افسردگی می تواند به دلایل روحی باشد مثلا نا امیدی های و دلسردی هایی که در زندگی با آنها مواجه می شویم و یا اینکه به علت مشکل جسمی و یا فیزیکی که تازگی به آن دچار شده اید و یا قطع ناگهانی مصرف مواد مخدر خود یکی از عوامل افسرگی می باشد .افسردگی به مروز زمان بر روح و جسم تسلط می یابد و گسترش پیدا می کند و به نظر شخص افسرده هیچ راه گریزی برای آن وجود ندارد. از دید روان شناسی آسیب های جسمی بسیاری در این مدت زمان می تواند به این اشخاص وارد شود مانند خودکشی و یا ...
علائم فیزیکی که در این افراد دیده می شود بدین ترتیب است :
اختلال در خواب ، نداشتن خواب مفید، از خواب پریدن های بسیار در فواصل خواب یک شبانه روز، احساس گریه مداوم ، غمگینی، خستگی، عدم احساس آرامش و عدم تمدد اعصاب حتی با وجود استراحت های طولانی مدت ،
* این افراد دردهای عصبی بسیاری را در ناحیه گردن و کمر و سر خود احساس می کنند و حتی با مصرف مسکن های متفاوت نیز اثر درد تخفیف نمی یابد .
* معمولا افرادی که دارای افسردگی هستند بیشتر دچار سر دردهای ناگهانی و یا احساس غم و گریه یکباره می شوند .
مصرف کنندگان مواد مخدر به خصوص شیشه اغلب بعد گذشت چند ماه پس از سرخوشی و لذت فراوان دچار افسردگی شدید و اختلالات روانی می شوند.
شیشه یا متامفتامین (Methamphetamine) ماده ای شیمیایی ،مصنوعی و یک محرک قدرتمند ومخرب است .متامفتامین یا شیشه، یک محرک اعتیاد آور بسیارقوی با تاثیر شدید بر روی سیستم عصبی است که به نامهای کریستال، شیشه، مت، آیس و یخ نیز شهرت دارد و به شکل دانه های کریستالی شفاف بصورت پودر یا تکه ای بفروش میرسد.
شیشه از ترکیبات آمفتامین یا مت آمفتامین با موادی ارزان قیمت و به سادگی در آزمایشگاههای غیر قانونی و زیرزمینی به روشی فوق العاده خطرناک تولید می شود. اخیراً نیز استفاده از هروئین وکراک در ساخت شیشه افزایش یافته است.
باورهای غلط درخصوص شیشه:
در سالهای اخیر قاچاقچیان مواد برای دستیابی به اهداف ومقاصد شوم خود سعی نموده اند با شعارهای دروغین و فریبنده درخصوص ماده شیشه به اهداف خود دست یابند و بواسطه این شعارها، مصرف آنرا تبلیغ می کنند و متاسفانه بسیاری از افراد ناآگاه؛ خواسته یا ناخواسته در دام این ماده محرک گرفتار می شوند.
در ادامه به تعدادی از باورهای غلط اشاره می شود:
باور غلط: شیشه حاوی مرفین نیست، پس اعتیاد ندارد ومصرف آن باعث اعتیاد نمی شود.
واقعیت اینست که شیشه یک ماده محرک بسیار اعتیاد آور است بطوریکه در بسیاری از مقالات پزشکی قدرت اعتیاد زایی آنرا بیشتر از مواد محرکی مانند کوکائین می دانند. حقیقت آن است که بسیاری از معتادین مصرف‌کننده شیشه با همین انگیزه اقدام به مصرف نموده و یکبار مصرف سبب ایجاد تمایل و احساس مثبت برای ادامه مصرف در آنان شده که موجبات وابستگی روانی به اینگونه مواد را در آنان فراهم نموده است.
باورغلط: آسیب‌های ناشی از مصرف شیشه ازمواد دیگر کمتراست.
