گزارش لژیون پزشکان کنگره60

چهاردهمین جلسه از دور پنجم لژیون پزشکان کلنیک ها با نگهبانی  مهندس و دبیری آقای دکتر آرش حسینی و  استادی دکتر یوسف با دستور جلسه ( صبر استقامت و آرامش ) در تاریخ 93/7/18 راس ساعت 9 آغاز به کار نمود.

استاد : دکتر یوسف

همانطور که در سی‌دی بحث شد؛ صبر و بردباری یکی از فاکتورهای مهم بشری است، در مقابل شرایط سخت و دشوار زندگی هر انسانی. صبر و بردباری در فرهنگ و ادب اسلامی و ملی ما از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. یکی از نکات مهمی که در صبر و بردباری داریم این است که شکیبایی و قدرت ما را در مقابل هر نوع دشواریی که در زندگی ما تعریف می‌شود، بالا می‌برد. هر نوع مشکلات و استرسی که در زندگی ما به وجود می‌آید، قرار نیست که ما آن مشکل یا استرس وارده را کم کنیم یا از بین ببریم بلکه در واقع با صبر و بردباری قدرتِ مقابله و توانایی برخورد با هر مسئله‌ای را ارتقا می‌دهیم، به نحوی که اگر برای ما مشکلی به وجود بی‌آید، ما را زمین نزند! و بتوانیم زندگی خود را حفظ کنیم و چه بسا آن مشکل باعث پله‌ای شود برای ترقی ما. صبر و بردباری می‌تواند در شرایط ویژه‌ای قدرت ارتقا و توانمندی را به افراد ببخشد به شرط اینکه یکسری ویژگی‌ها در فرد به وجود آید.

مسئله دیگر شکیبایی یا استقامت در مقابل مشکلات است. بنابراین بعضی از افراد که توانایی خاصی داشته باشند می‌توانند راحت‌تر صبر بردباری داشته باشند و تعجیل نکنند و آگاهانه و هوشیارانه برخورد کنند. اینکه افراد بدانند در برخورد با هر مشکلی، نوع مداخله‌ای که به خرج می‌دهند مداخله در جهت حل مسئله باشد. در این ضمینه یکی از مسایل روابط دوستانه است؛ افرادی که از روابط دوستانۀ عمیق برخوردار باشند و صمیمیت برایشان اهمیت داشته باشد در موارد حاد و شدید می‌توانند از کمک دوستانشان به عنوان نیروی کمکی استفاده کنند.

همینطور افرادی که با همه اعضاء خانواده روابط خوبی داشته باشند نسبت به خانواده‌هایی که فقط سلسله مراتب خانواده را رعایت می‌کنند از میزان تاب‌آوری بیشتری برخوردار هستند زیرا این ارتباطات باعث می‌شود که در مشکلات راحت‌تر تصمیم گیری کنند، تصمیماتی که عجولانه نباشد.

همینطور در مسئله تاب‌آوری هوش هیجانی به هوش عمومی برتری دارد. کسانی که هوش هیجانی دارند به راحتی در مقابل مشکلات سعی می‌کنند با توجه به توانایی‌های خودشان مشکلات را حل نمایند. همچنین نوع مقابله‌ای که افراد در مواجه با مشکلات و استرس‌ها می‌کنند بسیار مهم است که هیجان مدار باشد یا مسئله مدار. هرچه که فرد احساس کند که بخشی از زندگی همه ما خواسته یا ناخواسته با مشکلات همراه است و این مشکلات برای همه هست، نوع نگاهش به مشکلات این است که مسئله قابل حل است و خودِ این مسئله خیلی در حل مشکلات کمکش می‌کند.

دکتر مسعود حاج رسولی:

این دستور جلسه برای من خیلی جالب بود چون من عادت دارم مروری کنم به زندگی خودم؛ به افکار خودم؛ به تغییراتی که در زندگی داشتم، و این  برای من خیلی مهم است.

وقتی که بحث صبر پیش می‌آید، خیلی وقت‌ها ما صبر را قنبرک زدن و گوشه نشینی و توکل به خدا کردن و خداوند خودش همه چیز را درست می‌کند و ... و خلاصه یک رنگ و لعاب عرفانی به آن می‌دهیم در حالی که خدا هیچ کاری به این کارها ندارد و اینها همه در حوضه شرایط اجتماعی، فردی، اقتصادی و رفتاری خودمان است؛ مثلا در نظر بگیرید که خود من از خانواده فقیری بودم و بچه درس خوانی هم بودم ولی به هر دلیل در همان اوایل رشته پزشکی را رها کردم و شغل دیگری را پی گرفتم. اما این شغل دیگر در عین سختی برای من یک شانس بزرگ بود. یادم می‌آید گاهی با مهندس صحبت می‌کردیم و در برنامه‌های آموزشی کنگره هم هست که پیشرفت‌های کنگره در اثر بروز مشکل بوده؛ یعنی مشکلی پیش آمده و ایشان برای حل آن تلاش کرده‌اند؛ مانند همین شکل گیری و به وجود آمدن لژیون ویلیام وایت. این نکته خیلی مهم است که وقتی مشکلی به وجود آمد انسان‌ها برای رفع آن تلاش کنند اما نخواهند که آنرا ناگهان حل کنند. این یکی از مشکلات ما انسان‌ها است که می‌خواهیم یک شبه مشکلاتمان را حل کنیم. همانطور که گندم یک ماهه عمل نمی‌آید، بچه دو ماهه به دنیا نمی‌آید و ...

تمام اینها به ما نشان می‌دهد که وقتی مشکلی به وجود آمد خدا را شکر کنیم که ما را لایق دانسته تا مشکلی به دست ما حل شود و آن الگویی شود برای دیگران؛ مانند تشکیل همین کنگره و لژیون‌ها که الگویی شده در جهان! این الگو چطور به وجود آمده؟ با بروز یک مشکل بزرگ و از نگاه دنیا غیر قابل حل به نام اعتیاد. حال کنگره چگونه به وجود آمد؟ گام به گام و مرحله به مرحله! در ضمینه ورزش در ضمینه درمان و OT و دیگر ضمینه‌ها در طول سالها، کنگره گسترش یافته است. تمام اینها با صبر پیش آمده؛ نه صبرِ با گوشه گیری بلکه صبر فعال.

دکتر صمد:

آرامش بدون عبور از دروازه صبر و استقامت به دست نمی‌آید! منظور از صبر در اینجا یعنی مقاومت در برابر زمان، تا به هدفمان برسیم. صبر باید به همراه تلاش و برنامه و تفکر باشد. همه انسان‌ها به دنبال این بودند که زمان را در درمان اعتیاد حذف کنند و چنین چیزی نمی‌شود چون فیزیولوژی بر سَر جایش برنمی‌گردد.

خانواده‌هایی که از خود ثروت زیادی به جای می‌گذارند چون با صبر و استقامت بدست نمی‌آید برای نسل بعدی به آن شکل آرامش بخش نیست.

دکتر بهنام:

یکی از مهمترین فواید صبر این است که کمک می‌کند از جاده عدل و انصاف خارج نشویم. در زندگی روزمره خود وقتی یک خبری می‌بینیم و می‌شنویم در لحظه یک تصمیم می‌گیریم و عمل می‌کنیم و در یک پروسه خیلی کوتاه، بدون آنکه صبر کنیم و بدون آنکه زوایای مختلف آن را برسی کنیم یک برخوردی می‌کنیم و وقتی برمی‌گردیم و آن قضیه را مرور می‌کنیم قطعا یک اتفاقی افتاده و حرف‌هایی زده‌ایم که با خود می‌گوییم کاش نمی‌گفتیم و اگر کمی بیشتر دقت می‌کردیم و سریع عکس‌العمل نشان نمی‌دادیم و اگر کمی صبر می‌کردیم حتما جوابمان متفاوت می‌بود.

دکتر مهران:

من موضوع صبر و استقامت را از دو دیدگاه می‌بینم؛ 1- بیمار 2- خانواده بیمار

من از همان روز اول به بیمار می‌گویم که می‌توانی 21 روز بروی کمپ و یا درمان دارویی با متادون را طی کُنی و یا درمان با شربت اُپیوم را انتخاب کنی و ... ولی از ابتدا تاکید می‌کنم که مگر شما این پله‌های مصرف مواد مخدر را یکدفعه بالا رفته‌ای که حالا می‌خواهی 20 روزه تمامش کنی، طی 10 سال رفتی بالا حالا بهتر است با یک شیبِ تند‌تر طی یک سال پایین بیایی. دوست دارم این نگاه را منتقل کنم که هر دو راه هست و روش صحیح، روش صبر و استقامت و در واقع تغییر نقطه تحمل است، که در وادی‌ها هم بیان شده.

از این سی‌دی می‌توانیم این آموزش را بگیریم که اگر این بحث استقامت و صبر و تحمل را از همان روز اول به بیماران آموزش دهیم، هم برای بیمار و هم برای خانواده بیمار بسیار تاثیر گذار است. در عمل هم همینطور است؛ درحالی که پیش از این معتقد بودیم که سلول‌های مغزی هیچ تغییری نمی‌کند ولی کم کم این نگاه در حال تغییر است که اگر فرد بیمار را در مقابل استرس‌ها مقاوم کنیم و 20%، 20% فشار وارد کنیم بهتر نتیجه می‌گیریم در حالی که در 21 روز فرد را در شوک قرار می‌دهیم.

مهندس

کنگره 60 نسبت به مسایل یک دروازه دیگری باز کرده و با یک دید دیگری به مسایل نگاه می‌کند و برای دیدن هر مسئله‌ای یک سی‌دی دارد که در مورد آن مسئله صحبت می‌کند.

جهان هستی قانونمند است. در جهان هستی وقتی شما گندم می‌کارید این دانه گندم باید تبدیل شود به یک خوشه که 70 دانه گندم داشته باشد. اولین کار آن دانه گندم این است که باید در دل خاک، در تاریکی، باید سینه خود را بشکافد و این یعنی سختی و مشکلات. بعد از شکافتن سینه خود یک جوانه لطیف از سینه‌اش بیرون می‌آید و چرا این جوانه پایین و یا چپ و راست نمی‌رود؟ چرا می‌آید بالا؟ آنجا در آن سختی و تاریکی باید مسیر خودش را پیدا کند و زمان بگذرد تا بشود یک خوشه. کاری که یک دانه گندم از پایین انجام می‌دهد تا به یک سنبله گندم برسد چه کاری است؟! تغییراتی است که ذره ذره انجام می‌شود. در هستی هر تبدیلی که بخواهد انجام شود اول باید تغییرات انجام شود؛ اول باید گندم تغییر کند، شکافته شود، بعد یک جوانه درآید، ذره ذره جوانه رشد کند و دائم تغییر و تغییر کند... تا در نهایت تبدیل به یک سنبله گندم شود.

نوزاددر رحم مادر: عمل لقاه انجام می‌شود، سلول‌ها ذره ذره تغییر می‌کنند، دو سلول می‌شود چهار، می‌شود هشت و ... و در اثر تغییرات تبدیل به جنین می‌شود.

میوه روی درخت هم همینطور؛ در زمستان همه درختان خشک هستند، در بهار جوانه‌ها شاخه را می‌شکافند و بعد ذره ذره رشد می‌کنند و تبدیل به گُل و در نهایت تبدیل به یک سیب سرخ می‌شود. هر چیز هستی را نگاه کنیم همینطور است. در مسایل زندگی و مسایل حیاتی هم باید فرایند زمان را در نظر بگیریم. این طی کردن فرایند زمان نامش صبر است. البته خود صبر اسم گیاهی تلخ است و تحمل این زمان هم تلخ است به این دلیل می‌گویند صبر.

پس صبر چیزی نیست که چون ما آدم عارفی هستیم یا آدم خوب و فهیمی هستیم که داریم صبر می‌کنیم، نه! در تمام شئونات زندگی ما، صبر اصلا جزء برنامه ما است. اگر ما بخواهیم زمان را در مسایل زندگی خود حذف کنیم، اصلا انجام شدنی نیست! مثلا من دانشجو هستم؛ می‌روم دانشگاه؛ ذره ذره دانش کسب می‌کنم و اطلاعات پزشکی بدست می‌آورم؛ دائم تغییر می‌کنم تا تبدیل می‌شوم به یک پزشک، حال بدون تغییرات می‌شود تبدیل انجام گیرد؟! بنابراین اگر ما بخواهیم تبدیل شویم باید تغییر کنیم.

مثلا من مصرف کننده مواد مخدر هستم و در اثر مصرف، مواد مخدر ذره ذره از سد خونی من مغز من عبور کرده، وارد سیستم مغز من شده، در سیستم مداخله کرده، بالانس دوپامین و سروتونین و اندروفین و هرمون‌ها و غدد درون‌ریز و غیره را برهم زده و من تبدیل شدم به یک موجود معتاد. در اثر تغییرات در طول زمان از یک انسان سالم تبدیل شدم به یک انسان معتاد. حال می‌خواهم از یک انسان معتاد تبدیل شوم به یک انسان سالم، مگر می‌شود با URD این کار را انجام داد؟! URD بر چه مبنایی است؟ که نالکسون و نالترکسون بزنیم تا هرچه مواد مخدر در بدن فرد است از بین برود. مگر مشکلات معتاد به دلیل مواد مخدر درون بدنش است؟! وقتی مواد مخدر درون بدن فرد معتاد است، شخص حال بدی ندارد، تمام مشکلات معتاد برای نبودن مواد مخدر در درون بدنش است! وفتی تریاک از بدنش بیرون رفت تمام مشکلاتش شروع می‌شود! مانند بی‌خوابی و بیرون روی و ... وقتی که می‌خواهید چهار ساعته، بدون تغییرات تبدیل را انجام دهید، خوب این شدنی نیست.

هرکدام از شما اگر بخواهید تبدیل به یک معتاد شوید باید لااقل یک سال مواد مخدر مصرف کنید تا ذره ذره فیزیولوژی شما به خواب رود و تبدیل به یک معتاد شوید، با یک وعده و چند وعده مصرف کسی معتاد نمی‌شود. این همان فیزیولوژی است و زمان لازم دارد. زمان لازم است تا یک انسان سالم بشود یک معتاد و این زمان همان صبر است! حالا شد معتاد و تمام فیزیولوژی بهم ریخته است، مگر می‌شود این شخص را بیست روزه و یک ماه نوروترانسمیترها و سروتونین و آدرنالین و انکفالین و غیره را بالانس کرد؟!

پس انسانی که بخواهد از یک انسان معتاد تبدیل به یک انسان سالم شود باید در زمان تغییر کند و این تغییرات هم اندک اندک است. این زمان را می‌گوییم صبر.

در صبر همیشه باید تلاش باشد چون وقتی تلاش نباشد باعث کاهلی و تنبلی می‌شود. همانطور که دانه گندم برای تغییرات دائم زحمت میکشد، جنین برای تغییرات زحمت می‌کشد، برای درمان اعتیاد هم باید دائم زحمت کشید. درخت برای تولید میوه زحمت میکشد، برای تبدیل میوه هزاران فرایند انجام می‌شود. برای آشپزی هم باید زمان داشته باشی و این زمان یعنی صبر. صبر یعنی تلاش، صبر جزئی از برنامه زندگی ما است.

دستور جلسه این بود: صبر، استقامت، آرامش. اینها بصورت پله هستند؛ مانند: پندار نیک، گفتار نیک، کردار نیک؛ یعنی ابتدا باید پندار نیک شود و اگر شد گفتار هم نیک می‌شود و اگر شد کردار هم نیک می‌شود؛ سه پله است. صبر، استقامت، آرامش هم سه پله است؛ یعنی بدون صبر و استقامت به آرامش نمی‌رسی. یک فرد معتاد مصرف کننده اگر می‌خواهد سالم شود باید و باید صبر کند، اصلا در اختیار ما نیست! حداقل باید 11 ماه صبر کند، به همراه تلاش و کوشش! چون هر مسئله ما با یک ذره تغییر تبدیل به ضد خودش می‌شود و مثلا صبر تبدیل می‌شود به تنبلی! در هر کاری زمان جزء زندگی ما است و صبر از پایه‌های زندگی ما است. به همراه استقامت می‌شود به آرامش رسید.

کنگره 60 یک یک دروازه جدید است، چگونه می‌شود وقتی شخصی در کنگره به درمان می‌سد از انسانهای معمولی مرتب‌تر می‌شود؟ چه اتفاقی می‌افتد که به بزرگترها احترام می‌گذارد؟ زود بهم نمی‌ریزد؟ و ... و این در حالی است که هنوز دنیا اصلا به درمان اعتیاد اعتقادی ندارد! و آنهایی که می‌خواهند وارد این دروازه شوند، البته باید اطلاعاتی داشته باشند.

با احترام عادل ایپکچی