لژیون های درمان سیگار(ویلیام وایت): وادی نهم و تاثیر آن بر روی من

دستور جلسه امروز وادی نهم می‌باشد ، جناب مهندس در سی دی وادی نهم می‌فرمایند : این دستور جلسه  در تمامی سطوح زندگی ارتباط دارد و همیشه باید  در حال کسب کردن و بالا بردن نقطه تحمل باشیم و این وادی نه فقط در مورد درمانمان صادق است بلکه در تمام ابعاد زندگی‌مان مربوط می‌باشد .

ما  در شنیدن ، و نشنیدن باید نقطه تحملمان را بالا ببریم ، در دیدن و ندیدن ، در صحبت کردن و صحبت نکردن ، یعنی باید بدانیم که کجا صحبت کنیم ، کجا صحبت نکنیم در نشستن و بلند نشدن و خیلی از کارها که ما در کنگره انجام می‌دهیم در راستای همین وادی‌ها می‌باشد ، خیلی وقت‌ها در زندگی و در محل کارمان این وادی به ما راهکار می‌دهد ، در این وادی در مورد آستانه نقطه تحمل صحبت می‌کند که اگر یک‌ذره از آن بگذریم به نقطه آشوب تبدیل می‌شود و این بسیار خطرناک است ، یعنی این دستور جلسه به من یاد می‌دهد که چگونه از خودم محافظت کنم و یا درونیات خودم را چگونه ذره‌ذره ارتقا دهم ، و یا در معاشرت با دیگران بدانم چه چیزهایی را باید رعایت کنم و می‌دانم که هر مقدار نقطه تحمل خود را بالا ببرم به تعادل بیشتر نزدیک می‌شوم .

زمانی که به چهره دوستانی که در حال خدمت کردن هستند می‌نگریم با چهره‌هایی روبرو می‌شویم که نوید از آرامش درونی دارد و این آرامش به معنی بالا بودن نقطه تحمل در این دوستان است . جناب مهندس می‌فرمایند : ما کلی‌نگر هستیم نمی‌گوییم درمان در خصوص خشم یا استرس یا کسب آرامش ، کنگره می‌گوید از روزی که وارد می‌شویم در یک ساختار و قالبی  قرار می‌گیرم که از ریشه و با آموزش گرفتن تحت عنوان جهان‌بینی همه این مشکلات با شروع سفر ذره‌ذره رو به درمان می‌گذارد . نقطه تحمل کسب کردنی است ، شاید روز اول نیم ساعت  نشستن روی این صندلی برایمان سخت بود ، مخصوصاً قبل از شروع سفر سیگار که فکرمان درگیر سیگار کشیدن بود و همیشه منتظر لحظه‌ای بودیم که بتوانیم بیرون برویم و سیگار بکشیم ، ولی زمانی که شروع کردیم به درمان سیگار آرامش ما بیشتر شد و ذره‌ذره نشستن ساده برای ما روی این صندلی نقطه تحمل پیدا شد  و این بالا رفتن نقطه تحمل بدون اینکه به خودمان فشار بیاوریم کسب شد و جالب است بدانیم که این مسیر در تمامی سطوح با همین روش نقطه تحمل ما را بالا می‌برد .

این دستور جلسه ارتباط بسیار دارد با ماه مبارک رمضان ، در این ماه اگر بتوانیم مقداری به خودمان فکر کنیم و از برکات این ماه استفاده کنیم و سیستمی که در سفر اول با  شربت OT بازسازی‌شده است ،را بدانیم در سفر دوم با روزه‌داری سیستم جسممان را احیا می‌کنیم که بخشی مربوط به جسم است و بخشی هم مربوط به جهان‌بینی و روان ما می‌باشد . وادی اول می‌گوید پیام برای کسانی که به دنیای تازه پا گذاشته‌اند و این پیام برای همگان نیست هر کس که وارد کنگره می‌شود و سفرش را شروع و پایان می‌دهد وارد دنیای تازه نشده‌ است ، درست است که مکان برای همه یکی می‌باشد ولی دنیای تازه برای کسانی می‌باشد که خودشان را به نگرش جدید و آموزش می‌سپارند ، زمانی که نگاه و دیدگاه تغییر کند دیگر نمی‌توانیم بگویم نگرشمان به انسان‌ها همان نگاه قبل می‌باشد ، در این وادی می‌گوید  از سخن به نقطه عمل باید حرکت کرد ، زمانی که وارد کنگره می‌شوم باید به تمام جزئیات توجه داشته باشم زیرا در پیرامون ما جزئیات زیادی اتفاق می‌افتد و دوستانی در حال خدمت هستند و بستری را برای ما فراهم می‌کنند که ما در آرامش این لژیون را برگزار کنیم .

در پیام سفر اول نوشتاری وجود دارد که می‌گوید : بیندیش که وقتی این سفر تمام شد آنجا تو را پاداش نیکو خواهد بود و این  پاداش بند عشقی است که بین تو و قدرت مطلق الله برقرار می‌گردد ، آیا این بند عشق برای همه‌زمانی که به پایان راه می‌رسند برقرار می‌گردد ، آقای خدامی بسیار زیبا در این مورد فرمودند : زمانی که ره‌جو از درب کنگره وارد می‌شود اگر احساس مسئولیت کند نسبت به اتفاقاتی که در کنگره رخ می‌دهد این یعنی بند عشق در حال اتصال است ، الآن دوستان با زبان روزه در حال آشپزی و خدمت هستند باید به خودم بگویم من چرا نباید کمک کنم یا روبروی ما  در حال جمع‌آوری کمک‌های نقدی برای ماه رمضان انجام می‌شود ،باید به خودم بگویم من هم  می‌توانم کمک کنم ، یا یک فیلتر سیگار به روی زمین افتاده است می‌توانیم خم شویم آن را برداریم این یعنی احساس مسئولیت می‌کنم ولی بعضی‌اوقات از این جزئیات می‌گذرم و میگوییم در توان من کارهای بزرگ وجود دارد ، زمانی که من توان برداشتن یک فیلتر سیگار را ندارم چگونه می‌خواهم کار بزرگ انجام بدهم من که توان گذشتن از بیست تومان یا پنجاه تومان را ندارم چگونه می‌خواهم فردا یک‌میلیون یا دو میلیون برای خرید  زمین شعبه کمک کنم ، برای بالا بردن نقطه تحملمان این‌ها همه تمرین است  و ذره‌ذره تمرین می‌کنیم که این بند عشق برقرار گردد .

در وادی نهم زمانی که صحبت از نقطه تحمل می‌شود باید سعی کنیم این راهکار را  در تمام ابعاد زندگی‌مان کاربردی‌اش کنیم ،حتی اگر بیرون از کنگره  می‌روم بدانم که چگونه با همسرم و فرزندم برخورد می‌کنم چه مقدار محبت خرج می‌کنم ، یا در حال رانندگی با یک صحبت کوچک دچار به‌هم‌ریختگی می‌شوم یا اینکه در حال به تعادل رسیدن هستم و می‌توانم خودم را کنترل کنم ، زمانی که میگوییم دوستانی که خدمت می‌کنند از آرامش درونی برخوردار هستند ، برای این است که خودشان را به این سیستم سپرده‌اند و این سیستم است که به این دوستان آرامش می‌دهد و نیازی به‌زور و فشار نیست .