روز شنبه مورخه 93/5/25 هشتمین جلسه از دور چهارم سری کارگاههای خصوصی کنگره 60 نمایندگی تبریز با نگهبانی مسافر علی احمدیان و با استادی مسافر امیر صادقی و با دبیری موقت مسافر سهراب خمسلو با دستور جلسه " وادی سیزدهم و تأثیر آن روی من " رأس ساعت 17آغاز بکار نمود.
سخنان استاد:
خدا را شاکرم که بار دیگر این فرصت را در اختیار من نهاد تا در این جایگاه خدمت نمایم. هر کدام از 52 دستور جلسه کنگره 60 بر بازسازی و به تعادل رساندن یکی از سه بعد جسم، روان و جهانبینی فرد تکیه دارند. دستور جلسه این هفته نیز به بازسازی جهانبینی فرد مربوط میگردد. بیشتر ما انسانها بر این باور هستیم که برای هر امری پایانی وجود دارد و با رسیدن به این مرحله همه چیز تمام میشود.
به عنوان مثال تصور میکنیم که تحصیلات خود را تا مقطع خاصی ادامه میدهیم و با رسیدن به آن مرحله تلاش ما تمام میگردد و یا در مورد سادهترین امور روزانه نیز گمان میکنیم که با تمام شدن هر کار ادامه ای برای آن وجود ندارد. در سطوح بالاتر، بیشتر ما تصور میکنیم زندگی انسان با مرگ او پایان میپذیرد و برای انسان حیات دوبارهای وجود ندارد. چنین تفکراتی موجب میگردد انسان دچار یأس و ناامیدی گردد.
اعتقاد به پایان یافتن انسان با مرگ، موجب میگردد که فرد مسیر درستی را برای زندگی خود انتخاب نکند. در وادی سیزدهم چنین گفته شده است که " پایان هر نقطه سر آغاز خط دیگری است". صحت این جمله را میتوان در تمامی ابعاد و مراحل زندگی انسان به روشنی مشاهده نمود. با پایان یافتن هر کار در ادامه آن کار دیگری آغاز میگردد و انسان با گذر از یک مرحله وارد مرحله دیگری از زندگی خود میگردد. اگر بخواهیم این بحث را به مقوله مورد نظر خودمان یعنی درمان اعتیاد بسط دهیم میتوان چنین گفت که هدف همه اعضا کنگره 60 در ابتدای ورود به این مجموعه تنها قطع مصرف مواد و درمان اعتیاد میباشد.
پس از مدتی دیدگاه افراد در کنگره تغییر مییابد و این تغییر به دلیل دانایی است که فرد در این محیط کسب مینماید. فرد مراحل مختلف و جایگاههای مختلف خدمت در کنگره 60 را مشاهده مینماید و به مرور زمان دیدگاه و تفکرش توسعهیافته و در نهایت به مرحلهای میرسد که دیگر در ذهن او واژهای به نام "پایان" مفهوم خود را از دست میدهد. در کنگره تلاش یک مسافر با پایان یافتن سفر اول به اتمام نمیرسد و در پی آن فرد میتواند وارد سفر دوم و سفر سوم گردد.
وادی سیزدهم مقوله زندگی پس از مرگ را به روشنی توضیح میدهد. همانگونه که در کتاب 60 درجه نیز آمده است" اعتیاد با مرگ انسان از بین نمی رود". در باب توضیح این مطلب چنین میتوان گفت که به هنگام مرگ روح و نفس انسانی است که وارد حیات پس از مرگ میگردد. نفس یک فرد مصرف کننده نفسی گرسنه است و با مرگ نیز این نفس به همان شکل به جهان دیگر انتقال مییابد ودر حیات ابدی جایی برای تغییر وجود ندارد. اما در زندگی دنیوی که انسان دارای جسم مادی میباشد میتواند خود را تغییر دهد و زمان نیز برای این تغییرو بازسازی در اختیار انسان میباشد.
به عنوان مثال فردی که برای آموزش رانندگی مراجعه می کند هرگز در ابتدا با سرعت های بالا مورد تعلیم قرار نمی گیرد بلکه در طی زمان و آرامش به او آموزش داده میشود. در زندگی فیزیکی نیز گذر زمان کند بوده و این دنیا محل آموزش و تغییر ماست.
اگر من بیاموزم که پایانی وجود ندارد میتوانم با بهره گیری از زمانی که داین دنیا در اختیار من نهاده شده است، نفس خود را پرورش داده و برای زندگی خود بهترین برنامه ریزی را نمایم تا در پی پایان حیات دنیوی آغاز حیات دوم من به بهترین شکل صورت گیرد زیرا نکته مهم تر چگونگی پایان و چگونگی آغاز میباشد. کیفیت پایان نقش بسیار مهمی در چگونگی و کیفیت آغاز دارد زیرا نمره کسب شده در هر سطح پایه و اساس سطح بالاتر در نظر گرفته میشود. هر اندازه انسان یک مرحله از زندگی خود را بهتر و موفق تر به پایان برساند مرحله بعدی و کار بعدی را موفق تر شروع مینماید و این سیر متعالی در زندگی فرد جاری میگردد. در درمان اعتیاد نیز نوع و کیفیت به انجام رساندن سفر اول بسیار مهم است. فردی که زمان هزینه می کند و در کنگره حضور مییابد شایسته آن است که از این زمان حضور و موقعیت بهترین استفاده را نماید.
همانگونه که در زمان مصرف مواد سعی مینمودیم بهترین مواد را در بهترین مکان و شرایط مصرف نماییم پس در سفر اول نیز تلاش نماییم که بهترین رهجو باشیم، اگر در جایگاه راهنما قرار داریم بهترین باشیم و این تلاش برای بهترین بودن را در هر جایگاهی سرلوحه کار خود قرار دهیم.
تهیه و تنظیم گزارش: مسافر پویا
منبع : وبلاگ نمایندگی تبریز
- تعداد بازدید از این مطلب :
3226