واقعیت اینست که آثار سوء ناشی از مصرف شیشه به مراتب بالاتر از آثار موادمخدر دیگر بوده و بروز خسارتهای شدید روانی در ابعاد مختلف، خط بطلان بر این تبلیغات دروغین کشیده است. در حقیقت اعتياد به اين ماده بسيار سخت‌تر و عوارض مصرف آن بسيار بيشتر از مواد مخدر است. این ماده در حال حاضر با ایجاد بیش از 90 % آسیب جسمی، اولین ماده مرگ آور در کشور و در تمام دنیاست.
باورغلط: مصرف شیشه باعٍث ایجاد حس آرامش و لذت می شود.
هرچند در ابتدا سوء مصرف شیشه باعث می شود که تجربه های لذت بخش با شدت بیشتری احساس شوند، ولي واقعیت این است که اين حالت قبراقي و سرحالي بسيار کوتاه مدت است و به مرور زمان اثرات لذت بخشی آن کاهش یافته، مصرف؛ جنبه اجبار پیدا می کند و اثرات لذت بخش، جای خود را به عوارض ناخوشایند می دهند و فرد برای رسیدن به این "حال ظاهراً خوب" مقدار مصرف و یا تعداد دفعات مصرف را بایستی افزایش دهد؛ در چنین حالتی شخص مصرف کننده دچار زود رنجی، حمله های خشم، شک و تردید عصبی، افکار وهمی و توهمات شنیداری و دیداری وجنون می شود.
باورغلط: مصرف شیشه باعث مثبت شدن آزمایش اعتیاد نمی شود.
بسیاری از سوداگران مواد و مصرف کنندگان شیشه اینگونه تبلیغ می کنند و بر این باورند که مصرف شیشه با انجام آزمایش مشخص نمی شود در حالیکه واقعیت این است که انجام آزمایش شیشه با استفاده از کیت های مخصوص متامفتامین ها بصورت کاملاً دقیق و اختصاصی قابل انجام می باشد و با انجام این آزمایش دقیقاً نوع ماده مصرفی مشخص خواهد شد.
همچنین سوداگران مرگ، با عناوين عوام فريبي چون «عامل افزايش توان جسمي»،« داروی ترک اعتیاد به مخدرها »، «داروي محركه جنسي» ، «عامل زيبايي و تناسب اندام» و بسياري موارد ديگر، براي عرضه این ماده در جامعه تبلیغ می نمایند.
یک واقعیت مهم :
جنون شیشه
سوء مصرف طولانی مدت شیشه، فرد را در وضعیتی قرار می دهد که به آن سایکوز ناشی از آمفتامین یا به عبارتی جنون ناشی از شیشه می گویند. البته کم نیستند بیمارانی که اظهار می کنند با اولین یا دومین بار مصرف شیشه دچار این وضعیت شده اند!
جنون شیشه به این صورت شروع می شود:
ابتدا فرد، دیگران راتحت نظر می گیرد؛ بعد از مدتی این وضعیت کاملاً برعکس می شود و اینبار بیمار تصور میکند که همه او را زیر نظر دارند! واین درست زمانی است که بدبینی به سراغش می آید و نسبت به همه سوء ظن پیدا می نماید! سپس بدبینی بیمار شدت پیدا کرده، بصورتیکه تصور می کند دیگران برای شکست دادن یا از بین بردن او نقشه کشیده اند! همه مردم را دشمن خود می داند. شک و بدبینی در حد تهمت زدن و نسبت دادن کارهای خلاف اخلاق به خانواده و نزدیکان خود باعث ایجاد بسیاری مشکلات حاد از جمله از هم پاشیده شدن خانواده و روابط اجتماعی شده و بیمار را در سرازیری تنهایی و ورشکستگی قرار می دهد! در این مرحله ممکن است به جهت ابتلاء به حالت های هذیانی(گزند و آسیب یا همان بدبینی شدید) و عدم آگاهی بیمار از آن باعث شود که بیمار به خود یا اطرافیانش آسیب جانی برساند! بیمار ممکن است به تصور اینکه همسرش با شخصی (که واقعاً خیالی بوده و اصلاً در دنیای واقعی وجودندارد) در ارتباط بوده، قصد جانش را کند! وممکن است دست به خودکشی بزند.
پیامدهای مصرف شیشه
(Crystal Meth – Methamphetamine)
الف) اثرات کوتاه مدت
1) اثرات مصرف شیشه بر کارکردهای روان شناختی نواحی مختلف مغز:
بروز پرخاشگری؛
احساس گیجی؛
ایجاد تشنج؛
بروز حالت های جنون آمیز؛
ابتلاء به افسردگی شدید؛
بروز اختلال در وضعیت خُلقی؛
احساس بی حوصلگی؛
ایجاد توهم بینایی؛
ایجاد توهم شنوایی؛
2)اثرات مصرف شیشه بر ساختار فیزیولوژیک مغز:
تخریب برخی از نواحی یا بافت های مغز؛
بروز سکتة مغزی؛
3)اثرات مصرف شیشه بر قلب:
بروز حملة قلبی؛
ابتلاء به سکتة قلبی؛
ایجاد نارسایی های قلبی؛
4)اثرات مصرف شیشه بر مجاری ادراری و دستگاه تناسلی:
بروز ناتوانی های شدید جنسی؛
ابتلاء به انزال زودرس جنسی (مردان)؛
کاهش میل جنسی؛
بروز ناتوانی در نعوظ (مردان)؛
ب) اثرات استفاده از سرنگ مشترک جهت مصرف شیشه:
1) ابتلاء به ویروس HIV؛
2) ابتلاء به بیماری ایدز؛
ج) اثرات بلندمدت
تأثیر بر کارکردهای روان شناختی:
ایجاد سوء ظن؛
ایجاد اضطراب؛
بروز هذیان؛
ابتلاء به اختلالات خواب؛
ایجاد خشم غیرقابل کنترل؛
بی قراری های شدید؛
ازدست دادن حس هماهنگی؛
بروز رفتارهای خشونت آمیز؛
بروز رفتارهای وسواسی؛
از دست دادن انگیزه؛
ایجاد مشکل در قضاوت ها و تصمیم گیری های فردی؛
از دست دادن توان لذت بردن؛
ایجاد سوء تغذیه؛
یزدفردا - مواد مخدر -«متامفتامین دزوکسی افدرین» که به اختصار مت خوانده می شود، دارویی است محرک روان که برای بیمارانی که مشکل خواب یا کمبود تمرکز دارند تجویز می شود و نیز به صورت غیر قانونی به عنوان مواد مخدر مورد استفاده قرار می گیرد. کریستال مت شکل قابل استنشاق مت است.
تاریخچه مصرف شیشه:
«متامفتامین دزوکسی افدرین» که به اختصار مت خوانده می شود، دارویی است محرک روان که برای بیمارانی که مشکل خواب یا کمبود تمرکز دارند تجویز می شود و نیز به صورت غیر قانونی به عنوان مواد مخدر مورد استفاده قرار می گیرد. کریستال مت شکل قابل استنشاق مت است.
مصرف این ماده حالت سبکبالی و سرخوشی در انسان ایجاد می کند و به شدت اعتیاد آور است. متامفتامین پس از مصرف به سرعت وارد مغز شده و باعث ترشح یک باره ناقل های عصبی نورپین افرین، دوپامین و سروتونین می شود.
یکی از سوء تاثیرهای رفتاری این ماده ایجاد وسواس است. رفتارهایی مثل تمیزکاری افراطی، شست وشوی بیش از حد دست ها و آبکشی زیاد بدن یا البسه در میان بسیاری از این افراد دیده می شود.
دور ماندن از مت نیز باعث پرخوابی، پرخوری، علایم افسردگی و اضطراب و تمایل شدید به مواد می شود.
متامفتامین بر مکانیسم های شیمیایی اعصاب مثل مکانیسم تنظیم ضربان قلب، دمای بدن، فشار خون، اشتها، تمرکز، خلق و خو و هوشیاری اثر می گذارد و باعث افزایش فشار خون، قند خون، دمای بدن و گرفتگی رگ ها می شود.
فعالیت شدید فیزیکی، فرورفتن در آب بسیار سرد و نوشیدن نوشیدنی های پر کافئین خطر اضطراب شدید و مرگ ناگهانی در معتادان به مت را افزایش می دهد.
اولین بار متامفتامین در سال 1893 در کشور ژاپن از ماده ای به نام افدرین ساخته شد که بعدها در جنگ جهانی دوم تحت نام دیگری مورد استفاده اعضای ارتش آلمان، از بالاترین تا پست ترین رده قرار می گرفت و نیز به صورت شکلات و برای افزایش هوشیاری بین خلبانان نیروی هوایی توزیع می شد. جالب است بدانید که پزشک اختصاصی آدولف هیتلر از سال 1942 تا زمان مرگ او برای جلوگیری از افسردگی و رفع خستگی روزانه میزان مشخصی مت به هیتلر تزریق می کرد. این احتمال وجود دارد که بروز علائمی شبیه علائم پارکینسون در سال های آخر زندگی او به واسطه مصرف این ماده بوده باشد.
از بعد از دهه 50 میلادی مصرف دارویی مت در امریکا افزایش پیدا کرد و پزشکان برای درمان بی خوابی، پارکینسون، الکلیسم و چاقی مفرط آن را تجویز می کردند.
اما از دهه 80 به بعد سوء استفاده از مت در امریکا بسیار شایع شد و در 5 سال اول قرن بیست و یکم با فراگیر شدن مصرف این ماده در میان نوجوانان و زنان شهرهای کوچک به یک فاجعه ملی تبدیل شد.
دهان و مت
یکی از مشخصه های معتادان به متامفتامین دهان آنهاست. دندان های کسانی که به عارضه «دهان مت» دچار هستند سیاه، پر از جرم و کرم خورده است. علت دقیق «دهان مت» مشخص نیست اما رعایت نکردن بهداشت دهان، تاثیر مواد شیمیایی مت بر بافت لثه، کاهش بزاق و خشکی دهان و مصرف بالای نوشیدنی های پرکالری از شایع ترین دلایل این بیماری است.
مت و مغز
با وجود آنکه متامفتامین باعث آزادسازی مقادیر زیادی از دوپامین و ایجاد حس سرخوشی شدید و طولانی مدت می شود، اما به سرعت گیرنده های عصبی دوپامین را از بین برده و تجربه دوباره سرخوشی را غیر ممکن می کند.
استفاده طولانی مدت و بی رویه متامفتامین به روان پریشی منجر می شود که معمول ترین بیماری های روانی مت، پارانوئید و توهم است که در موارد خاص به مرگ هم منجر می شود.
تاثیرات فیزیکی
تکان دهنده ترین اثر مت، تغییر خصوصیات ظاهری و فیزیکی معتاد است. چون مت باعث تنگی عروق می شود، خون نمی تواند به آسانی در تمام نقاط بدن گردش کند و بافت های کم خون دچار صدمات جبران ناپذیر می شود. صورت پرجوش می شود، زخم ها دیرتر خوب می شوند و پوست طراوت و انعطاف پذیری اش را از دست می دهد.
بعضی از معتادان به مت در توهم هایشان موجودات زنده ای را می بینند که زیر پوستشان حرکت می کنند و در تلاش برای شکار این موجودات تمام بدنشان را زخمی می کنند.
بررسی آثار مصرف شیشه و روشهای درمان آن
مسافر بابک: متامفتامین (Methamphetamine) ماده ای مخدر شیمیایی ومصنوعی میباشدویک محرک قدرتمند ومخرب است.
متامفتامین (Methamphetamine) ماده ای مخدر شیمیایی ومصنوعی میباشدویک محرک قدرتمند ومخرب است. متامفتامین یا شیشه، یک محرک اعتیاد آور بسیار قوی با تاثیر شدید بر روی سیستم عصبی است که به نامهای کریستال، شیشه و یخ نیز شهرت دارد وبه شکل دانه های کریستالی شفاف بصورت پودر یا تکه ای بفروش میرسد.
شیشه با موادی ارزان قیمت و به سادگی در لابراتوارهای غیر قانونی و زیرزمینی بروشی فوق العاده خطرناک تولید میشود .
شیشه به عنوان یک محرک قوی میتواند موجب افزایش سطح هوشیاری و فعالیت جسمانی شده و اشتها را کاهش دهد. مصرف کنندگان این ماده، پس از مصرف دچار غلیان شدید و زودگذر احساسات شده ودر بعضی موارد با نوعی تجربه و کشف معنوی مواجه میگردند.شیشه را اغلب بصورت دودی با ابزاری بنام پایپ مصرف میکنند هرچند بصورت تزریقی نیز قابل مصرف میباشد.
از دیدگاه فیزیولوژی این اثر شدید در نتیجه ترشح فراوان هورمون دوپامین (یک انتقال دهنده عصبی) در مناطقی از مغز که کنترل کننده احساس لذت است، صورت میگیرد.
در ابتدا، تاثیر شیشه با افزایش یافتن تواناییهای جسمی و فکری همراه است اما برای رسیدن به این "حال ظاهرآ خوب" مقدار مصرف و یا تعداد دفعات مصرف افزایش یافته در چنین حالتی شخص مصرف کننده دچار زود رنجی، حمله های خشم، شک و تردید عصبی، افکار وهمی و توهمات شنیداری و دیداری میشود.
قدرت تحمل نسبت به اثر شیشه با مصرف مداوم آن افزایش یافته و مصرف کنند گان برای رسیدن به نتیجه مطلوب به مصرف مقدار بیشتر در دفعات بیشتر میپردازند. در بسیاری از موارد این افراد مدتها بدون غذا و خواب به سر میبرند در ابتدا تصور براین است که شیشه اعتیاد ندارد و بسیاری از مصرف کنندگان با این خیال واهی دراین دام مرگبار افتاده اند.
حالت و حس آرامشی که به دنبال مصرف در فرد ظهور پیدا مى کند اغلب موجب بروز میل بیش از حد براى استفاده بیشتر از این ماده در شخص مى شود. وشخص پس ازاتمام اثرات مطلوب وبه علت تخلیه شدید انرژی وبا احساس خستگی مفرط ناچار به مصرف مجدد روی میاورد.و در چرخه ای نابودگر و ویران کننده میافتد که خروج از آن مستلزم باید های بسیاری است.....
مقادیر بالای مصرف نه تنها میتواند به التهاب جداره داخلی قلب منجر شود بلکه موجب تباهی روزافزون اجتماعی و شغلی میگردد. علائم روان پریشی و مشکلات روحی گاهی تا ماهها و سالها بعد از مصرف به قوت خود باقی میمانند.
تحقیقات انجام شده نشان میدهد که مصرف شیشه در دوران بارداری موجب بروز مشکلات عمده ای از قبیل زایمان زودرس، عکس العملهای غیر طبیعی در مادر و حساسیت روحی بسیار شدید میشود. بروزنقصهای مادرزادی در طفل نیز از جمله تاثیرات سوء مصرف در دوران بارداری به شمار می آید.استفاده دوز بالاى کریستال مى تواند موجب آسیب در رگ هاى مغزى و در نهایت مرگ شود دیگر تاثیرات فیزیکى معمول ناشى از استعمال شیشه شامل: خشکى دهان، افزایش سرعت تنفس، سردردهاى طاقت فرسا، حالت تهوع، تعرق بیش از اندازه بدن، سرگیجه، بالارفتن فشارخون، بالارفتن حرارت بدن ، تپش قلب، خشکى، سوزش و ترک لب ها، بزرگ شدن مردمک چشم، سیاهى رفتن چشم، لرزش دست ها و انگشتان مى شود.
یک خطر بالقوه برای مصرف کنندگان امکان مسمومیت با سرب است زیرا استات سرب به عنوان یک تجزیه گر شیمیایی در تولید غیرقانونی آن به کار برده میشود.
متاسفانه در اینترنت نیز وب سایتهایی دستور ساخت آنرا در اختیار افراد گذاشته و درواقع آنها را به خرید و تولید "سم" تشویق میکنند. از جمله مواد تشکیل دهنده مت، میتوان به اسید باتری و مواد لوله باز کن (مانند جوهر نمک) اشاره نمود.
نکته مهم درباره افزایش مصرف شیشه راهی برای تخلیه انرژی و دارویی برای ترک مخدرهای طبیعی و سبکتر میباشد و به عنوان روشی برای رسیدن به آزادی شخصی، خود یابی و پذیرفته شدن درمیان جمع به کاربرده میشود.
صرف نظر از موقعیت اقتصادی تجربه مصرف در میان افراد جوانی که از لحاظ اجتماعی فعال هستند هم بسیار معمول شده است.
با مصرف شیشه در مدتی اندک به طور قابل ملاحظه ای میتوان لاغر شد و دلیل آن هم بی اشتهایی ناشی از مصرف است. اما این کار، روشی بسیار خطرناک برای کنترل وزن میباشد.
عدم توازن مواد شیمیایی در بدن وبر هم خوردن جرخه تولید مواد شبه افیونی موجب بروز حساسیت شدید و وابستگی روانی میشود که در نتیجه برای ایجاد احساس تعادل به مصرف بیشترنیاز خواهد بود. پیامد این چرخه لذت از دست دادن کنترل در مصرف و اعتیاد تمام و کمال به آن خواهد بود.
معمولا کسی که معتاد به مصرف شیشه شده است، هرگز به اندازه اولین مرتبه احساس نشئگی نمیکند. با بالا رفتن میزان مقاومت بدن برای رسیدن به احساس خوشی، میزان ماده مصرفی بالا و بالاتر میرود و موجب شدیدتر شدن خطر مسمومیت و مرگ خواهد شد.
این اعتیاد نیز مانند هر اعتیاد دیگر با همان "بار اول" آغاز میشود و از آنجایی که تحریک مصنوعی مغز اعتماد شخص را افزایش میدهد، مصرف کننده نه تنها به سادگی قادر به ترک آن نخواهد بود، بلکه در صورت ترک هم، لذات زندگی عادی برایش بی معنا شده و امکان ابتلا به افسردگی در او افزایش مییابد.
اهداف او که داشتن دوست، مرتبه اجتماعی و پذیرفته شدن در میان جمع بودند، تنها به مصرف بیشتر و بیشتر محدود میشود تا جایی که ناخودآگاه فرد، شیشه را دیگر چیزی برای ایجاد حس خوشی نمیداند، بلکه آنرا یک "ضرورت" برای ادامه زندگی و گذراندن یک روز طاقت فرسای دیگر میبیند.
افرادى که به یک باره مصرف شیشه را قطع مى کنند دچار علائم وحشتناکی نظیر:
افسردگى عصبى خواب طولانى وآشفته به هم ریختگى های روانی ، کم آوردن انرژى، سراسیمگى، تیک های عصبی ، اضطراب و عدم تعادل در رفتار میگردند نوع افسردگى بعد ازقطع مصرف این مخدر قابل مقایسه با دیگر مواد مخدر نیست تا جایى که توانایى انجام وظایف و کارهاى روزمره فرد را مختل مى کند.و با تشدید روزافزون این علائم تحمل برای فرد نا ممکن شده و مصرف مجدد (علیرغم نداشتن درد جسمی حاد ) شروع میگردد.
واقعیت اینست که روشهای رایج برای درمان اعتیاد به شیشه نه تنها در ایران بلکه در سایر کشورها نیز توفیق چندانی نداشته است کنگره 60 در طول این سالها وبا استفاده از این تجارب وبهره گیری از یک راه آ زموده به نتایج قابل توجهی دست یافته که در ادامه به توضیح این روش درمانی و راهکارهای مربوطه خواهیم پرداخت.....
در کنگره 60 به روش DST صدها مصرف کننده شیشه در سال به درمان قطعی میرسند.
درمانی که بدون عوارض ناشی از قطع ناگهانی شیشه مانند افسردگی و پرخاشگری و عدم تعادل روانی همراه است.
من خود مصرف کننده شیشه بودم و از روش های متداولی را برای ترک استفاده نمودم.
اولین بار در سال 88 نزد پزشک متخصص (روانپزشک)رفتم و با قرص هایی نظیربپروپیون و ترنفین درمانم را شروع کردم اما پس از گذشت 1 ماه دچار عود مجدد شدم و این این روش را رها کردم.
در سال 89 به یکباره بدون هیچ دارویی مصرفم را قطع کردم و به جلسات گروه درمانی ان ای میرفتم و تا 43 روز مصرف نمیکردم اما توان انجام هیچ کاری را نداشتم و افسردگی شدید داشتم و مدام در رخت خواب بودم و می خوابیدم. عصبی بودم و با خانواده سر جنگ داشتم و با مصرف مجدد خیلی از مشکلاتم حل شد!
در سال 90 چند بار اقدام به خودکشی کردم و پس از آن در بیمارستان پیامبران(بخش بیماران اعصاب و روان) به مدت 58 روز بستری بودم.
در آن مرکز به بیماران و مصرفکنندگان شیشه شوک الکتریکی میدادند و این عمل را هر 2 روز 1 بار تکرار میکردند. تا شایید مصرف کنندگان فراموش کنند که به ماده ای اعتیاد دارند!و یا توهومات ناشی از مصرف از بین برود.
بعد از مرخصی بلافاصله همان شب دوباره مصرف کردم و احساس آرامش بعد 2 ماه به من دست داد.
پس از آن زیر نظر دکتری به نام که فوق تخصص در زمینه اعصاب و روان داشت مجدد درمان را آغاز کردم اما 20 نوع قرص مختلف اعصاب از جمله ریتالین و دپاکین و .. در روز مصرف میکردم
4 ماه این گونه ادامه دادم .اما مصرف شیشه من تا حد چشمگیری پایین آمده بود.
در گذشته 1 گرم در روز مصرف داشتم اما به علت مصرف قرص ها این میزان تا یک چهارم گرم در هفته کاهش پیدا کرده بود. به عبارتی قرص جواب نیاز های من را میداد اما اعتیاد روانی نسبت به شیشه همچنان ادامه داشت.
در تابستان سال 91 من وارد کنگره 60 شدم. با مصرف 1گرم شیشه، 20 عدد قرص ریتالین. نیم گرم تریاک خوراکی.
بلافاصله بعد از ورود به کنگره شربت اوپیوم تینکچر جایگزین تمامی مواد مصرفی من شد و بعد گذشت 14 ماه من به درمان رسیدم.
در حال حاضر در آستانه دو سال رهایی قرار دارم ،زندگی بسیار با نشاط و زیباست و احساس لذت می کنم.
نه تنها من بلکه تمامی افرادی که به روش DST درمان شدند به تعادل جسمی و روانی رسیده اند.
نه تنها حالت های افسردگی و عدم توانایی جسمی بر طرف شده بلکه زندگی من از روز اول هم بهتر شده است.
نه تنها مشکل خواب ندارم بلکه هر روز ساعت 5 صبح از خواب بیدار میشم و به کارهای روز مره میپردازم.
این که یک مصرف کننده شیشه بتواند 5 صبح بیدار شود و به استخر برود و تمرین واترپلو که ورزشی بسیار سنگین است و روز های فرد به تمرین تیراندازی با کمان بپردازد و مابقی روز هم کار کند از معجزات درمان در کنگره 60 میباشد.
مهم تر این که من تنها نیستم. صد ها نفر مانند من این گونه به درمان رسیده اند و در زندگیشان تعادل دارند .
با این روش حتی سیگار را هم درمان میکنند و من نه ماه است که درمان شدم و در این زمینه فعالیت می کنم.
این است قدرت درمان اعتیاد(شیشه)در کشور ایران توسط کنگره 60
امیدوارم روزی برسد که کنگره 60 در همه نقاط جهان شعبه داشته باشد و تمامی مصرف کنندگانی که به دنبال رهایی از بند اعتیاد هستند به درمان قطعی و تعادل برسند.
با احترام مسافر میلاد کشفی
منبع؛ کنگره 60
- تعداد بازدید از این مطلب :
7865