل می‌کنیم، با نور و صوت به فعل درمی‌آیند. اگر صوت نباشد، سکوت محض خواهد بود. اصوات در پیرامون ما بسیار فراوان است، اصواتی که ما را به ارزش‌ها یا ضد ارزش‌ها فرا می‌خوانند. ما مختار هستیم که به کدام صوت گوش دهیم. وقتی انتخاب کردیم، باید سعی و تلاش کنیم.

مورد بعدی حس است، حس اولین نیروی محرکه عقل است. اگر حس پیدا کردید و آن حس لازم برای تغییر یک صفت در ما ایجاد شد، فرآیند شروع خواهد شد وگرنه شاید در مسیر قرار داشته باشیم؛ اما فرایند شروع نخواهد شد؛ یعنی به پایان نخواهد رسید. ما با حس هستی را درک می‌کنیم؛ چه ارزش‌ها و چه ضدارزش‌ها. پنج حس در درون کالبد فیزیکی و پنج حس هم در برون است. اگر از حس‌های درون عبور کردیم و به پنج حس برون رسیدیم، آن‌ وقت الهام را می‌توانیم درک کنیم. می‌توانیم خیلی از چیزها را قبل از وقوع بفهمیم. برای اینکه حس ما خوب شود باید تزکیه و تصفیه و یا پالایش انجام دهیم. این پالایش را در سفر اول برای درمان بیماری اعتیاد و در سفر دوم برای شناخت خود انجام می‌دهیم.

برای اینکه تزکیه اتفاق بیفتد، باید چرخه‌ی تفکر سالم، ایمان سالم، عمل سالم، حس سالم، عقل سالم، عشق سالم وجود داشته باشد. نور به شما رسید و کنگره 60 را پیدا کردید و وارد سفر اول شدید، آیا این کافی است و به درمان خواهیم رسید؟! هر مسافری زمانی به درمان خواهد رسید که به عشق سالم برسد و این چرخه را کامل کند. عشق سالم چه زمانی به وجود می‌آید؟ زمانی که تفکر سالمی در مسیر داشته باشم. تفکر سالم، ایمان سالم را ایجاد می‌کند. ایمان، صرفاً به معنی اعتقاد به خداوند نیست. شما به هر چیزی می‌توانید ایمان داشته باشید.

اگر به مسیرتان ایمان پیدا نکردید، ادامه‌ی مسیر میسر نخواهد بود و شکست خواهید خورد. وقتی‌ که ایمان سالم نسبت به مسیر نداشته باشید، عمل سالم نخواهید داشت. عمل سالم انجام فرمان‌هایی است که صادر می‌شود. وقتی به خداوند و یا هر چیزی ایمان کامل دارید، باید هر آنچه فرمان می‌دهد را اجرا کنید. در این مسیر فرمان را راهنمای شما صادر می‌کند. وقتی عمل سالم را انجام می‌دهید، حس ایجاد می‌شود. حس سالم نسبت به سفر و کنگره ایجاد می‌شود و به نقطه‌ی عقل سالم و عشق نسبت به مجموعه که به درد ادامه‌ی مسیر و خدمت در کنگره که درنهایت به درد خودمان می‌خورد، خواهد رسید. ممنون از اینکه با سکوتتان به صحبت‌های من گوش کردید.

پیام مرزبان:

عکس: مسافر مجتبی از لژیون سه
نگارش و ارسال خبر: مسافر حجت از لژیون سه

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .