تربیت کودک

یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های والدین خانواده تربیت صحیح فرزندان است؛ متأسفانه بسیاری از آن‌ها حتی تصور درستی از تربیت صحیح فرزندان خود ندارند و گاهی بی‌تحرکی و آرام بودن و خجول بودن را نشانه یک کودک باتربیت می‌پندارند؛ درحالی‌که خجول و در سکون بودن؛ موجب بروز اختلال در رشد حسی و روانی کودک خواهد شد.

گروه بسیاری از والدین، تربیت کودک را درگرو اطاعت محض و مقابله نکردن با خواسته‌های بزرگ‌ترها می‌دانند، یعنی هر چه کودک در مقابل خواسته‌های بزرگ‌ترها مخالفت کند بی‌تربیت قلمداد می‌گردد.

این باورهای غلط علاوه بااینکه باعث می‌شود عزت‌نفس کودک از بین برود؛ باعث خواهد شد توانایی قدرت "نه" گفتن را نداشته باشد و در مقابل با رفتارهای انحرافی که در محیط خارج به او پیشنهاد می‌شود سست باشد. شاید به‌جرئت بتوان گفت اصلی‌ترین علت گرایش به مواد مخدر و دخانیات بین نوجوانان و جوانان نتیجه این نگرش تربیتی اشتباه است.

نگرش دیگری که بعضی والدین آن را تربیت می‌نامند؛ فراگیری اطلاعات عمومی و برخی مهارت‌ها است؛ داشتن اطلاعاتی نظیر آگاهی از پایتخت کشورها و یا اسامی چهره‌های نامدار دنیا و غیره را نمی‌توان نشانه تربیت کودک دانست؛ بلکه اطلاعات در بسیاری از موارد موجب خودشیفتگی و حس خودبرتربینی شخص می‌شود که ثمره‌اش عدم احساس نیاز به یادگیری و جلوگیری از فراگرفتن ضروریات زندگی خواهد بود.

گاهی نگرش دیگری در مورد تربیت صحیح در ذهن والدین شکل می‌گیرد و آن رفتار فرزند مطابق باسلیقه و میل والدین است؛ یعنی هرگاه فرزندشان در راستای میل آن‌ها قدم برداشت او را باتربیت می‌خوانند و اگر رفتاری که آنان دوست ندارند انجام دهد او را بی‌تربیت می‌نامند.

برخلاف انتظاری که داریم؛ از آن‌ها موجوداتی متظاهر، بی‌انگیزه، بدقول و دروغ‌گو و آماده سقوط به دامان اعتیاد خواهیم ساخت؛ درنتیجه با توجه به توضیحاتی که بیان شد، بهتر است ابتدا مفاهیم نادرستی که از تربیت کودک تا به این لحظه در ذهن خودساخته‌ایم، به دور بیندازیم.

تربیت یعنی شکوفاسازی استعدادهای مثبت شخص و دوری آن‌ها از مواد مخدر و دخانیات و سایر ضدرارزش‌ها؛ اکنون باید تربیت را از خود شروع کنیم تا بتوانیم فرزندانی باتربیت به جامعه تحویل دهیم.

نویسنده: مسافر ناصر
لژیون: آقای حسین صداقت
تایپ: مسافر هادی
ویرایش: مسافر سپهر
منبع کنگره 60 : وبلاگ نمایندگی صالحی