جلسه هفتم از دوره اول کارگاههای آموزش مجازی همسفران نمایندگی صفادشت با دستور جلسه «هفته راهنما» با استادی همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر غزاله در روز شنبه ۸ اردیبهشتماه سال ۱۴۰۳ برگزار شد.
خلاصه سخنان استاد:
هفته راهنما را به اولین راهنمای کنگره ۶۰ آقای مهندس دژاکام، به راهنمای همسفران خانم آنی و به خصوص راهنمای خوبم خانم غزاله و همه راهنمایان در نمایندگی صفادشت تبریک عرض میکنم.
من با دنیایی از غم و اندوه و تاریکیهای درونم وارد کنگره شدم و هیچ وقت فکر نمیکردم روزی خودم و مسافرم به این آرامش برسیم؛ من آرامش امروزم را مدیون کنگره ۶۰ و راهنمایان عزیز هستم. چیزی که من متوجه شدم بیماری اعتیاد را نمیتوان به تنهایی درمان کرد؛ باید یک معلم، مربی یا راهنما باشد که قبل از ما این مسیر را طی کرده باشد و به درمان و رهایی رسیده باشد تا ما بتوانیم از آموزشهای او استفاده کنیم و به رهایی برسیم.
آموزش گرفتن در هر زمینهای بدون راهنما امکانپذیر نیست. جایگاه راهنمایی عشق، محبت و ایمان میخواهد. یک راهنما از تمام وقت و زندگی خودش میگذرد و تمام فکرش این است که کمک کند تا انسانی به رهایی و حال خوش برسد. کنگره ۶۰ فقط به موضوع اعتیاد به موادمخدر و رهایی از آن اکتفا نمیکند، در واقع داشتن این تجربه، فونداسیون رسیدن به جایگاه خدمت راهنمایی در کنگره ۶۰ محسوب میشود که به تنهایی کافی نیست و باید مراحل دیگری مانند امتحان در آزمون را نیز طی کرد.
این راه، سختیهای خودش را دارد که باید صبوری را در آن به کار برد تا یک نفر به رهایی برسد. یک راهنما خودش مانند یک شمع میسوزد تا اطراف خود را روشن کند. در این مسیر محبت، عشق، عقل و ایمان لازمه خدمت است و بدون این ویژگیها نمیتوان برای کمک به رهایی مصرفکنندگان مواد مخدر کاری کرد. اگر علم، دانش و شناخت اعتیاد نباشد هرگز نمیشود به یک مسافر کمک کرد تا به درمان برسد.
حرمت بین راهنما و رهجو یکی از شاخصهای مهم در کنگره میباشد و اگر این حرمت از بین برود، نه راهنما خواهد ماند و نه رهجو. جایگاه راهنما مانند جایگاه پیامبران است که احترامش بر همه ما واجب و ضروری است و باید آن را محترم بشماریم.
عکس: همسفر منیره، مرزبان خبری
رابط خبری و ویراستار: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر غزاله (لژیون دوم)
ارسال: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی صفادشت
- تعداد بازدید از این مطلب :
372